Αθλητική στήλη,
αποκλειστικά για χουλιγκάνους, λοβοτομημένους και κάφρους

*** Χουλιγκάνοι, Λοβοτομημένοι και Κάφροι όλων των ομάδων,
όλων των κομμάτων
και όλων των θρησκειών,
σάς χαιρετώ…

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

*** Εξ αρχής, η καταδίκη για την «Π.Α.Ε. Ολυμπιακός» ήταν μονόδρομος·
ο τραυματισμός τού Χουάνκαρ από ρίψη κροτίδας κατά τη διάρκεια τού πρόσφατου ντέρμπι,
δεν επιδεχόταν την παραμικρή αμφισβήτηση
και η εξαίρετη δικαστίνα Αντιγόνη Σταμολέκα απλώς εφήρμοσε τον Νόμο.

Κι όμως, κόντρα στη Δικαιοσύνη, στην Ισονομία και στο Αυτονόητο,
η ομάδα που έχει πάρει «στα χαρτιά» πλήθος αγώνων
και έχει αναγάγει την Απληστία σε βαριάς μορφής ψυχασθένεια,
βάλλει έκτοτε κάτα πάντων και εκτοξεύει κάθε είδους απειλές.

Ο εφοπλιστής, μιντιάρχης και ιδιοκτήτης τού Ο.Σ.Φ.Π., ο Βαγγέλης Μαρινάκης,
είχε προβεί σε εκκωφαντική προαναγγελία (με εσάνς υφέρπουσας απειλής)
αμέσως μετά από τη διακοπή τού αγώνα Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός,
όταν σε δηλώσεις που έκανε μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες,
εξεστόμισε έμπλεος αιμοβόρου στόμφου τη φράση «Θα το βρούμε μπροστά μας…».
Ιδού, λοιπόν, τι έγραψα σχετικώς στις 25 Οκτωβρίου,
στο άρθρο με τίτλο «Να ποιος είναι ο Ολυμπιακός (τού Μαρινάκη)»
(https://www.zougla.gr/sports/na-poios-einai-o-olybiakos-tou-marinaki/)
[Εγώ, έχω δυο λόγους να ’μαι απογοητευμένος σήμερα,
και σαν πρόεδρος του Ολυμπιακού, αλλά και σαν πρόεδρος της “Superleague”,
τα οποία είναι κάτι το οποίο, σας λέω και πάλι, μας πάει πίσω,
κι είναι κάτι…, είναι ένα κακό προηγούμενο,
που ξεκίνησε σήμερα από τον Παναθηναϊκό μέσα στο “Στάδιο Καραϊσκάκη”.
Ε…, σας λέω, λοιπόν, θα το βρούμε μπροστά μας…»]
Ο Μαρινάκης ξεστομίζει τη φράση-κλειδί «Θα το βρούμε μπροστά μας…»
-η οποία φράση έχει την απειλητική μετάφραση «Θα το βρείτε μπροστά σας…»-
και προαναγγέλλει το επόμενο τσουνάμι τοξικότητας.
Ετοιμαστείτε για τεράστια έκλυση μπόχας και δυσωδίας…

