Καμία εξουσία δεν είναι αθώα. Το υποστήριξαν ως επιχείρημα πολλοί φιλόσοφοι κανένας όμως δεν κατόρθωσε να καταστήσει κάποια από αυτές τις εξουσίες λιγότερο ένοχη. Το σύστημα παραπαίει ανίκανο να αντιδράσει ενώ η κοινωνία παρακολουθεί ανήσυχη και εξοργισμένη μαζί. Τα παιδιά που βγήκαν στους δρόμους καταστρέφοντας τα πάντα στο διάβα τους, είναι τα δικά μας παιδιά. Είναι τα παιδιά που μεγάλωσαν με τα ψέματα της γενιάς της μεταπολίτευσης. Μιας γενιάς που εξαργύρωσε τους αγώνες της την επόμενη μέρα, μετατρέποντας την ελευθερία σε ελευθεριότητα, την αρπαχτή σε τέχνη και την ιδεολογία σε οδοστρωτήρα συνειδήσεων.
Αυτή τη γενιά αμφισβητούν σήμερα τα εξεγερμένα παιδιά αναζητώντας τα δικά τους ιδανικά, τους δικούς τους ήρωες, με διαφορετικούς κώδικες βγαλμένους μέσα από την σύγχρονη τεχνολογία, τις περισσότερες φορές ακατανόητους για τους γεννήτορές τους.
Το οπλοστάσιό τους βασισμένο στην τρέχουσα τεχνολογία –διαδίκτυο, κινητή τηλεφωνία- είναι δύσχρηστο και ακατανόητο πολλές φορές για τις ηλικίες άνω των πενήντα, των γονιών τους δηλαδή, που όχι μόνον αδυνατούν να τους παρακολουθήσουν αλλά σέρνονται κυριολεκτικά πίσω τους, προκειμένου να αρπαχτούν από μία λέξη για να καταλάβουν ολόκληρη την πρόταση…Από την πτώση της δικτατορίας μέχρι σήμερα άλλαξε η μουσική, η γλώσσα, το περιβάλλον, το κλίμα, ο πλανήτης εκτός από δύο ονόματα Καραμανλής – Παπανδρέου που τείνουν να καταστούν οι σταθερές του υπαρκτού κόσμου.
Από αυτήν την υποκρισία που οι μεγαλύτεροι λοιδορούν αλλά υπομένουν καρτερικά, οι πιτσιρικάδες αποφάσισαν να πάρουν και τυπικά διαζύγιο γιατί από κοίτης και κλίνης έχουν απομακρυνθεί αρκετά χρόνια τώρα.
Δεν καπελώνονται από κόμματα, ούτε από συμβατικούς μηχανισμούς, ξύλινη γλώσσα, ξεπερασμένα μηνύματα, και ξεθωριασμένα χρώματα.
Έχουν κώδικα επικοινωνίας και περιμένουν ή για να είμαστε πιο ακριβείς δεν περιμένουν πια.
