Παιδιά όλων των ηλικιών,
καλήν Τετάρτη 13 Ιουνίου να έχουμε…
Να ’μαστε πάλι μαζί, με την αγαπημένη σας στήλη «Τουϊτέρατα»,
την οποία διαβάζετε μανιωδώς καθημερινά
και νοσταλγείτε μανιωδώς τα Σαββατοκύριακα…
…
Μετά τα 27 χρόνια ερπετοειδούς ύπαρξης τής εμπλοκής μας με τα Σκόπια,
ήρθε επιτέλους η λύση.
Ένα πρόβλημα που σερνόταν από το 1992,
παύει να υφίσταται μετά τη συμφωνία των δύο πλευρών,
οι οποίες κατέληξαν και ομονόησαν
στην ονομασία «Δημοκρατία τής Βόρειας Μακεδονίας».
Όπως ήταν φυσικό, το Διαδίκτυο τοποθετείται επί τού θέματος,
και εγώ, ως ο «Επίσημος Σταχυολογητής τού Twitter»,
ήμουν για μία ακόμη φορά ακροβολισμένος,
προκειμένου να συλλάβω τις απόψεις μας
και να τις οδηγήσω στα ενδότερα τής «Ζούγκλας».
Πάμε, λοιπόν, να δούμε το «Κορυφαίο Δέκα»,
και τα ξαναλέμε στο ΥστερόΓιωργο..!
…
Μη συνδέεις τα ζώα με τούς φασίστες. Τα προσβάλλεις.
Χαχαχα, κλαματάκι!
Όπως έχει πει ο Αμπρόουζ Μπιρς
«Δειλός είναι ο άνθρωπος
που στις δύσκολες καταστάσεις σκέφτεται με τα πόδια.».
Όμως, η «αξιωματική αντιπολίτευση» τού Κυριακούλη Μητσοτάκη,
δεν έχει καν σκεφτόμενα πόδια.
Είχαν καταλάβει,
αλλά δεν θέλαν’ να έχουν καταλάβει,
επειδή καταλάβαιναν ότι δεν τούς συνέφερε να καταλάβουν.
Καταλάβαμε;
Αυτό είναι πράγματι «Πολύ»!
Έχουν ξεμείνει από μονάδες.
Και τα καμπανέλια.
Εν’ τέλει στο Γουδή θα γίνει το νέο γήπεδο τού Παναθηναϊκού;
Τρώμε μακεδονικό χαλβά
για να πάρουμε δυνάμεις και να εφορμήσουμε κατά τού οχτρού.
Ψαγμένο!
…
ΥστερόΓιωργο..:
Παιδιά (όλων των ηλικιών),
την ώρα που η ημεδαπή αξιωματική αντιπολίτευση ξιφουλκεί
-με αμφιβόλων κινήτρων πατριωτικές κορώνες-
κατά τής συμφωνίας,
μόλις προ ολίγου ο Πρόεδρος των Σκοπίων, Γκιόργκι Ιβάνοφ,
προέβη σε διάγγελμα,
όπου εμέμφθη με εξαιρετικά σκληρή γλώσσα τον Πρωθυπουργό Ζόραν Ζάεφ•
χαρακτηριστική είναι η φράση του..:
«Είναι πατριωτικό να τα παίρνουν όλα οι Έλληνες
και εμείς να μην παίρνουμε κάτι;».
…
Ενώ ο Αλέξης Τσίπρας δέχεται συγχαρητήρια από υπερδυνάμεις
και από υψηλόβαθμους παράγοντες τής Παγκόσμιας Πολιτικής,
ενώ η Ελληνική Κυβέρνηση βρήκε τον πλέον αναίμακτο τρόπο
(ή, έστω, τον λιγότερο «αιματηρό»)
να λύσει ένα χρονίζον πρόβλημα που έριχνε βαριά τη σκιά του στα Βαλκάνια
και ουδείς εδύνατο να προβλέψει
ποιες θα μπορούσαν να είναι οι μελλοντικές εξελίξεις,
ο Κυριακούλης Μητσοτάκης και οι συν αυτώ κορυβαντιούν και αλαλάζουν.
