Με αφορμή το διάταγμα του νέου Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ για τους μετανάστες και τα όσα επακολούθησαν, η ιταλική εφημερίδα «Corriere della Sera» κάνει μνεία στη δύναμη της αμερικανικής δημοκρατίας, η οποία ενέπνευσε τόσους ανθρώπους και τους βοήθησε να δημιουργήσουν, αλλά και στις «σκοτεινές σελίδες» της ιστορίας της.
Κάνοντας αναφορά στο βιβλίο του διάσημου Αμερικανού συγγραφέα Τζέιμς Έρλοϊ «Perfidia: Ο Κύκλος της προδοσίας»- (έχει μεταφραστεί και στα ελληνικά), η πλοκή του οποίου εκτυλίσσεται στην Αμερική το 1941 με φόντο τον βομβαρδισμό του Περλ Χάρμπορ από τους Ιάπωνες, ο αρθρογράφος Πιερλουίτζι Μπατίστα στέκεται στο γεγονός ότι ο συγγραφέας χάρη στη δύναμη της δημοκρατίας στις ΗΠΑ έγραψε αυτό το βιβλίο.
Παράλληλα όμως, παραθέτει δύο «μαύρα» ιστορικά γεγονότα που εκτυλίχθηκαν στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Το πρώτο αφορά στην άρνηση των αμερικανικών Αρχών το 1939 να δεχθούν στα λιμάνια των ΗΠΑ το υπερωκεάνιο Σεντ Λούις, που μετέφερε περισσότερους από 900 Εβραίους, μεταξύ των οποίων πολλά παιδιά, οι οποίοι είχαν εγκαταλείψει τη ναζιστική Γερμανία, σε μία προσπάθεια να σωθούν από την μήνιν του Χίτλερ. Το πλοίο, πριν από τις ΗΠΑ, είχαν αρνηθεί να δεχθούν η Κούβα και ο Καναδάς. Εδώ πρόκειται, σύμφωνα με τον αρθρογράφο Τζ. Μπατίστα, για μία άλλη περίπτωση διάκρισης, την άρνηση της φιλοξενίας.
Το δεύτερο περιστατικό είναι η περίπτωση των στρατοπέδων κράτησης, με πιο γνωστό το Ματζανάρ, στα οποία έκλεισαν τους Ιάπωνες πολίτες που ζούσαν τότε στην Αμερική, μετά την επίθεση των Ιαπώνων στο Περλ Χάρμπορ, το 1942. Πολλοί από αυτούς είχαν αμερικανική υπηκοότητα. Η διαταγή ήταν να τεθεί υπό κράτηση η πιθανή «πέμπτη φάλαγγα», ο εσωτερικός δηλαδή εχθρός των Αμερικανών πολιτών, οι ηλικιωμένοι, τα παιδιά και όσοι μέχρι τότε ζούσαν ειρηνικά στο Λος Άντζελες κατά μήκος των ακτών της Καλιφόρνια με θέα τον Ειρηνικό Ωκεανό.
«Δώστε μου τους κουρασμένους σας, τους φτωχούς σας, τις άμορφες μάζες σας που λαχταράνε να αναπνέουν ελεύθερα, τα άθλια απορρίμματα που πλημμυρίζουν τις ακτές σας. Στείλτε μου τους αστέγους, τους θαλασσοδαρμένους. Σηκώνω τον πυρσό μου δίπλα στη χρυσή πύλη» γράφει η επιγραφή στο Άγαλμα της Ελευθερίας. «Δυστυχώς εκείνη την περίοδο», λέει ο Μπατίστα, «αυτά τα οποία πρέσβευε η επιγραφή και είχαν κάνει μεγάλο το αμερικανικό έθνος δεν εισακούστηκαν».
