Του Κώστα Μπετινάκη
Δύο χρόνια μετά την προεδρική εκλογή στις ΗΠΑ, την επόμενη Τρίτη, 4 Νοεμβρίου, πρόκειται να γίνουν εκλογές για την ανανέωση των 435 εδρών στη Βουλή των Αντιπροσώπων και των 33 από τις 100 έδρες της Γερουσίας.
Δύο χρόνια μετά την προεδρική εκλογή στις ΗΠΑ πρόκειται να διεξαχθούν ενδιάμεσες εκλογέςΤην ίδια ημέρα εκλογές γίνονται επίσης για την αλλαγή κυβερνητών σε 38 πολιτείες και την ανανέωση των τοπικών βουλών σε 46 πολιτείες.
Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, το προεκλογικό διάστημα υπήρξε καταστροφικό για τους περισσότερους από τους κατέχοντες ήδη μία θέση και η αντικατάστασή τους θεωρείται σχεδόν βέβαιη, όπως επισημαίνει το CNN.
Εκτός από τα τρέχοντα προβλήματα, μια σειρά από πρωτόφαντες κρίσεις -από τον Έμπολα στο Ισλαμικό Χαλιφάτο και τις αντιδράσεις στα χρηματιστήρια- δημιουργούν ένα εκρηκτικό περιβάλλον, που θα έχει αντίκτυπο στις κάλπες.
(Εκλογική μάχη για 33 έδρες στη Γερουσία: Ανοιχτό κόκκινο: Αποχωρούντες Ρεπουμπλικάνοι – Βαθύ Κόκκινο: Έδρες που κατέχουν Ρεπουμπλικάνοι – Ανοιχτό μπλε: Αποχωρούντες Δημοκρατικοί – Βαθύ μπλε: Έδρες που κατέχουν Δημοκρατικοί – Γκρι: Δεν γίνονται εκλογές)
Στην αμερικανική Βουλή των Αντιπροσώπων την πλειοψηφία κατέχουν ήδη οι Ρεπουμπλικάνοι. Και στο Ρεπουμπλικανικό κόμμα κυριαρχεί η φράξια των υπερσυντηρητικών του «Kόμματος του Tσαγιού» (Tea Party).
Έτσι, με τη δυσαρέσκεια που έχει συσσωρευτεί από τη διακυβέρνηση των Δημοκρατικών υπό την προεδρία Ομπάμα, αναμένεται να δημιουργηθεί μία πιο ριψοκίνδυνα φιλοπολεμική, αντεργατική, υπέρ του άκρατου ιδιωτικού τομέα, πλειοψηφία και στη Γερουσία, μια και την πλειοψηφία στη Βουλή των Αντιπροσώπων την κατέχουν ήδη οι συντηρητικοί.
Όλοι θεωρούν βέβαιο πως οι Ρεπουμπλικάνοι θα κερδίσουν τουλάχιστον άλλες 6 έδρες στη Γερουσία, αποσπώντας από τους Δημοκρατικούς του Ομπάμα την πλειοψηφία.
Η εικόνα που περιγράφεται στα αμερικανικά Μέσα είναι πως οι πλούσιοι Αμερικανοί τα τελευταία χρόνια έγιναν πλουσιότεροι, όπως και οι μεγάλες επιχειρήσεις, ενώ την ίδια ώρα ο κυβερνητικός αντίλογος είναι πως από το 2009 έχουν δημιουργηθεί 6 εκατομμύρια νέες θέσεις εργασίας.
Από την άλλη όμως, αποσιωπάται το γεγονός ότι την ίδια ώρα περισσότεροι από 8 εκατομμύρια εργαζόμενοι έχασαν τη δουλειά τους με αμφίβολο το ενδεχόμενο να ξαναβρούν απασχόληση. Αυτοί όμως δεν περιλαμβάνονται στις μετρήσεις ανεργίας των ΗΠΑ, που σήμερα ξεπερνά το 12%, ενώ επισήμως υποστηρίζεται πως βρίσκεται στο μισό.
Στα 8 εκατομμύρια των διόλου ευτυχισμένων ψηφοφόρων θα πρέπει να προστεθούν άλλα 4,5 εκατομμύρια που μπόρεσαν να βρουν προσωρινή κακοπληρωμένη απασχόληση και τα εκατομμύρια εκείνων που έχασαν τις κατοικίες τους με την κρίση του 2009.
