Η Ελλάδα είναι ίσως η μοναδική χώρα στην οποία εφαρμόζονται παράλληλα τρία διαφορετικά συστήματα υγείας.
Το πρώτο ακολουθεί το βρετανικό μοντέλο χρηματοδότησης από την φορολογία, και είναι το ελληνικό ΕΣΥ.
Στο δεύτερο, τα ασφαλιστικά ταμεία χρηματοδοτούνται από εισφορές εργαζομένων και εργοδοτών, όπως και στη Γαλλία. Τρίτο σύστημα, ακολουθώντας το μοντέλο της Αμερικής, είναι αυτό του ιδιωτικού τομέα. Μόνο που στη δική μας περίπτωση, το τριπλό σύστημα υγείας νοσεί.
Σε αμφισβήτηση τα νέα μέτρα τιμολόγησης φαρμάκων
Ελλείψεις φαρμάκων, αλλά και καθυστερήσεις πρόσβασης σε νέες θεραπείες, θα είναι μόνο η αρχή, σύμφωνα με τον αντιπρόεδρο της Novartis Hellas και μέλος του ΔΣ του Συνδέσμου Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Ελλάδας, κ. Κ. Φρουζή, μετά τα νέα μέτρα. Οι μειώσεις στον τομέα της Υγείας αφορούν μόνο στα φάρμακα που αποτελούν μόλις το 12% της δαπάνης στην Υγεία, τόνισε ο κ. Φρουζής αφήνοντας το υπόλοιπο 88% να λειτουργεί ανεξέλεγκτα.
Η τιμή του φαρμάκου στην Ελλάδα καθορίζεται σύμφωνα με τις τρεις χαμηλότερες τιμές στην Ευρωζώνη, ενώ μετά τα νέα μέτρα, βάσει των οποίων ανατιμολογήθηκαν 6.500 φάρμακα, υπάρχει μείωση που φτάνει το 27%, τοποθετώντας το φάρμακο στην Ελλάδα ως το πιο φθηνό της Ευρώπης.
Μόνο πουακριβώς η χαμηλή τιμή του είναι αυτή που θα το οδηγήσει σε φαρμακεία άλλων χωρών, και θα το εξαφανίσει ουσιαστικά από την χώρα μας. Οι φαρμακέμποροι, ουσιαστικά, θα εξάγουν τα φάρμακα που αγοράζουν από τις εταιρείες, γιατί απλούστατα δεν θα τους συμφέρει να τα πωλούν στην Ελλάδα, καθώς στο εξωτερικό το κέρδος τους θα είναι σαφώς μεγαλύτερο. Η παράλληλη εξαγωγή άλλωστε είναι καθόλα νόμιμη.
Η συνολική φαρμακευτική δαπάνη αποτελεί περίπου το 1/5 της συνολικής δαπάνης για την Υγεία και το 2% του ΑΕΠ, τόνισε ο καθ. κ. Στουρνάρας.
Στην χώρα μας, ανέφερε ο καθ. κ. Στουρνάρας, έχουμε χαμηλές τιμές στην Υγεία αλλά δυσανάλογα μεγάλη δαπάνη Υγείας. Μία από τις αιτίες που αυξάνουν την δαπάνη είναι η «υπερκατανάλωση» των υπηρεσιών.
Έχουμε αλλαγή της ηλικιακής σύνθεσης του πληθυσμού. Ζούμε περισσότερο, τα τελευταία 50 χρόνια κερδίσαμε 12 χρόνια ζωής. Αυτό σημαίνει πως είναι περισσότεροι οι ηλικιωμένοι, άρα περισσότερες οι επισκέψεις στα νοσοκομεία, περισσότερα τα φάρμακα που χρειάζονται κ.λπ. κ.λπ. Ως βασικές αιτίες της αύξησης της δαπάνης μπορούν να θεωρηθούν και η αύξηση των μεταναστών, οι εξελίξεις στην ιατρική τεχνολογία και τη βιοτεχνολογία, τα νέα φάρμακα (που κατά συνέπεια είναι ακριβότερα), αλλά και οι…
Σπατάλες του συστήματος Υγείας
Στο ΕΣΥ λείπει κυριολεκτικά ο έλεγχος. Δεν υπάρχει μηχανοργάνωση, δεν υπάρχει καταγραφή του όγκου της κατανάλωσης των προϊόντων ούτε φυσικά και τον υπηρεσιών Υγείας. Ο κάθε γιατρός μπορεί να γράφει στο Βιβλιάριο Υγείας αλλά και να παραγγέλλει όσα και όποια φάρμακα ο ίδιος αποφασίσει χωρίς κανέναν έλεγχο.
Μέσα στο νοσοκομείο υπάρχει απίστευτη σπατάλη φαρμάκων, αλλά και στα φαρμακεία η κατάσταση είναι ανεξέλεγκτη.
