Ζήσης Ψάλλας
Oι ανοσοαποκρίσεις έναντι του παράγοντα VIII, ο οποίος χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της αιμορροφιλίας Α (αιμορραγική διαταραχή), επηρεάζονται από το μικροπεριβάλλον των κυττάρων που παρουσιάζουν αντιγόνο.
Αυτό είναι το αποτέλεσμα μιας μελέτης που πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία του Institute Krems Bioanalytics, του IMC University of Applied Sciences Krems και της διεθνούς φαρμακευτικής εταιρείας Takeda, η οποία δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο περιοδικό Frontiers in Immunology.
Η αιμορροφιλία Α είναι μια κληρονομική αιμορραγική διαταραχή που προκαλείται από απουσία ή ανεπάρκεια του παράγοντα πήξης VIII (FVIII) στο αίμα. Επομένως, οι ασθενείς λαμβάνουν θεραπεία υποκατάστασης FVIII.
Οι παρατηρούμενες αλλαγές στην επεξεργασία πρωτεϊνών μπορεί να έχουν βαθιές επιδράσεις στις ανοσολογικές αποκρίσεις στον FVIII. Τα νέα δεδομένα παρέχουν τη βάση για την ανάπτυξη μελλοντικών θεραπειών FVIII που προκαλούν ανοσολογικές αποκρίσεις στους ασθενείς.
Μια σημαντική επιπλοκή αυτής της θεραπείας είναι η ανάπτυξη μιας εξουδετερωτικής ανοσολογικής αντίδρασης στο 30% των ασθενών, καθιστώντας έτσι το χορηγούμενο FVIII αναποτελεσματικό.
Το γιατί συμβαίνει μια τέτοια επιπλοκή σε μερικούς ανθρώπους ενώ άλλοι γλιτώνουν δεν είναι ακόμη σαφές -και αυτό ακριβώς το θέμα ξεκίνησε να αντιμετωπίσει η ερευνητική ομάδα από την Takeda και την IMC Krems με επικεφαλής τον Δρ. Christian Lubich.
«Ο πειραματικός σχεδιασμός της μελέτης μας για την κυτταροκαλλιέργεια», δήλωσε ο Δρ. Lubich, «στόχευε στο να ρίξει μια πιο προσεκτική ματιά στην απόκριση διαφορετικών ανοσοκυττάρων στο πλαίσιο της χορήγησης FVIII και έτσι να αποκτήσουμε καλύτερη εικόνα για τις υποκείμενες διαδικασίες».
Και πράγματι, τα δεδομένα της μελέτης υποδηλώνουν μια κρίσιμη σχέση μεταξύ του συγκεκριμένου μικροπεριβάλλοντος κατά την πρόσληψη του FVIII από συγκεκριμένα ανοσοκύτταρα -τα λεγόμενα αντιγονοπαρουσιαστικά κύτταρα (APCs)- και των πρωτεϊνών FVIII (αντιγόνα) που παρουσιάζονται από αυτά τα κύτταρα στην κυτταρική τους επιφάνεια.
Ανάλογα με το μικροπεριβάλλον, η σύνθεση αυτών των επιφανειακών πρωτεϊνών διαφέρει και επομένως επηρεάζει επίσης την ειδικότητα των μετέπειτα ενεργοποιημένων κυττάρων CD4+T, με αποτέλεσμα την, εν μέρει, ανεπιθύμητη εξουδετερωτική ανοσολογική απόκριση.
Για την επαλήθευση της συνάφειας των δεδομένων θα ήταν τώρα χρήσιμο να διεξαχθεί μια μελέτη παρακολούθησης σε ανθρώπους. Ο Lubich και η ομάδα του στο Ινστιτούτο Krems Bioanalytics έχουν ήδη μια ιδέα για αυτό, βασισμένη σε μια πολλά υποσχόμενη νέα τεχνολογία που χρησιμοποιεί φασματομετρία μάζας. Αυτή η μέθοδος μπορεί να χρησιμοποιηθεί, για παράδειγμα, για τον προσδιορισμό των πεπτιδίων ενός παθογόνου, ενός καρκινικού κυττάρου ή, όπως σε αυτήν την περίπτωση, ενός βιοθεραπευτικού παράγοντα που προκαλεί μια ανοσολογική απόκριση.
