Στις σχέσεις μας με τους ανθρώπους το μόνο εύκολο είναι να χάσουμε την μπάλα. Αρκεί μία λάθος κίνηση, μία κακή στιγμή κι η εμπιστοσύνη μπορεί να γκρεμιστεί, όσα χρόνια κι αν χτιζόταν. Όταν μάλιστα υπάρχει κι ο έρωτας στο παιχνίδι, τα πράγματα γίνονται ακόμη πιο εύθραυστα.
Τότε, η αγαπημένη μας λέξη είναι το λάθος. Όσες φορές κι αν το πράξουμε, ποτέ δε μαθαίνουμε από αυτό. Θα το επαναλάβουμε όσες φορές χρειαστεί, μέχρι να βρούμε το επόμενο.
Συνδέσαμε λοιπόν τον έρωτα με τα λάθος συναισθήματα. Βαφτίσαμε ως δυνατούς και καρμικούς έρωτες αυτούς που μας κάνανε κομμάτια, που μας είχαν πόσες μέρες να φυλάμε πάνω από ένα τηλέφωνο. Ερμηνεύσαμε στο κεφάλι μας την αδιαφορία τους ως δειλία να μας πουν ότι μας θέλουν, πλάσαμε έναν ιδεατό κόσμο, όπου ένα ολόκληρο σύμπαν στράφηκε ενάντια στον έρωτά μας.
Για ποιον έρωτα όμως μιλάμε; Και για ποια σχέση; Καταρχάς, οι σχέσεις δεν είναι περίπλοκες, εμείς τις κάναμε έτσι. Κι αν με ρωτάς, πολύ κακώς.
Γιατί ναι μεν εμείς οι άνθρωποι είμαστε ιδιότροπα όντα και στον έρωτα η λογική χάνεται και δίνει τη θέση της στο συναίσθημα, αλλά σκέψου για μια στιγμή πώς θα ήταν τα πράγματα αν ήμασταν πιο ξεκάθαροι και ντόμπροι στο να εκφράσουμε τα αισθήματά μας. Δε θα γεμίζαμε κανενός το κεφάλι με αμφιβολίες και κυρίως το δικό μας. Πολύ καλό για να ‘ναι αληθινό; Μπα.
Πες λοιπόν ότι ερωτεύεσαι. Έβλεπες τα σημάδια τόσο καιρό. Όσες ώρες κι αν μιλούσατε, ποτέ δεν ήταν αρκετές. Οι πιο ευτυχισμένες στιγμές στην καθημερινότητά σου ήταν αυτές που ήσασταν μαζί. Γινόταν κάτι και στενοχωριόταν κι εσύ τα έβαφες μαύρα. Γελούσε με τα αστεία σου κι εσύ από μέσα σου χαιρόσουν δέκα φορές περισσότερο.
Περισσότερα στο govastileto.gr