Σε αυτούς, να προστεθούν τα εκατομμύρια φοιτητές που χρωστούν τα φοιτητικά δάνεια, τα οποία ξεπερνούν το 1 τρισεκατομμύριο δολάρια, και αδυνατούν να τα ξεπληρώσουν.
.jpg)
Όλα αυτά δεν σημαίνουν ότι οι ψηφοφόροι θα στραφούν στους Ρεπουμπλικάνους. Αλλά, οπωσδήποτε, θα τους κάνουν να μην ψηφίσουν τους Δημοκρατικούς.
Το κλίμα πλέον έχει αντιστραφεί μέσα σε ελάχιστο διάστημα, καθώς τον Σεπτέμβριο οι δημοσκοπήσεις έδιναν ακόμη στους Δημοκρατικούς την πλειοψηφία στη Γερουσία. Το ίδιο ακριβώς που είχε συμβεί και με τις εκλογές στο μέσο της θητείας του προέδρου Μπιλ Κλίντον, στα 2010.
Οι δημοσκοπήσεις μία εβδομάδα πριν από τις εκλογές έδιναν στους Ρεπουμπλικάνους υποψήφιους άνετη νίκη για 6 έδρες. Υπάρχει και το ενδεχόμενο να κερδίσουν 10 έδρες, επειδή στις παραδοσιακές ως τώρα ρεπουμπλικανικές έδρες, όπως της Βόρειας Καρολίνα και της Λουιζιάνα, οι Δημοκρατικοί υποψήφιοι προηγούνται μεν, αλλά με ελάχιστο ποσοστό.
Την ατμόσφαιρα στο στρατόπεδο των Δημοκρατικών περιγράφουν οι «New York Times» σε άρθρο τους με τίτλο «Πανικός στο στρατόπεδο των Δημοκρατικών». Με τα ενδεχόμενα αυτά και δεδομένης της πλειοψηφίας των Ρεπουμπλικάνων στη Βουλή, ένα κυριαρχούμενο από τους Ρεπουμπλικάνους Κογκρέσο θα σημάνει μεταστροφή στην αμερικανική πολιτική στο διεθνές περιβάλλον.
(Εκλογή κυβερνητών στις Πολιτείες: Ανοιχτό Κόκκινο: Τερματίζεται η θητεία Ρεπουμπλικάνων – Βαθύ Κόκκινο: Παραμένουν Ρεπουμπλικάνοι – Ανοιχτό Μπλε: Λήγει η θητεία Δημοκρατικών – Βαθύ μπλε: Παραμένουν Δημοκρατικοί – Πράσινο: Ανεξάρτητοι – Γκρι: Δεν γίνονται εκλογές)
Ένας ακόμη αποφασιστικός παράγοντας είναι η δυσαρέσκεια στους ισπανόφωνους.
Από το 2009 υπήρξαν περισσότερες απελάσεις ισπανόφωνων μεταναστών εργατών, με αποτέλεσμα να διαλυθούν οικογένειες. Περί τα 2 εκατομμύρια μετανάστες έχουν απελαθεί επί διακυβέρνησης Ομπάμα (438.000 το 2013).
Είναι λοιπόν μεγάλη η δυσαρέσκεια στο περιβάλλον τους και δεν θα το ξεχάσουν πηγαίνοντας στις κάλπες στις 4 Νοεμβρίου.
Οι Δημοκρατικοί επίσης έχουν χάσει την πλειοψηφία στους Κυβερνήτες Πολιτειών από το 2010. Και το περιβάλλον που δημιουργούν οι Ρεπουμπλικάνοι κυβερνήτες ευνοεί το κόμμα τους στις εκλογές.
Όπως σχολιάζει ο Jack Rasmus (συγγραφέας του βιβλίου «Η οικονομία του Ομπάμα ωφέλησε τους λίγους») στην εβδομαδιαία εκπομπή του στο Progressive Radio Network, «όσοι πάνε στις κάλπες θα ψηφίσουν “χεσμένοι”, ενώ οι περισσότεροι θα μείνουν σπίτια τους».
