Ο μικρός Χρόνης είναι 5 ετών και πηγαίνει στο νηπιαγωγείο. Είναι σαν όλα τα παιδιά της ηλικίας του. Του αρέσει να παίζει με τα παιχνίδια του, να περνάει πολλές ώρες με τον συνονόματο παππού του και να βλέπει τηλεόραση.
Πολλοί νομίζουν πως τα παιδιά σε αυτήν την ηλικία δεν αντιλαμβάνονται πολλά, ειδικά παρακολουθώντας τις ειδήσεις, αλλά κάνουν λάθος. Τα παιδιά καταλαβαίνουν και νιώθουν τα πάντα – ακόμα και εξ αποστάσεως.
Έτσι, λοιπόν, ο Χρόνης είδε σε τοπικό κανάλι ρεπορτάζ για ένα παιδάκι με κινητικά προβλήματα, τον μικρό Ζαχαρία, που η οικογένειά του απεύθυνε έκκληση για οικονομική βοήθεια.
Στο παιδί έκανε εντύπωση η είδηση, ζήτησε περισσότερες διευκρινίσεις από τον μπαμπά και τον παππού, και σχεδόν τους διέταξε να βρουν τον λογαριασμό για να βοηθήσει και το ίδιο.
Οι μέρες πέρασαν και οι μεγάλοι το ξέχασαν, όχι όμως και ο μικρός Χρόνης, που κάθε τόσο τους το υπενθύμιζε. Ο λογαριασμός δεν άργησε να βρεθεί. Από εκεί και πέρα, όλα ήταν πιο εύκολα. Ο Χρόνης άνοιξε ένα μικρό τσαντάκι όπου μάζευε λεπτό λεπτό το χαρτζιλίκι του από το καλοκαίρι, και ζήτησε από τον πατέρα του να πάνε στην τράπεζα.
Όπως και έγινε… Πριν αλλάξει ο χρόνος, ο μικρός Χρόνης, που δεν ήθελε τις οικονομίες του να τις κάνει παιχνίδια, αφού προτίμησε να βοηθήσει ένα άλλο αγόρι, στάθηκε αρκετή ώρα στην ουρά της τράπεζας προκειμένου να κάνει αυτό που θεώρησε σωστό και αυτονόητο: να προσφέρει βοήθεια και αγάπη σε ένα άλλο, άγνωστο σε εκείνον, παιδί.
«Δεν είναι μόνο πώς ένιωσε το παιδί, αλλά κι εμείς» είπε στο MadeinCreta ο πατέρας του Χρόνη, ο Στέλιος. «Ένιωσε τέτοια χαρά, που μας δίδαξε και εμάς πολλά πράγματα που ίσως έχουμε ξεχάσει: τη δύναμη της προσφοράς. Επέμενε τόσο πολύ για αυτήν τη χειρονομία, που… δεν μπορούσαμε να κάνουμε και αλλιώς. Δεν ήταν κάτι που το είδε, τον εντυπωσίασε και μετά το ξέχασε. Ήταν μια συνειδητή επιλογή του, και αυτό μας κάνει διπλά χαρούμενους».
Πηγή: madeincreta.gr
Επιμέλεια: Φλώρα Πέτση
