Ένας γερανός σηκώνει ένα άγαλμα του γερμανικού μεταρρυθμιστή Μάρτινου Λουθήρου σε ένα βάθρο στην πλατεία της αγοράς στο Αισλεμπέν της Γερμανίας.
Το βάρους περίπου 1,5 τόνου χάλκινο γλυπτό είχε καθαριστεί για περίπου έξι εβδομάδες σε ένα εργαστήριο και στη συνέχεια καλύφθηκε με μια προστατευτική επικάλυψη κεριού.
Το μνημείο θα παραμείνει καλυμμένο μέχρις ότου η πόλη το παρουσιάσει επίσημα στις 30 Σεπτεμβρίου 2016. Το άγαλμα φιλοτεχνήθηκε το 1883 από τον γλύπτη Σιμερινγκ για τα 400α γενέθλια του Λουθήρου
Ο Λούθηρος ήταν επαναστάτης στο είδος του και μεταρρυθμιστής, στοχαστής και διανοούμενος, ένα πνεύμα μπροστά από την εποχή του και ταυτοχρόνως φυλακισμένο στον Μεσαίωνα.
Ήταν στις 31 Οκτωβρίου 1517 όταν έφερε το θέμα των συχωροχαρτιών σε δημόσια συζήτηση, αναρτώντας στον ναό της Βιρτεμβέργης τις περίφημες 95 θέσεις του, με όλη την Ευρώπη να χωρίζεται μόλις τρεις μήνες αργότερα σε δύο αντιμαχόμενες παρατάξεις: Τους καθολικούς, πιστούς στην παπική εξουσία, και τους μεταρρυθμιστές, που έμελλε να ονομαστούν προτεστάντες (διαμαρτυρόμενοι), από τη διαμαρτυρία που υπέγραψαν το 1529!
Ο Λούθηρος απέρριψε τα συχωροχάρτια, τις νηστείες, τις προσευχές και πολλά ακόμα μυστήρια της χριστιανοσύνης, ως κενά νοήματος, υποστηρίζοντας ότι εκείνο που πραγματικά μετράει είναι η αληθινή και ένθερμη πίστη. Ζητούσε επισταμένως να καταργηθεί η κοσμική εξουσία του πάπα, δίδασκε την ανεξιθρησκία και υπεραμυνόταν του δικαιώματος των ιερέων να παντρεύονται.
Όταν το 1521 ο πάπας Λέων Ι’ τον αφόρισε, ο γερμανικός λαός έκαψε το σχετικό έγγραφο ως αιρετικό. Κι όταν την επόμενη χρονιά ο βασιλιάς της Ισπανίας καταδίκασε τα κηρύγματά του και επικήρυξε τον ίδιο, ο Λούθηρος κρύφτηκε σε έναν πύργο στο δάσος της Σαξονίας, ζητώντας από τους πιστούς του να μην υπακούουν στον πάπα και τους επισκόπους.
Ο μεγάλος μεταρρυθμιστής πέθανε πριν προλάβει να γίνει μάρτυρας της Συνθήκης της Αυγούστας (1555), η οποία αναγνώριζε ως ισότιμους καθολικούς και διαμαρτυρόμενους, αφήνοντας ωστόσο κληρονομιά μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια προτεσταντών…
