Η γνωστή ιστορία της «ακριβής οικολογίας», που εμφανίζεται όλο και πιο έντονα τις τελευταίες δεκαετίες με την ευαισθητοποίηση φορέων και πολιτών για την προστασία του περιβάλλοντος, τείνει να τροφοδοτήσει για άλλη μια φορά σενάρια «ναυμαχίας». Και αυτή την φορά (υποτίθεται ότι ) συντάσσονται ναυτιλιακές εταιρείες από την μια πλευρά και υποστηρικτές της αυστηρής εφαρμογής των διεθνών συνθηκών για την προστασία του περιβάλλοντος από την άλλη.
Ετσι το Διεθνές Ναυτιλιακό Επιμελητήριο (ICS) ζητά από τον Διεθνή Ναυτιλιακό Οργανισμό (IMO), παράταση τριών ετών στην εφαρμογή της σύμβασης διαχείρισης θαλάσσιου έρματος, και την εγκατάσταση ανάλογων συστημάτων σε περίπου 60.000 πλοία σε όλο το κόσμο, που θα στοιχίσει στην παγκόσμια ναυτιλιακή βιομηχανία περίπου 150 δισ. δολάρια, ή ένα με πέντε εκατομμύρια ευρώ ανά πλοίο.
Οι ναυτιλιακές εταιρείες έχουν εκφράσει σοβαρούς προβληματισμούς σχετικά, τόσο με τη διαθεσιμότητα του κατάλληλου εξοπλισμού επεξεργασίας έρματος, όσο και για τις μεγάλες δυσκολίες που παρουσιάζονται στις μετασκευές που χρειάζεται να γίνουν σε χιλιάδες πλοία, εντός του χρονικού περιθωρίου των δύο ετών που δίνει σήμερα η σύμβαση.
Μάλιστα το ICS προτείνει στην προσεχή διάσκεψη της Επιτροπής Θαλασσίου Περιβάλλοντος του ΙΜΟ που θα γίνει τον Οκτώβριο να τεθεί στο τραπέζι το θέμα της παράτασης ισχύος εφαρμογής της σύμβασης για την εγκατάσταση ενός ακριβού μηχανισμού σε περισσότερα από 60.000 πλοία σε όλο τον κόσμο. Το ICS πιστεύει ότι μια τέτοια συζήτηση σε επίπεδο ΙΜΟ είναι απαραίτητη πριν από την έναρξη ισχύος της σύμβασης σε δύο χρόνια από τώρα.
Το Επιμελητήριο , εκτός των άλλων επικαλείται τη συμφόρηση που υπολογίζει ότι θα επικρατήσει στα ναυπηγεία, λόγω του μεγάλου αριθμού πλοίων που θα υποχρεωθούν να προχωρήσουν στην εγκατάσταση ενός τέτοιου μηχανισμού και προτείνει είτε την επιμήκυνση του χρόνου μετατροπής είτε την απαλλαγή των πλοίων άνω των 20 ετών από την υποχρεωτική εφαρμογή του συστήματα διαχείρισης θαλασσέρματος, όπως τη Σύμβαση. Σημειώνεται ότι τα πλοία θα πρέπει επιπλέον να τηρούν Μητρώο (Ημερολόγιο) Θαλασσέρματος για να καταγράφουν πότε λαμβάνουν θαλάσσερμα, πότε το κυκλοφορούν ή το επεξεργάζονται για σκοπούς διαχείρισής του, και τελικά το απορρίπτουν στη θάλασσα.
Σε κάθε περίπτωση η διάσκεψη της Επιτροπής Θαλασσίου Περιβάλλοντος του ΙΜΟ που θα γίνει τον Οκτώβριο αναμένεται να έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον, αφού ίσως αποτυπώσει το «σημείο ισορροπίας» μεταξύ των δύο πλευρών.