Ουδόλως προξενεί εντύπωση αυτή η μεθοδολογία•
ο Γκεμπελισμός και ο Μακιαβελισμός
είναι δοκιμασμένες μορφές χειραγώγησης παγανιστικών ακροατηρίων.
…
Βεβαίως,
αντιλαμβάνομαι ότι είναι ενοχλητικό
να προσπαθεί ένα άλλο έθνος να καπηλευθεί μία ιστορία
που θεωρείς εξ’ ολοκλήρου δική σου•
εν’ μέρει ενοχλούμαι κι εγώ από το γεγονός.
Όμως,
αυτό που με ηρεμεί
και προσφέρει στο πρόσωπό μου την Πολυτέλεια τού Ειρωνικού Μειδιάματος,
είναι ότι δεν αρνούμαι να συνειδητοποιήσω τη Ματαιότητα τής Κτήσης,
τη Ματαιότητα τής Ιδιοκτησίας.
Ο Μέγας Αλέξανδρος είναι… «Μέγας»,
είναι «Στρατηλάτης»,
είναι «Σούπερ-Ντούπερ-Ουάου»,
αλλά το ερώτημα για τούς χουλιγκάνους τούς κάθε «Μεγαλέξανδρου»,
για τον οποιασδήποτε εθνικότητας «Μεγαλέξανδρο»,
θα παραμένει ακλόνητο, αμείλικτο
και αναπάντητο εις τούς αιώνας των αιώνων:
«Γιατί όταν σφάζει ο δικός μας τούς ξένους βαφτίζεται “Μέγας”,
ενώ όταν σφάζει ο ξένος τούς δικούς μας προσδιορίζεται ως “σφαγέας”;».
«Εκπολιτιστική Σφαγή».
Ή αλλιώς,
πώς ο Ηλίθιος είναι ικανός να εξηγεί τα πάντα κατά το συμφέρον του.
…
Εν’ κατακλείδι…
Όλοι με τον τρόπο μας είμαστε «ιμπεριαλιστές»,
όλοι έχουμε κατακτητικές τάσεις σε μικρά ή μεγάλα ζητήματα.
Τουλάχιστον,
ας καταλαβαίνουμε τι (μάς) συμβαίνει
και ας αποδεχόμαστε ότι η ζωή είναι μία ρουλέτα
όπου άλλοτε η μπίλια μάς κάνει πλούσιους και άλλοτε φτωχούς.
«Πότε Βούδας, πότε Κούδας,
πότε Ιησούς κι Ιούδας…»,
λέει ο στίχος τού Μέγα Μανώλη Ρασούλη.
Τα είπε όλα, και έκαστος αντιλαμβάνεται όσα μπορεί και όσα θέλει.
Και κάτι ακόμη, που προέκυψε εμβόλιμα και απρογραμμάτιστα…
Η ροή τού λόγου με οδήγησε να μνημονεύσω τον Μανώλη Ρασούλη,
τον οποίο προσδιορίζω ανέκαθεν ως «Μέγα»,
σε ένα κείμενο που μόλις πριν αναφερόταν στον Μέγα Αλέξανδρο..:
Ε, λοιπόν,
ανάμεσα στον Μέγα Ρασούλη και στον Μέγα Αλέξανδρο
θα επιλέγω πάντα τον Μέγα Ρασούλη!
Σ.Σ. Πολλές φορές αυτά που γράφω
μού μοιάζουν με φιλοσοφίες τις οποίες εγώ ο ίδιος ενίοτε παρακάμπτω.
Όμως, μόλις συνειδητοποίησα κάτι εκπληκτικό..:
Η Φιλοσοφία αφαιρεί χρόνο από την ίδια μας την παραβατικότητα!
(αυτό κι αν είναι Έμπρακτη Προσφορά!)
…
Όμως, για μία ακόμη φορά φτάσαμε στην Αρχή Μας,
που για όλους τούς υπόλοιπους είναι το «τέλος».
Και το μόνο που απομένει,
είναι η στερεότυπη και -πάνω απ’ όλα- αγαπημένη προτροπή..:
Φωτίστε το βλέμμα σας με την πόλη που φλέγεται.
Γεια Χαρά…
Γιώργος Μιχάλακας
Αλήτης -αλλά όχι ρουφιάνος- Δημοσιογράφος
(Twitter: @GeorgeMihalakas)