Ο καθ. κ. Στουρνάρας επισήμανε πως αυτό που θα έπρεπε να γίνει είναι να υπάρχει μηχανοργάνωση των φαρμακείων με ένα ενιαίο μηχανογραφικό σύστημα, το οποίο θα συνδέεται ηλεκτρονικά με τα Ασφαλιστικά Ταμεία, ώστε να υπάρχει ουσιαστικά μια παρακολούθηση κατανάλωσης των φαρμάκων.
Τέλος, υπάρχει υπερτιμολόγηση ιατρικών εξετάσεων, ιατρικών συσκευών και ειδικών υλικών (στέντς, βηματοδότες, τεχνητές κεφαλές κ.λπ.). Όλα αυτά μαζί αναγκάζουν τα Ταμεία να μην μπορούν να καλύψουν οικονομικώς φάρμακα, εξετάσεις, εγχειρήσεις κ.λπ. και να χρωστούν υπέρογκα ποσά.
Η έλλειψη μηχανογράφησης οδηγεί ακόμα και τους υπουργούς να λένε χαρακτηριστικά: «Πριν από έναν χρόνο το χρέος στα νοσοκομεία ήταν…» γιατί απλούστατα κανένας δεν γνωρίζει ποιο είναι το χρέος των νοσοκομείων σήμερα.
70.000 γιατροί στην Ελλάδα
Ο κ. Μανιαδάκης τόνισε στην ομιλία του πως για κάθε 100 ευρώ που δίνουμε στην υγεία, τα 50 ευρώ πηγαίνουν στα νοσοκομεία, και από αυτά, τα 25 ευρώ στους μισθούς. Το 50% δηλαδή πηγαίνει σε μισθούς των εργαζομένων.
Σε γενικές γραμμές, σύμφωνα με τον κ. Μανιαδάκη, με κάποιες εξαιρέσεις το σύστημα Υγείας στην χώρα μας είναι το καλύτερο για τους πολίτες. Αν σκεφτείτε, μάλιστα, πως στο ιδιωτικό τομέα της Υγείας το 2,5% των βαριά ασθενών καταστρέφονται οικονομικά από μία ασθένεια.
Μία άλλη πληγή του συστήματος είναι η επιβολή της λίστας. Ο κ. Μανιαδάκης πραγματοποίησε ένα μικρό γκάλοπ.
Ας υποθέσουμε, λοιπόν, πως είστε στην Επιτροπή για την Λίστα και πρέπει να επιλέξετε ένα φάρμακο.
| Φάρμακο | Επιβίωση (έτη) |
| Live Well | 5 |
| Live For Ever | 7 |
Ας υποθέσουμε πως για μία ασθένεια έχουμε δύο φάρμακα. Το live well με το οποίο ζεις 5 χρόνια, και το live for ever το οποίο είναι πιο ακριβό, αλλά ζεις 7 χρόνια. Η ερώτηση είναι: ποιο θα επιλέγατε να βάλετε στην λίστα;
Η απάντηση σίγουρα είναι πως θα επιλέγατε να βάλετε στην λίστα το δεύτερο, καθώς θα προσέφερε στους ασθενείς πολίτες της χώρας σας περισσότερα χρόνια ζωής. Μόνο που…
Το πρώτο φάρμακο προσφέρει 90% ποιότητα ζωής, ενώ το δεύτερο 55%. Επίσης, η ποιοτικά προσαρμοσμένη επιβίωση θα είναι για το πρώτο φάρμακο 4,5 έτη και για το δεύτερο 4 έτη. Το κόστος για το live well είναι 10.000 ευρώ και το κόστος για το live for ever 15.000. Το κόστος ανά ποιοτικό έτος ζωής είναι για το πρώτο φάρμακο 2.222 και για το δεύτερο 3.896.
| Φάρμακο | Επιβίωση (έτη) |
Ποιότητα ζωής | Ποιοτικώς προσ. επιβίωση (έτη) | Συνολικό Κόστος Θεραπείας | Κόστος Ανά Ποιοτικό Έτος ζωής | Ασθ. με 1.000.000 (ευρώ) |
Έτη ζωής ποιοτικά |
| Live Well | 5 | 90% | 4,5 | 10.000 | 2.222 | 100 | 450 |
| Live For Ever | 7 | 55% | 4,0 | 15.000 | 3.896 | 67 | 257 |
Με 1.000.000 λοιπόν, με το πρώτο φάρμακο, μπορείς να σώσεις 100 ασθενείς και να τους προσφέρεις 450 ποιοτικά έτη ζωής. Με 1.000.000 και το δεύτερο φάρμακο, μπορείς να σώσεις 67 ασθενείς και να τους προσφέρεις 257 έτη ζωής.
Τώρα… ποιο από τα δύο φάρμακα θα επιλέγατε;