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Και ναι, η επιβεβαίωση τής πρόβλεψης επήλθε ακαριαία,
καθώς μόλις δύο μέρες μετά, ανήμερα τής Εθνικής Επετείου τού «ΟΧΙ»,
η «Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων» εκδίδει την εξής ανακοίνωση:
«Στο στόχαστρο σκοτεινών κύκλων του ποδοσφαίρου
έχει τεθεί από χθες μία εξαίρετη Δικαστής.
Η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων
καταδικάζει και καταγγέλλει τις επιθέσεις και τη στοχοποίηση
που υφίσταται από χθες η Πρόεδρος του Μονομελούς Πειθαρχικού Οργάνου (Super League)
από παράγοντες του ποδοσφαίρου,
με άκρως προσβλητικές εκφράσεις που εξωθούν τμήμα της φίλαθλης κοινής γνώμης
σε επιθετικές -σε βάρος Δικαστικών Λειτουργών- συμπεριφορές.
Η διαφύλαξη των Αρχών του Κράτους Δικαίου και των Δημοκρατικών Θεσμών,
καθώς και η διαφύλαξη της σωματικής ακεραιότητας και υγείας όλων των πολιτών
από φαινόμενα βίας εντός και εκτός γηπέδων,
αποτελεί πρωταρχική υποχρέωση της Πολιτείας.
Δηλώνουμε μηδενική ανοχή σε ακραίες συμπεριφορές παραγόντων
και κύκλων του ποδοσφαίρου,
που -δρώντας οργανωμένα- στοχοποιούν Δικαστικούς Λειτουργούς,
ευτελίζοντας τους Θεσμούς και τη Δημοκρατία,
και που θεωρούν ότι το Σύνταγμα και οι Νόμοι δεν ισχύουν για τους ίδιους.
Η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων θα προβεί άμεσα στις δέουσες ενέργειες,
στα αρμόδια θεσμικά, εθνικά και ευρωπαϊκά όργανα.».

Ναι, παρά τις εντοπισμένες παθογένειες που φέρει η Ελληνική Δικαιοσύνη,
ετούτη η ανακοίνωση είναι αξιέπαινη θεσμική παρέμβαση στα δυστοπικά τεκταινόμενα.
Σε αυτό ακριβώς το σημείο, λοιπόν,
αρμόζει να προβώ σε εξαιρετικά διδακτική παρένθεση
που θα αποτελέσει κομβική εισήγηση για το επιμύθιο…

*** Αυτό το διάστημα παρακολουθώ ανελλιπώς
την ιδιαιτέρως ενδιαφέρουσα σειρά ωριαίων ντοκιμαντέρ
«Βαρόνοι Ναρκωτικών: Η Αποκαθήλωση»,
η οποία προβάλλεται κάθε Παρασκευή από το «National Geographic»
(αν διαθέτετε συνδρομητική πλατφόρμα,
σάς συστήνω και σάς συνιστώ ανεπιφυλάκτως να τιμήσετε το εν λόγω τηλεοπτικό προϊόν).
Στις 20 Οκτωβρίου, λοιπόν, είδα το επεισόδιο που χαράχτηκε μέσα μου…

Ο Καναδάς -ήτοι, μία χώρα που διαχρονικώς έχει χαμηλούς δείκτες εγκληματικότητας-
συνταρράσεται κατά τις δεκαετίες τού ’80 και τού ’90
από κατακόρυφη αύξηση τού εμπορίου ναρκωτικών
και των δολοφονιών που συνοδεύουν πάντοτε τη συγκεκριμένη έκνομη δραστηριότητα.
Το πρόσωπο που ηγείται σε ετούτην τη δυστοπική έξαρση
είναι ο Μορίς «Μάμα» Μπουσέ (Maurice «Mom» Boucher).

Ο στυγνός Μπουσέ εξεκίνησε την αποτρόπαια «καριέρα» του
κάνοντας διακίνηση κοκαΐνης και αναπτύσσοντας στενούς δεσμούς με τα κολομβιανά καρτέλ,
αλλά η κίνηση-ματ που τον εξετόξευσε,
ήταν ότι κατέφερε να χριστεί μέλος στην περιβόητη μηχανοκίνητη λέσχη των «Hell’s Angels».
Όντας αδίστακτος και χαρισματικός,
είχε αλματώδη ανέλιξη στην ιεραρχία και εν τέλει έγινε ο Αρχηγός, ο Ηγέτης.

Οι Καναδικές Αρχές πιάνονται απροετοίμαστες,
οι αντιδράσεις τους είναι σπασμωδικές και αναποτελεσματικές,
για πολλά χρόνια η φιλήσυχη καναδική κοινωνία μαστίζεται από τη Βαρβαρότητα.
Ο αλαζόνας, προκλητικός και νάρκισσος Μπουσέ,
αντί -ως είθισται σε αντίστοιχες περιπτώσεις- να κρύβεται,
επιδεικνύει χωρίς ενδοιασμούς τη δύναμή του,
εμφανίζεται παντού, έχει γνωστή διεύθυνση κατοικίας,
και εν γένει κραυγάζει τη σιγουριά που έχει για τον εαυτό του:
«Είμαι ΑΤΡΩΤΟΣ.».

Το «Άτρωτον τού Μαφιόζου».
Όσο κι αν το «Άτρωτον» αποτελεί μία αίσθηση
που καθολικώς συντρίβεται από τη Στατιστική και αποδεικνύεται ολέθρια ψευδαίσθηση,
γίνεται -έστω προσωρινώς, έστω με ημερομηνία λήξης- το πιο εθιστικό ναρκωτικό.
Αν δε, συνυπολογίσουμε ότι είναι αμέτρητοι οι υπάνθρωποι
που -προκειμένου να γίνουν αρεστοί στον «Capo» και να έχουν την εύνοιά του-
καθίστανται ικανοί να μετατραπούν σε «εκτελεστικά όργανα»
και να διαπράξουν τα χείριστα εγκλήματα,
αντιλαμβανόμαστε ότι αναπτύσσεται ένας ολόκληρος μηχανισμός
που ενισχύει έτι περαιτέρω την «Ψευδαίσθηση τής Ατρωσίας».

Ο Μπουσέ δεν είχε να αντιμετωπίσει μόνο τις αντίπαλες συμμορίες,
μηδέ τούς εσωτερικούς εχθρούς που εποφθαλμιούσαν τη θέση του στην οργάνωση,
αλλά και το Σύστημα που πλέον τον είχε βάλει στο στόχαστρο.
Έτσι, θέλοντας να πλήξει τις συστημικές δομές,
έδωσε την εντολή που οδήγησε στην εκτέλεση δύο δεσμοφυλάκων,
οι οποίοι δεν είχαν την παραμικρή ανάμειξη σε ύποπτες δοσοληψίες.
Εν προκειμένω, εχθρός δεν ήταν ο Άνθρωπος αλλά η Στολή (του).

Συνάμα, η ανατίναξη ενός αυτοκινήτου που αφορούσε σε «ξεκαθάρισμα λογαριασμών»,
επέφερε τραγική παράπλευρη απώλεια αφού σκοτώθηκε από την έκρηξη ένα παιδάκι.
Ήταν η σταγόνα που εξεχείλιζε το ποτήρι
και τώρα πια καθίστατο σαφές ότι το Κράτος έπρεπε να κηρύξει πόλεμο προς το Έγκλημα.

Ο εκτελεστής των δεσμοφυλάκων βρέθηκε και συνελήφθη.
Κατά τη διάρκεια τής ανάκρισης,
όχι μόνο απεκάλυψε τούς φυσικούς συνεργούς που είχε στις δύο «τυφλές» δολοφονίες,
αλλά -το ακόμη σημαντικότερο- προέβη στην κατονομασία τού εντολοδότη του.
Αυτός που είχε καταδικάσει δύο ανθρώπους σε θάνατο,
είχε το ονοματεπώνυμο «Μορίς Μπουσέ».
Τώρα εσύρετο σε δίκη, με πληθώρα καταδικαστικών στοιχείων εις βάρος του…

