Την Αβγόλα ο Λάκης την φρόντιζε από μικρή, όπως περιέγραψαν στο pamepreveza.gr με κάθε λεπτομέρεια οι συγγενείς του.
Όπου και να πήγαινε ο Λάκης, η Αβγόλα ήταν παρούσα. Τον ακολουθούσε στο λιμάνι και τον περίμενε να επιστρέψει από το ψάρεμα. Τον ακολουθούσε στο καφενείο του χωριού και τον περίμενε έξω από αυτό.
Όλα ξεκίνησαν εκείνη τη μοιραία Τρίτη, όταν η Αβγόλα περίμενε με ανυπομονησία το αφεντικό της στην προβλήτα του λιμανιού, στο χωριό.
Μάταια όμως, ο Λάκης δεν είχε εμφανιστεί και έτσι η Αβγόλα στάθηκε δίπλα στην βάρκα του. Η λύπη διαγράφονταν στο πρόσωπο του σκυλιού.
Όλες αυτές τις μέρες έως ότου η σωρός του άτυχου ψαρά (βρέθηκε νεκρός) μεταφερθεί στο χωριό, το μικρόσωμο ζώο ήταν ανήσυχο. Τριγυρνούσε από εδώ και από εκεί, σαν κάτι να έψαχνε. Μάλιστα δεν ήταν λίγες οι φορές που μπήκε στο σπίτι του Λάκη, κοίταζε για λίγο το κρεβάτι του και έφευγε.
Την μέρα της κηδείας, η Αβγόλα, μπήκε μέσα στην εκκλησία και μπροστά στα έκπληκτα μάτια όσων βρέθηκαν εκεί πήγε και έκατσε κάτω από το φέρετρο. Εκεί η μικρή σκυλίτσα αποχαιρετούσε, ίσως, με τον δικό της βουβό τρόπο, τον άνθρωπο που την τάιζε.
Μάταιη ήταν η προσπάθεια κάποιων κυριών να την απομακρύνουν από την εκκλησία. Η Αβγόλα επέστρεφε ξανά και ξανά και έπαιρνε την δική της θέση δίπλα στο αφεντικό της.
Ακόμα και όταν προσπάθησαν να την δέσουν έξω στο προαύλιο, μάλιστα με μια ζώνη του εκλιπόντος, έτσι ώστε να τον μυρίζει, η Αβγόλα κατάφερε να λυθεί.
Λύθηκε και ακολούθησε το αυτοκίνητο που μετέφερε τη σωρό έως το νεκροταφείο. Συνόδευε με τα λυπημένα της μάτια τον Λάκη στην τελευταία του κατοικία.
Μία ιστορία που θυμίζει έντονα την ταινία Χάτσικο στην οποία πρωταγωνιστούσε μεταξύ άλλων ο Ρίτσαρντ Γκιρ.
Πηγή: pamepreveza.gr
