Του Κώστα Μπετινάκη
«Σκοτώστε με και θα γράψω ένα τραγούδι».
Με αυτά τα λόγια η Emel Mathlouthi φροντοφώναξε δίνοντας έμπνευση σε εκατοντάδες χιλιάδες Άραβες, καθώς το τραγούδι της έγινε κάτι σαν ύμνος στους επαναστατημένους και ελπίδα για το μέλλον τους.
Πριν έξι χρόνια ολόκληρες περιοχές του Αραβικού κόσμου βρίσκονταν σε αναταραχή πλημμυρισμένες με την ελπίδα ότι οι διαδηλώσεις τους θα σήμαιναν την αλλαγή. Σήμερα τα πράγματα είναι δραματικά διαφορετικά. Τι όμως ακριβώς φταίει;
Στην Τυνησία ο αυτοπυρπολισμός του Mohamed Bouazizi το Δεκέμβριο του 2010 θα προκαλούσε λαϊκή εξέγερση.
Ακολούθησε η αίγυπτος, με τους διαδηλωτές να απαιτούν την παραίτηση του Μουμπάρακ. Η αναταραχή εξαπλώθηκε στον Αραβικό κόσμο, και μετά την πτώση του Μουμπάρακ, με τις διαδηλώσεις να συγκλονίζουν τη Λιβύη, το Μπαχρέιν, τη Συρία και την Υεμένη.
Έξι χρόνια κατόπιν, το τέλος δεν είναι ευχάριστο. Πόλεμος έχει ξεσπάσει στην Υεμένη. Η Λιβύη βρίσκεται υπό διάλυση. Στη Συρία υπάρχει διεθνής εμπλοκή σε ένα ατέλειωτο «πολεμικό παιχνίδι» με ευρύτερες γεωστρατηγικές προεκτάσεις. Ενώ έχει ξεπηδήσει κι η τρομοκρατική απειλή με πρόφαση τον εθνικιστικο-θρησκευτικό φανατισμό. Αφήνοντας πίσω ερειπωμένες πόλεις και προκαλώντας ατέλειωτες ουρές από πρόσφυγες.
Ο Αραβικός κόσμος είχε πιστέψει το 2009 τις υποσχέσεις του τότε προέδρου των ΗΠΑ Ομπάμα, που είχε δώσει σε ομιλία του στο Κάιρο για «αλλαγή»: «Βρισκόμαστε εδώ για να σας δείξουμε ότι είναι δυνατή η αλλαγή προς τις αμερικανικές αξίες αξιοπρέπειας. Θα χρησιμοποιήσουμε όλη μας την επιρροή για να ενθαρρύνουμε τις αλλαγές που θα οδηγήσουν σε ευνομία και ισότητα των πολιτών, διαφανή διακυβέρνηση που δεν θα κλέβει από το λαό με ελευθερίες επιλογής».
Τα λόγια αυτά ήταν έμπνευση για τους νέους που ξεσηκώθηκαν.
Έξι χρόνια μετά την αποκληθείσα «Αραβική Άνοιξη» οι κάτοικοι της τυνησίας και της Αιγύπτου εξακολουθούν να νοιώθουν φόβο για τα μελλούμενα.
Στην Αίγυπτο, οι πολιτικοί κρατούμενοι στις φυλακές ξεπερνούν τους 4.000, χωρίς να έχει απαγγελθεί συγκεκριμένη κατηγορία εναντίον τους. Εκατοντάδες δημοσιογράφοι έχουν απολυθεί ή συλληφθεί και 50.000 μέλη της οργάνωσης «Αδελφοί Μουσουλμάνοι» είναι στις φυλακές χώρια όσους έχουν δολοφονηθεί.
Το καθεστώς στην Αίγυπτο, υπό τον «δεσποτικό» Αμπντελφατά αλ- Σίσι, που κατέλαβε την εξουσία με τα τανκς, είναι πλέον ξεκάθαρα, αστυνομοκρατούμενη δικτατορία.
Καθώς η Αραβική Άνοιξη έχει περάσει σε βαθύ Χειμώνα, η μεγαλύτερη ευθύνη ανήκει σε όσους την παρότρυναν, για να επωφεληθούν εις βάρος των λαών που πίστεψαν ότι θα τους βοηθήσουν να πλησιάσουν τα δυτικά πρότυπα.