Η αίθουσα ήταν γεμάτη από έτερα μέλη τής μηχανοκίνητης εγκληματικής οργάνωσης,
που απολύτως μελετημένα και με κάθε είδους απειλή
είχανε φροντίσει να σπείρουν τον τρόμο προς άπαντες τούς καθ’ ύλιν αρμόδιους.
Ο πρόεδρος τού δικαστηρίου, λιγόψυχος και ρίψασπις,
παρέκαμψε τα ατράνταχτα πειστήρια
και έφτασε στο σημείο να προτρέψει τούς ήδη τρεμάμενους δώδεκα ενόρκους
να ακολουθήσουν τη δειλία του και να πράξουν ομοίως.
Όντως, το «Ένστικτο τής Επιβίωσης» υπέστη τη βίαιη πυροδότησή του,
ο Αρχι-Μαφιόζος εκηρύχθη ομόφωνα αθώος,
το «Άτρωτον τού Μαφιόζου» ήταν εδώ και ορθωνόταν ωσάν ζοφερή παντιέρα.
Ο Μπουσέ, οι πανάκριβοι δικηγόροι του και οι υποστηρικτές του (ήτοι, οι συν-μαφιόζοι),
έγιναν όλοι ένα κουβάρι και επιδίδονταν σε έξαλλους πανηγυρισμούς.
Δεν υπάρχει πιο αηδιαστική στιγμή για τη Δικαιοσύνη και για την Κοινωνία,
από την εικόνα όπου ο Ένοχος πανηγυρίζει έχοντας ανακηρυχθεί «Αθώος».

Όμως, τα Αντανακλαστικά τής Καναδικής Κοινωνίας ευτυχώς δεν ήταν νεκρωμένα·
τουναντίον -εν αντιθέσει με κράτη όπως η Κολομβία και το Μεξικό,
όπου η ανεκτικότητα προς το Έγκλημα έχει οδηγήσει σε πλήρη αποσάθρωση
και έχει καταστήσει τις συγκεκριμένες χώρες ως «παραδείγματα προς αποφυγήν»-
η αντίδραση ήταν άμεση και σωτήρια.
Έτσι,
ασκήθηκε έφεση κατά τής αθωωτικής απόφασης
και πλέον οι ιθύνοντες ήξεραν ποια μέτρα έπρεπε να έπαιρναν
ώστε να διασφαλιζόταν η απονομή τής δικαιοσύνης.
Η αίθουσα τής εκδίκασης είχε τώρα ειδική διαμόρφωση,
οι δώδεκα ένορκοι βρίσκονταν πίσω από ειδικό τζάμι που απηγόρευε την αμφίδρομη ορατότητα
(δηλαδή, ήταν «αόρατοι» για τούς κάθε λογής παρισταμένους)
και η ετυμηγορία τους ήταν απόρροια αυτής τής προστατευτικής συνθήκης:
ΟΜΟΦΩΝΑ ΕΝΟΧΟΣ.

Το «Άτρωτον τού Μαφιόζου» αποδεικνυόταν ξανά ότι είναι ψευδαίσθηση.
Το «Άτρωτον τού Μαφιόζου» είχε τρωθεί ισοβίως.
Η «Ώρα τής Πληρωμής» είχε φτάσει.
Ο Μορίς Μπουσέ καταδικαζόταν σε ισόβια κάθειρξη.

Η γενναία δικαστίνα Φρανς Σαρμπονό
-ήτοι, η γυναίκα που είχε το ψυχικό σθένος να αναλάβει και να φέρει εις πέρας την υπόθεση-
έκανε μία συγκλονιστική δήλωση στο ντοκιμαντέρ τού «National Geographic»:
«Ο μεγαλύτερος εχθρός μου ήταν ο Φόβος.».

Όχι, δεν είχε προσωπική διάσταση η φράση της·
δεν φοβόταν για τον κίνδυνο που διέτρεχε η ίδια,
δεν φοβόταν για τον κίνδυνο που διέτρεχε αντανακλαστικώς η οικογένειά της.
Φοβόταν τον φόβο των άλλων.
Φοβόταν τον φόβο των ενόρκων.
Φοβόταν το γεγονός ότι είχαν γίνει πια βαθιές οι ρίζες που διέθετε ο Φόβος.
Φοβοκρατία. Τρομοκρατία.
Κι όμως, αρκεί ένα προστατευτικό τζάμι.
Και κυρίως, αρκεί μία γενναία δικαστίνα για να συντριβεί ο Φόβος.
Αρκεί ένας άνθρωπος για να συντρίψει τον φόβο χιλιάδων ανθρώπων.
Αυτός ο άνθρωπος (που) λέγεται «ΗΡΩΑΣ».

