Δήμητρα: Γιατρέ, γράψατε ότι η φροϋδική θεωρία της επιρροής των γονιών στη σεξουαλικότητα δεν έχει αποδειχθεί.. Δηλαδή η απαγόρευση που θα ασκήσουν οι γονείς στη σεξουαλικότητα του παιδιού ή οι διαστρεβλωμένες σχέσεις εντός οικογένειας δεν μπορούν να επηρεάσουν το παιδί, ώστε αυτό να στραφεί στο ίδιο φύλο; Όμοια, οι διαταραγμένες σχέσεις κόρης με πατέρα δεν επηρεάζουν την ψυχή του παιδιού, ώστε να διαμορφωθεί ανάλογη κλίση; Όταν λέτε δεν έχει αποδειχθεί, θεωρώ ότι δεν γίνεται να αποδειχθεί με μαθηματικό τρόπο, αλλά ούτε και για ολόκληρο πληθυσμό γιατί αυτά τα θέματα είναι υποκειμενικά. Άρα, η μη απόδειξή τους δεν συνιστά και μη αποδοχή τους. Διότι για τίποτα από όλα αυτά καμία έρευνα δεν αποδεικνύει κάτι. Η έρευνα είναι έρευνα και ο όρος απόδειξη δεν υπάρχει εδώ.
Αγαπητή,
Στην ιατρική έρευνα απορρίπτουμε ή δεχόμαστε μια θεραπεία ή μια επιλογή, αφού δούμε πως έχει ή δεν έχει αποτελέσματα… Οι ψυχικές θεραπείες είναι και αυτές κάτω από μια παρατήρηση που θα δείξει αν έχουν αποτέλεσμα κάποιες θεραπευτικές παρεμβάσεις… Όπως και με τον καρκίνο εφαρμόζουμε αγωγές που αποδεδειγμένα τείνουν προς το καλύτερο, όπως με τις λοιμώξεις δίνουμε αντιβιώσεις που έχουν τα καλύτερα αποτελέσματα, χωρίς να σημαίνει ότι βρίσκουμε πάντα τις ιδανικές αγωγές… Εξάλλου, η πρόοδος της ιατρικής είναι αυτό: ακριβής παρατήρηση και διόρθωση λαθών ή βελτίωση των σωστών με τάση το βέλτιστο….
Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία
