Ολυμπιακός «Ώρα Μηδέν»

Καθημερινή αθλητική στήλη,
αποκλειστικά για χουλιγκάνους, λοβοτομημένους και κάφρους

*** Χουλιγκάνοι, Λοβοτομημένοι και Κάφροι όλων των ομάδων,
όλων των κομμάτων
και όλων των θρησκειών,
σάς χαιρετώ…

*** Ημιτελικός Κυπέλλου Ελλάδος μπάσκετ·
για μία ακόμη φορά συγκρούονται μεταξύ τους
οι «Αιώνιοι Αντίπαλοι» τού Ελληνικού Αθλητισμού.

Ο αγώνας έχει συμπληρώσει μόλις 28 δευτερόλεπτα από την έναρξή του
και ήδη συμβαίνει κάτι αξιοσημείωτο·
στην πρώτη επίθεση τού Παναθηναϊκού,
ο Ολυμπιακός φορτώνεται με τρία φάουλ.

Τα πρώτα ειρωνικά μειδιάματα κάνουν την εμφάνισή τους
στα πρόσωπα των «ερυθρολεύκων»,
καθώς πριν την έναρξη τής αναμέτρησης διατυμπανίζουν
ότι η διαιτητική τριπλέτα που έχει κληθεί να διευθύνει το ματς
χαίρει τής απόλυτης… δυσπιστίας τους.

Τα «τρία φάουλ στα 28 δευτερόλεπτα» λένε τα πάντα;
Όχι βέβαια.
Αυτό που θα διερευνούσε κάθε νοήμων άνθρωπος πριν βγάλει το συμπέρασμά του,
είναι αν αυτές οι υποδείξεις απετέλεσαν υπαρκτές παραβάσεις
ή ήταν εφευρήματα.

Τηλεγραφικώς, λοιπόν, θα πω,
ότι το πρώτο φάουλ τού Τίμα ήταν πεντακάθαρο,
το δεύτερο δινόταν άνετα
(ανάλογα και με τον τρόπο που έχουν αποφασίσει να σφυρίξουν
οι διαιτητές ενός ματς),
ενώ το τρίτο που καταλογίζεται στον Ουέμπερ είναι ανύπαρκτο.

Επί τής ουσίας έχουμε ένα λανθασμένο σφύριγμα·
όμως, επειδή σε έναν αγώνα (πόσω μάλλον, σε ένα ντέρμπι),
ακόμη κι αν είσαι διασφαλισμένος εφαρμόζοντας το «γράμμα τού νόμου»,
ακόμη κι αν και οι τρεις φάσεις είναι φάουλ,
πρέπει να λειτουργήσεις και με το «πνεύμα τού νόμου»
ώστε να αποφύγεις να μετατρέψεις το ματς σε «ροντέο».

Ως εκ’ τούτων, οι αρχικές υποδείξεις των referees,
στέλναν’ -αν μη τι άλλο- το μήνυμα στους φιλοξενούμενους,
ότι θα έπρεπε να υπερέβαλαν εαυτούς για να νικούσαν.
Μπορούσε ο τωρινός Ολυμπιακός να καταφέρει κάτι τέτοιο
μέσα στην έδρα τού μανιασμένου -εχθές- Παναθηναϊκού;
Όπως αποδείχθηκε, ούτε κατά διάνοια.

Τέλος πρώτης περιόδου, σκορ 23-12.
Τέλος ημιχρόνου, σκορ 40-25. 
Τραγική η παραγωγικότητα τού Ολυμπιακού,
κάκιστες οι επιλογές του, παίκτες που δεν ξέραν’ τι να κάνουν τη μπάλα,
αμήχανες και άψυχες επιθέσεις 24 δευτερολέπτων.
Θα ήταν, άραγε, η ανάπαυλα, απαρχή τής «ερυθρόλευκης» αντεπίθεσης;

Φευ·
η ομάδα που κατέκτησε το 2012 τη «Euroleague»
ανατρέποντας τη διαφορά 19 πόντων που είχε η «ΤΣ.Σ.Κ.Α.»,
η ομάδα που έχανε με 53-34 σε τελικό Ευρώπης 11΄ και 55΄΄ πριν το τέλος
και κατέφερε να κάνει το απίθανο «come back»,
αυτή η ομάδα, γερασμένη και ξέπνοη πλέον,
απεφάσισε να μετατρέψει τη διακοπή τού ημιχρόνου
σε οριστική διακοπή τού αγώνα.

Οι αδελφοί Αγγελόπουλοι εμπνεύσθηκαν από τον θλιβερό Όσκαρ Γκαρσία
και τον γηραλέο γυρολόγο προπαγανδιστή Θεοδωρίδη,
διατάσσοντας άτακτη αποχώρηση
και κηλιδώνοντας ανεξίτηλα την ιστορία τού μπασκετικού Ολυμπιακού.
Το άλλοθι είχε βρεθεί εξ’ αρχής και ήταν φαινομενικώς εντυπωσιακό:
«Τρία φάουλ στα πρώτα 28 δευτερόλεπτα».

Από τη μεριά του,
ο Παναθηναϊκός επιχειρηματολογεί με τρόπο
που σε κάθε ουδέτερο παρατηρητή και κριτή φαντάζει λογικός..:
«Και ο Ολυμπιακός είχε σε μεταξύ μας αγώνα 26-6 φάουλ υπέρ του,
και ο Ολυμπιακός είχε σε μεταξύ μας αγώνα 13-2 βολές στην παράταση.
Όμως, εμείς δεν σηκωθήκαμε να φύγουμε.».

*** Κάθε αθλητικός σύλλογος έχει πολλά τμήματα·
όσο πιο μεγάλος ο σύλλογος,
τόσο περισσότερα και διακεκριμένα τα τμήματά του.
Μέχρι χθες,
η μεγάλη πληγή στο κύρος τού Ολυμπιακού ήταν το ποδοσφαιρικό τμήμα του
και οι μέθοδοι τις οποίες μετήλθαν οι παράγοντές του επί 21 χρόνια
για να κατακτά μονοπωλιακά η ομάδα τους τον τίτλο·
δεν υπάρχει Παναθηναϊκός, Αεκτζής, Παοκτζής,
που να αναγνωρίζει αυτά τα άρρωστα πρωταθλήματα.

Το τμήμα μπάσκετ, όμως, ήταν κάτι διαφορετικό.
Ο Ολυμπιακός αντιμετωπιζόταν με σεβασμό
από τούς φιλάθλους και τούς οπαδούς των άλλων ομάδων,
οι οποίοι -ακόμη και εν’ μέσω τού φανατισμού και τής αντιπαλότητας-
παραδέχονταν ότι οι «ερυθρόλευκοι» είχαν εδραιωθεί με την αξία τους
στην εγχώρια και διεθνή μπασκετική συνείδηση.
Μέχρι χθες το βράδυ…

*** Οι αδελφοί Αγγελόπουλοι πήραν μία ντροπιαστική απόφαση για τον Ολυμπιακό,
εξυπηρετώντας ξεκάθαρα τις δικές τους επικοινωνιακές ανάγκες.
Ευρισκόμενοι σε έναν κυκεώνα προσωπικών προβλημάτων,
όπου δεσπόζει η οικονομική-δικαστική διαμάχη με τον ίδιο τους τον πατέρα,
οι αδελφοί Αγγελόπουλοι που αντιμετωπίζουν έκδηλη οικονομική στενότητα
(αθροιστικώς,
χρέη εκατοντάδων εκατομμυρίων -ελέω «Χαλυβουργικής»-
στις τράπεζες και στη «Δ.Ε.Η.»),
έκαναν ακριβώς αυτό που έκανε πέρυσι στην «Τούμπα»
ο γηραλέος γυρολόγος προβοκάτορας Θεοδωρίδης.
Πήραν την ομάδα κι έφυγαν (κι ούτε «Γεια σας» είπαν).

Από ’κεί και πέρα,
εντύπωση (δεν) προκαλεί ότι υπάρχει μερίδα τού κόσμου τού Ολυμπιακού,
που συμφωνεί και επικροτεί τη χθεσινή αποχώρηση.
Γίνεται λόγος για πολυετή σφαγή
από διαιτητές που ευνοούν συστηματικά τον Παναθηναϊκό,
χωρίς να παίζει τον παραμικρό ρόλο
ότι στα τελευταία επτά πρωταθλήματα που διοικεί τον σύλλογο ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος
οι «πράσινοι» έχουν μόλις ένα πρωτάθλημα παραπάνω από τούς «ερυθρόλευκους»
(τέσσερα έναντι τριών· ήτοι, σε επίπεδο εκατοστιαίας ποσόστωσης, «57-43»·
καθόλου άσχημα για «σφαγιασθέντες»).

*** Επιμύθιο:
Μέχρι πρότινος, δύο ήταν τα τινά για το μέλλον τού Ολυμπιακού·
ή θα επερχόταν η ευκταία μπασκετοποίηση τού ποδοσφαιρικού τμήματός του,
ή θα επερχόταν η απευκταία ποδοσφαιροποίηση τού μπασκετικού τμήματος.
Εν’ τέλει, το πιο ένδοξο και αποδεκτό κομμάτι τού συλλόγου,
η μπασκετική ομάδα με τα τρία κύπελλα Ευρώπης,
παρεδόθη στη Μοίρα ενός συλλόγου
που ανάμεσα στην Ευκολία και στην Ιστορία επέλεξε την Ευκολία.

Ολυμπιακός «Ώρα Μηδέν». 
Αν, μάλιστα, συνυπολογίσουμε τον μηδενισμό από τον χθεσινό ριψασπιδισμό..: 
Ολυμπιακός «Ώρα Είκοσι-Μηδέν». 

Απόφθεγμα Ημέρας:
Ο «Πρωταθλητής στα Εύκολα», Τελευταίος στα Δύσκολα.

ΣΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ
* * Όσα θα συμβούν στον αποψινό αγώνα τού «Europa League»,
Ολυμπιακός-Ντινάμο Κιέβου
* Ό,τι άλλο θέλουμε…
* Και ό,τι άλλο ήθελε προκύψει…

*** Γυρίστε ανάποδα την κλεψύδρα· ξεκινάει η αντίστροφη μέτρηση!

*** Αύριο πάλι…

Ο Αθλητάμπουρας