*** Επανερχόμαστε στο Σήμερα…

Έλληνες Δικαστές και Εισαγγελείς,
με απόλυτο σεβασμό στο Λειτούγημα που επιτελείτε,
σάς απευθύνομαι και σάς καταθέτω με αγωνία ότι απέχουμε ελάχιστα από τη στιγμή
που το «Καρδιογράφημα τής Ελλάδας» θα είναι η «Ευθεία Γραμμή».
Ο Έμμισθος και Άμισθος Στρατός τού Παρακράτους,
(επιχειρεί για πολλοστή φορά να) κάνει επίδειξη δύναμης απέναντι στη Δικαιοσύνη
και -από τη στιγμή τής πρωτοβάθμιας καταδίκης τής «Π.Α.Ε. Ολυμπιακός»-
επιδίδεται ποικιλοτρόπως σε ανεξέλεγκτες και άκρως επικίνδυνες στοχοποιήσεις
που έχουν ως αποκλειστικό ζητούμενο την Ατιμωρησία
(διόλου τυχαίως,
μόλις δύο ημέρες μετά από την ανακοίνωση
που εξέδωσε η «Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων»
και εν όψει τής σημερινής εκδίκασης στην «Επιτροπή Εφέσεων»,
τα διαρκώς αποθρασυνόμενα σκουπίδια που καπηλεύονται τη «θύρα 7»,
έκαναν -ωσάν η greek version των «Hell’s Angels»-
μηχανοκίνητη απειλητική πορεία προς την «Ε.Π.Ο.»
και προέβησαν σε ομοίου ύφους πανηγυρική ανάρτηση
όπου προειδοποιούν ότι «Αυτή είναι η Αρχή. Θα μπούμε στη Βουλή.»).

Έλληνες Δικαστές και Εισαγγελείς,
μόνο εσείς δύνασθε να βάλετε επί τέλους φρένο στην Εθνική Κατάντια.
Έλληνες Δικαστές και Εισαγγελείς,
πάρτε επί τέλους τον Νόμο στα χέρια σας
-όπως ορίζει το Καθήκον σας και όχι με το σύνηθες νόημα τής φράσης-
διότι οι θαυμαστές τού Μαρινάκη και τής «Π.Α.Ε. Ολυμπιακός»
διατυμπανίζουν πια σε καθημερινή βάση
ότι εκπροσωπούν την Ασυδοσία, την Ανίατη Τοξικότητα και την Απροκάλυπτη Εγκληματικότητα.
Ιδού δύο ενδεικτικές και απολύτως χαρακτηριστικές διαδικτυακές αποδείξεις,
που παραπέμπουν ευθέως
στις πολλές ανεξιχνίαστες και στις ελάχιστες εξιχνιασμένες εγκληματικές επιθέσεις,
οι οποίες έχουν σημαδέψει το Ελληνικό Ποδόσφαιρο από το 1997 και εντεύθεν.

Ελληνική Δικαιοσύνη,
είμαι βέβαιος ότι αντιλαμβάνεσαι πως η κατάσταση έχει φτάσει στο «Μη Περαιτέρω»,
οπότε καλείσαι να κόψεις οριστικά τον ομφάλιο λώρο
που συνδέει το Παρακράτος με την Ατιμωρησία.

Ελληνική Δικαιοσύνη,
αφαίρεσε τον Φόβο από την Κοινωνία και πρόσθεσέ τον στη Μαφία.
.
Ελληνική Δικαιοσύνη, αφόπλισε το «Χέρι τού Παρακράτους». Στο χέρι σου είναι…

Ο Αθλητάμπουρας

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης