Χωρίς δισταγμό απάντησε σε όλες τις ερωτήσεις και αποκάλυψε πολλά και ενδιαφέροντα πράγματα που αφορούν όχι μόνο τα επαγγελματικά της αλλά και προσωπικές πτυχές του χαρακτήρα της. Ποια είναι η εκπομπή για την οποία έχει μετανιώσει που συμμετείχε, ποια η σχέση της με τους καλλιτέχνες, πόσο εύκολη είναι στο να βάζει νέους ανθρώπους στη ζωή της; ποια η σχέση της με την ψυχοθεραπεία;;; Όλα αυτά και πολλά ακόμη θέματα που θα σας αφήσουν άφωνους σε μια άκρως αποκαλυπτική συνέντευξη της Γιώτας Τσιμπρικίδου…
Καταρχάς, χαιρόμαστε που σε φιλοξενούμε στο tralala.gr… Θα ήθελα να ξεκινήσουμε με την ιδιότητά σου ως ραδιοφωνικής παραγωγού πάρα πολλά χρόνια.
Και εγώ χαίρομαι πολύ που είμαι μαζί σας! Καταρχάς να μείνουμε λίγο στο «πάρα πολλά χρόνια», εντάξει έχω μεγαλώσει αλλά δεν χρειάζεται να μου το λες έτσι (γέλια)!!! Λοιπόν η αλήθεια είναι ότι κάνω ραδιόφωνο 17 χρόνια, είμαι καθημερινά παρούσα και καμιά φορά πιάνω τον εαυτό μου να σκέπτεται πως θα ήταν η ζωή μου χωρίς αυτό αλλά δεν μπορώ ούτε να το φανταστώ! Τα δεκαεφτά χρόνια που σου λέω Σοφία, είναι ασταμάτητα, η μόνη διακοπή είναι τον Αύγουστο που τα ραδιόφωνα συνήθως δεν έχουν πρόγραμμα, έχουν non stop μουσική.
Δεν κάνεις εύκολα αλλαγές;
Είναι σαν γάμος, όταν μπαίνω σε ένα ραδιόφωνο είμαι πολύ πιστή! Τα πρώτα μου χρόνια ήταν στο Νίκο Μαστοράκη, στο Radio Gold. Μετά για πάρα πολλά χρόνια στον Village στις χρυσές εποχές του και ταυτόχρονα ήμουν και στον Λάμψη, σε εκείνα τα επίσης χρυσά χρόνια του. Αμέσως μετά ήρθε ο Δρόμος 89,8. Αν το καλοσκεφτείς στα δεκαεφτά χρόνια το να έχεις αλλάξει τόσο λίγα σπίτια, δείχνει σταθερότητα.
Ο κ. Ρίζος ο δημοσιογράφος, είχε στείλει ένα tape δικό μου, ένα demo, ερήμην μου, που το γνώριζε μόνο η μητέρα μου και κάποια στιγμή ήρθε ένα φαξ που έλεγε «θα θέλαμε την Γιώτα Τσιμπρικίδου να έρθει στο διαγωνισμό». Έτσι βγήκα στην τηλεόραση πριν κλείσω τα 18.
Πως μπήκε στη ζωή σου το ραδιόφωνο;
Ο πατέρας μου δούλευε στο ραδιόφωνο, τα πρώτα μου διαφημιστικά, η πρώτη φορά που άκουσα μαγνητοφωνημένη τη φωνή μου ήταν όταν ήμουν πέντε χρονών. Διαφήμιζα ένα κακάο και με έβαλε ο πατέρας μου να κάνω την παιδική φωνή στα διαφημιστικά και έλεγα θυμάμαι «και εγώ πίνω κακάο τάδε»… Είχα λοιπόν στο αίμα μου το ραδιόφωνο από νωρίς και στα 17 χρόνια που σου λέω δεν βάζω τα χρόνια που ήμουν στη Δράμα και έκανα ραδιόφωνο, βάζω μόνο τα πιο επαγγελματικά. Εκείνα τα χρόνια δεν υπήρχε καθόλου η εικόνα στο ραδιόφωνο, δηλαδή όντως αυτό που λέγανε «την ερωτεύτηκα από τη φωνή της, ή τον ερωτεύτηκα από τη φωνή του» υπήρχε. Και εγώ είχα ερωτευτεί φωνές και φαντάζομαι ότι όλοι το είχαμε ζήσει αυτό, τώρα δεν είναι έτσι, είναι πολύ εύκολο να βγεις στο ραδιόφωνο, δεν έχει αυτή τη μαγεία. Ακούς φωνές στο ραδιόφωνο και λες η Τσιμπρικίδου είναι έτσι, την ξέρω ή θα τη δω στο ιντερνετ ή θα την δω στην τηλεόραση κτλ.
Μεγάλωσες στη Δράμα… Τι δυσκολίες αντιμετώπισες ερχόμενη από Δράμα – Αθήνα για να συνεχίσεις και να κάνεις το όνειρο σου πραγματικότητα;
Ναι μεγάλωσα στη Δράμα μέχρι τα 18. Οι δυσκολίες πολλές, όταν ήρθα στην Αθήνα, ήρθα ως φοιτήτρια καταρχάς και παράλληλα με τις σπουδές δημοσιογραφίας είχα πάρει μέρος σε ένα διαγωνισμό που έκανε τότε ο Νίκος Μαστοράκης στην εκπομπή «Αργά» του Αντ1. Έψαχνε να βρει παρουσιάστριες από επαρχιακά κανάλια για να τις «δημιουργήσει» εκείνος εξ αρχής και επειδή εγώ δούλευα στη Δράμα σε ένα τοπικό κανάλι που είχε ο κ. Ρίζος ο δημοσιογράφος, είχε στείλει ένα tape δικό μου, ένα demo, ερήμην μου, που το γνώριζε μόνο η μητέρα μου και κάποια στιγμή ήρθε ένα φαξ που έλεγε «θα θέλαμε την Γιώτα Τσιμπρικίδου να έρθει στο διαγωνισμό». Έτσι βγήκα στην τηλεόραση πριν κλείσω τα 18, παιδάκι πραγματικά και έτσι με «τσίμπησε» ο Μαστοράκης και μου έδωσε δουλειά στο ραδιόφωνο. Ερχόμενη εδώ είχα μια δουλειά στο Radio Gold, κάτι το οποίο ήταν πολύ σπάνιο για ένα παιδί 18 χρονών με μηδέν έσοδα όμως, ήταν αυτό που λέμε «ξεκινάω, δουλεύω από το πρωί μέχρι και το βράδυ και παίρνω το τίποτα» παράλληλα βέβαια με άπειρες ώρες διαβάσματος, σχολής κτλ. Ήταν δύσκολα, δεν ήξερα κανέναν, ούτε πώς να κινηθώ και έδειχναν όλα τόσο μεγάλα στα μάτια μου. Τώρα στα διηγούμαι χαμογελώντας, τότε όμως δεν χαμογελούσα καθόλου!
Μέχρι και πριν από τρία χρόνια που ξεκίνησα έντονη ψυχοθεραπεία, όταν μου κάνανε κάτι, κούρνιαζα πίσω και έλεγα εντάξει δεν πειράζει!
Επειδή μου ανέφερες τον κ. Ρίζο έπαιξε πιστεύεις σημαντικό ρόλο στην πορεία σου αυτό το φαξ που έστειλε;
Βεβαίως. Καταρχάς μιλάμε για μια οικογένεια που είναι πολύ δική μου και με έχει στηρίξει πάρα πολύ. Όλη η οικογένεια, διότι εσείς ξέρετε τον Δημήτρη Ρίζο, οι περισσότεροι, εγώ όμως γνωρίζω πολύ καλά και έχω πολύ καλές σχέσεις και με τον Γιώργο και με το Νίκο. Είναι μια οικογένεια στην οποία χρωστάω πολλά ευχαριστώ, όπως πολλά ευχαριστώ χρωστάω και στο Νίκο Μαστοράκη ο οποίος με αγκάλιασε πολύ αυστηρά αλλά και πατρικά ταυτόχρονα.
Οι γονείς σου πως αντιμετώπισαν την απόφαση σου να ασχοληθείς με τον χώρο; Αν και μου ανέφερες ότι ο μπαμπάς σου ήταν ήδη εκεί.
Ο πατέρας μου όταν ήμουν 15 ετών, πέθανε οπότε τα τελευταία τρία χρόνια που ήμουν στη Δράμα ήμουν μόνο με τη μητέρα μου, είχα όμως δραστηριοποιηθεί ήδη πάρα πολύ σε αυτό το κομμάτι. Ο μπαμπάς μου ήταν εκφωνητής στην ΥΕΝΕΔ, ήταν μια μαγική φωνή, ένα κρύσταλλο φωνής εξαιρετικό. Ερωτευμένη εγώ με τον μπαμπά μου και τη δουλειά του ήταν δεδομένο ότι θα το έκανα αυτό. Απλά όταν η μαμά μου κατάλαβε ότι η επιλογή μου δεν ήταν η νομική ή η φιλολογία και ξαφνικά άλλαξαν τα θέλω μου τρομοκρατήθηκε λίγο, της έφυγα κιόλας και πήγα κατευθείαν στην Αθήνα, ξαφνικά βρέθηκα σε έναν κύκλο που η μητέρα μου δεν τον γνώριζε, οπότε ήταν σοκ στην αρχή για όλους μας.
Υπήρξαν άνθρωποι που μπορεί να θέλησαν να σε πετάξουν έξω από το σύστημα;
Πάρα πολλοί άνθρωποι!!! Κοίταξε να δεις, οι δουλειές που είναι προβεβλημένες είναι δεδομένο ότι έχουν ανταγωνισμό πολύ. Απλά εσύ αναπτύσσεις τις αμυνές σου σιγά σιγά και το αντιμετωπίζεις και γίνεται πιο γερό το στομάχι σου. Εγώ αντιμετώπισα πολλά τέτοια, κυρίως τηλεοπτικά αλλά και ραδιοφωνικά.
Εσύ είσαι ανταγωνιστικός άνθρωπος, πως αντιδρούσες σε αυτά;
Δεν είμαι καθόλου ανταγωνιστική! Δυστυχώς μέχρι και πριν από τρία χρόνια που ξεκίνησα έντονη ψυχοθεραπεία, όταν μου κάνανε κάτι, κούρνιαζα πίσω και έλεγα εντάξει δεν πειράζει, γεια σας…
Πίστευες όμως από μικρή ότι θα τα καταφέρεις σε αυτό το χώρο;
Ναι είχα ταλέντο!!! Ήξερα ότι είχα ταλέντο, απλά ήθελα να πάρω και τις γνώσεις. Ήξερα να παίζω με τη φωνή μου, ήξερα το χώρο του ραδιοφώνου από πολύ νωρίς, μεγάλωσα με ένα μικρόφωνο στα χέρια λόγω του πατέρα μου, ήξερα να στήνω εκπομπές, τα είχα ζήσει αυτά οπότε όταν ήρθα είχα «plus» κάτι. Μετά στη σχολή προσπάθησα πολύ, με πολύ ωραίους καθηγητές όπως ο Φρέντυ Γερμανός, η Έλλη Στάη, ο Νίκος Χατζηνικολάου και πολλούς πανεπιστημιακούς, διάβαζα πάρα πολύ, σε όλα αυτά ένιωθα πως ήμουν εντάξει. Αυτό που ήξερα ότι δεν είχα, το οποίο δεν έχω και τώρα, είναι αυτό το θα χωθώ, θα προβληθώ, θα τους αφήσω όλους πίσω κτλ,ενώ έχω δυναμισμό στη δουλειά, αυτό δεν το είχα ποτέ, ούτε τώρα μετά από τόσα χρόνια στη δουλειά, αποτυχία μεγάλη σε αυτό.
Έχω βάλει τα κλάματα σε επαγγελματικό ραντεβού μέσα στον Αντ1… Ήταν η χρυσή εποχή του «Πρωινού καφέ» και εγώ αντί να το απολαμβάνω έκλαιγα, με κοιτούσαν και έλεγαν «το κοριτσάκι κρίμα»… Ε, δεν πας μπροστά έτσι!!!
Αυτό που λες μου τραβάει λίγο την προσοχή. Από τη μια μου λες ότι ήσουν σίγουρη πως θα τα κατάφερνες γιατί είχες ταλέντο, από την άλλη δηλώνεις χαμηλών τόνων… κάτι που για αυτό το χώρο είναι μείον.
Νομίζω όσον αφορά την τηλεόραση ποτέ δεν έφθασα ψηλά αν και έχω κάνει «Πρωινό καφέ», έχω κάνει ΕΡΤ, έχω κάνει 7 εκπομπές συνολικά. Επτά χρόνια συνεχόμενα στην τηλεόραση και σε χρυσές εποχές, παρόλα αυτά ήξερα ότι δεν θα γίνω ποτέ νούμερο ένα γιατί δεν είχα ποτέ αυτό το να ανοίξω την πόρτα και να απαιτήσω πράγματα. Καταρχάς όταν πάω να ζητήσω ένα ραντεβού για κάτι, ακόμα και τώρα με τους ανθρώπους που συνεργάζομαι, αν μου πούνε «Γιώτα έλα λίγο αργότερα θα τους πω, ναι εντάξει όποτε θέλετε, ειδοποιήστε με εσείς και δεν πρόκειται να ενοχλήσω ποτέ». Ψυχοθεραπεία σου λέω Σοφία, πολλά χρόνια για να μπορέσω να το φτιάξω.
Η ψυχοθεραπεία πως μπήκε στην καθημερινότητά σου; Βοήθησε;
Θεώρησα για λόγους προσωπικούς ότι πρέπει να γίνω λίγο πιο «ατσάλι». Έχει βοηθήσει ήδη, το βλέπουν και οι άλλοι. Έχω βάλει τα κλάματα σε επαγγελματικό ραντεβού μέσα στον Αντ1, το θυμάμαι αυτό. Ήταν η χρυσή εποχή του «Πρωινού καφέ» και εγώ αντί να το απολαμβάνω έκλαιγα, με κοιτούσαν και έλεγαν «το κοριτσάκι κρίμα»… Ε, δεν πας μπροστά έτσι!!!
Η μόρφωση πόσο σημαντικό ρόλο παίζει; Γιατί οι περισσότεροι δεν έχουν σπουδάσει ούτε δημοσιογραφία, ούτε κάτι αντίστοιχο και βρίσκονται στο χώρο αυτό.
Για μένα μαζί με το ταλέντο, γιατί το ταλέντο είναι σημαντικό πετραδάκι που λάμπει έτσι κ αλλιώς ακόμα και αν είναι ακατέργαστο, η μόρφωση είναι το άλφα και το ωμέγα. Εκνευρίζομαι με τους ανθρώπους που ανοίγουν το μικρόφωνο και δεν ξέρουν ελληνικά, εκνευρίζομαι όταν ακούω μπαρούφες στο ραδιόφωνο, εκνευρίζομαι όταν ακούω ή όταν μάλλον βλέπω στην τηλεόραση μια εικόνα ωραία η οποία δεν συνάδει, δεν συμφωνεί με τα λεγόμενα, εκνευρίζομαι τρελά γιατί θέλω να πω στους ανθρώπους αυτούς ανοίξτε ένα βιβλίο και διαβάστε κάτι, είναι ωραίο! Για μένα είναι πολύ σημαντικό και είμαι πάρα πολύ αυστηρή σε αυτό και μάλιστα τη σεζόν που έκανα και μάθημα στην New Media Studies στους νεαρούς συναδέλφους, που κάναμε ραδιόφωνο μαζί, ήμουν πολύ αυστηρή. Είναι σημαντικό όταν ανοίγουμε το στόμα μας να ξέρουμε να μιλάμε καλά ελληνικά.
Γιατί όμως είχαμε φθάσει σε αυτή την εποχή-περίοδο που οι περισσότεροι πιθανότατα να μην είχαν καμία σπουδή πάνω σε αυτό;
Γιατί ήταν εύκολο, γιατί άνοιγε η πόρτα εύκολα και γιατί περάσαμε και πολύ έντονα τη φάση της εικόνας, η οποία εικόνα είναι όντως πιο δυνατή, ειδικά στις γυναίκες. Να λέμε και την αλήθεια, αν βάλεις ένα πλάνο μιας ωραίας γυναίκας ακόμα και αν δεν μιλάει, τα μάτια όλων θα πέσουν εκεί. Θεωρώ λοιπόν ότι δόθηκαν εύκολα ευκαιρίες, απλά η διάρκεια είναι μετά που το διαφοροποιεί το πράγμα.
Εκνευρίζομαι με τους ανθρώπους που ανοίγουν το μικρόφωνο και δεν ξέρουν ελληνικά, εκνευρίζομαι όταν ακούω μπαρούφες στο ραδιόφωνο, εκνευρίζομαι όταν ακούω ή όταν μάλλον βλέπω στην τηλεόραση μια εικόνα ωραία η οποία δεν συνάδει, δεν συμφωνεί με τα λεγόμενα, εκνευρίζομαι τρελά και θέλω να πω στους ανθρώπους αυτούς ανοίξτε ένα βιβλίο και διαβάστε κάτι.
Επειδή μου ανέφερες εφτά εκπομπές τηλεοπτικά. Για σένα ποια ήταν αυτή που πήρες τα περισσότερα πράγματα σαν Γιώτα, που σε γέμισε περισσότερο;
Ήταν μια εκπομπή στην κρατική τηλεόραση, είναι και εποχή πολύπαθη για την κρατική, αλλά ήταν μια εκπομπή που έκανε τη χαμηλότερη τηλεθέαση σε σχέση με τις υπόλοιπες εκπομπές που έχω παρουσιάσει αλλά για μένα ακόμα και τώρα όταν έρχονται καλλιτέχνες ή άνθρωποι του χώρου και μου μιλάνε για αυτή την εκπομπή συγκινούμαι πάρα πολύ. Λεγόταν «View Master» ήταν το πολιτιστικό μαγκαζίνο της κρατικής και ήμουν μαζί με τον Λεωνίδα Αντωνόπουλο, εκεί λοιπόν έχω απολαύσει συνεντεύξεις με πολύ σημαντικούς ανθρώπους, εκεί ευχαριστήθηκα την καθημερινή μου τηλεοπτική εκπομπή. Από την άλλη όλοι μου λένε για τον «Πρωινό καφέ» που εκείνη την εποχή έκανε 45άρια και ήμουν μαζί με τον Μάκη Πουνέντη. Μια εκπομπή στημένη προφανώς από την Ελένη Μενεγάκη, εμείς ήμασταν εκεί για τρεις μήνες. Όλοι πάντα μου λένε για εκείνη την εκπομπή… Αν με ρωτάς πότε έκανα τα περισσότερα εξώφυλλα, σε εκείνη! Αν με ρωτάς, τι σου έφερε την αναγνωσιμότητα, εκείνη! Όμως για μένα ο «Πρωινός καφές» ήταν μια εκπομπή και ένα κομμάτι που το σιχαίνομαι, που θα ήθελα να μην το είχα κάνει!
Το εννοείς τώρα αυτό;
Απόλυτα, αν με μάθεις λίγο καλύτερα σαν άνθρωπο θα το καταλάβεις! Ήμουν στον Αντ1, με τίμησαν με το να με περάσουν από ένα casting και να με επιλέξουν μαζί με τον Μάκη Πουνέντη, με τον οποίο πέρασα πολύ ωραία βεβαίως, δεν έχει να κάνει αυτό, θεωρώ όμως ότι είχα μια άλλη πορεία. Έκανα πριν από αυτό την εκπομπή υγείας το «Σε Φόρμα» στον Αντ1, πριν από αυτό ήταν η κρατική τηλεόραση, πριν από αυτό ήταν εκπομπή εδώ στο Star μετά τον Τέρενς Κουίκ, πριν από αυτό ήταν το club το οποίο δεν το μετανιώνω το έχω χαρεί, γιατί ήταν πολύ αγνό, ήταν μια αγνή εποχή, με τον Βασίλη Νομικό. Αλλά ναι τον «Πρωινό καφέ» πιστεύω ότι θα έπρεπε να μην τον είχα κάνει.
Αν γυρνούσες ξανά στην τηλεόραση, τι είδους εκπομπή θα έκανες;
Μια εκπομπή που να ταιριάζει πια σε αυτό το μεστό που νιώθω ότι έχει γίνει μέσα μου και να ταιριάζει και στην ηλικία μου. Ακούγεται λίγο χαζό αυτό που λέω αλλά νομίζω άλλες επιλογές κάνεις όταν είσαι 25, γιατί εγώ τον «Πρωινό καφέ» τον έκανα στα 25 μου και άλλες μετά από 10 χρόνια γιατί διαφορετικά θα είσαι εκτός τόπου και χρόνου. Έχουν αλλάξει και οι εποχές έτσι κ αλλιώς, το έχουμε συζητήσει αυτό. Επίσης πριν από περίπου ένα χρόνο και για ένα χρόνο είχα μπει λίγο στο ενημερωτικό κομμάτι του Star και ήμουν στην παρουσίαση μονόλεπτων δελτίων ειδήσεων οπότε το έχω κάνει και αυτό, μου άρεσε πάρα πολύ, ταίριαζε πιο πολύ σε αυτό που κουβαλάω πια. Αλλά οκ νομίζω πως αυτοί που είναι στην τηλεόραση τώρα, καλώς είναι, γεμάτοι είναι, δεν με ψάχνει κανείς, δεν τους ψάχνω κ εγώ.
Τους αγαπώ πολύ τους καλλιτέχνες και καταλαβαίνω τις ανασφάλειές τους.
Από τα πρόσωπα που είναι στην τηλεόραση τώρα, ποιο είναι αυτό που σου αρέσει περισσότερο;
Είμαι καταρχάς από τους ανθρώπους που βλέπουν τηλεόραση. Μου αρέσει πάρα πολύ η εικόνα της Πόπης Τσαπανίδου που με πολύ χαρά πια την έχουμε υποδεχθεί στο Star, την γνωρίζω πολλά χρόνια, την παρακολουθώ, μου αρέσει. Από την άλλη μου αρέσουν και εκπομπές όπως η παρέα που έχει το «Δέστε τους» δεν την παρακολουθώ ποτέ την εκπομπή γιατί είναι σε ώρες που δουλεύω, παρόλα αυτά ότι πετύχω το χαίρομαι πάρα πολύ, δείχνει να περνάνε καλά. Για μένα κορυφαίο τηλεοπτικό δίδυμο είναι ο Φώτης και η Μαρία, με πολύ μεγάλη διαφορά γιατί είναι και οι μόνοι άνθρωποι που πραγματικά ο ένας ξέρει τις ανάσες του άλλου και δικαίως λέγονται δίδυμο. Πολύ δύσκολο πράγμα να ενώνεις τις ανάσες σου στον αέρα τόσα χρόνια. Μου αρέσουν επίσης και δεν είναι πρωτότυπο αυτό που θα πω οι «Πρωταγωνιστές» του Σταύρου Θεοδωράκη, μου αρέσουν «μονταζιακά» πάρα πολύ, μου αρέσει το στήσιμο της εκπομπής και προφανώς η έρευνα που κάνει ο συγκεκριμένος άνθρωπος.
Τι δεν σου αρέσει και δεν θα ήθελες να υπάρχει στην τηλεόραση;
Κοίταξε, δεν θα ήθελα να υπάρχει οτιδήποτε θίγει την αξιοπρέπεια των ανθρώπων και βοηθά στο να εκτίθενται άνθρωποι χωρίς να βγαίνει κάτι καλό μέσα από αυτό. Δεν έχω να σου πω συγκεκριμένα, μπορεί να ανήκουν και στο παρελθόν κάποιες εκπομπές. Δεν γελάω με οτιδήποτε θίγει την αξιοπρέπεια ανθρώπων , δεν το βρίσκω αστείο, δεν μου αρέσει. Επίσης δεν μπορώ και το εξευτελισμένο lifestyle στις εκπομπές, μου αρέσει το lifestyle, το έχω υπηρετήσει άλλωστε και η λαμπερή πλευρά της ζωής, είναι σημαντική και αυτή ακόμα και αν έχουμε τα ζόρια μας αλλά θα το ξαναπώ δεν μου αρέσει οτιδήποτε θίγει την αξιοπρέπεια κάποιων ανθρώπων.
Ας περάσουμε στο ραδιόφωνο και στον Δρόμο 89.8. Είναι και αυτό ένα είδος ψυχοθεραπείας για εσένα;
Βέβαια! Αφού όταν ανοίγω το μικρόφωνο και λέω «καλημέρα σας», το λέω μέσα από την ψυχή μου, «Καλημέρας σας», «μου λείψατε», το λέω και το εννοώ. Θα σου πω τι είναι η μεγαλύτερη ψυχοθεραπεία για μένα καθημερινά. Το καλό είναι ότι μπορώ να μπω και να βγω σε πολλούς ρόλους μέσα στην ημέρα γιατί δίνω τη φωνή μου σε διαφημιστικά του Star οπότε καθημερινά έχω και κάτι καινούριο να προμοτάρω, αυτό για μένα είναι πολύ σημαντικό, το βάζω νούμερο ένα. Αμέσως μετά είναι το ραδιόφωνο το οποίο νιώθεις ότι επικοινωνείς με τόσο κόσμο ακόμα και αν δεν τους ξέρεις, τους νιώθεις κοντά σου. Μουσική, καλλιτέχνες, τους περισσότερους από αυτούς τους ξέρουμε και προσωπικά, το ξέρεις πολύ καλά αυτό, ένα παιχνίδι μαζί τους, δυο τρία μηνύματα, λίγο τα social media που έχουν μπει στη ζωή μας, όλο αυτό το απολαμβάνω πολύ. Γελάς επειδή σου αναφέρω τα social ενώ δεν τα χρησιμοποιώ;;
Την Έλενα την παρακολουθώ λοιπόν χρόνια και ξέρω ότι και εκείνη με παρακολουθεί. Τον Πάνο Κιάμο τον ξέρω πάρα πολλά χρόνια, από τότε που ερχόταν σε τηλεοπτικές εκπομπές όπως και ο Γιώργος Τσαλίκης, πάντα εξαιρετικοί.
Γελάω γιατί ενώ δεν τα χρησιμοποιείς ξέρω ότι έχεις πλήρη εικόνα.
Έχω εικόνα γιατί είναι μέρος της δουλειάς αλλά στην προσωπική μου ζωή δεν τα χρησιμοποιώ. Δεν έχω facebook, δεν έχω Twitter, δεν έχω Instagram. Ξέρω όμως να τα χρησιμοποιώ όλα.
Απέχεις συνειδητά από αυτό δηλαδή;
Κοίτα να δεις από την αρχή δεν είχα μπει, όσον αφορά τη δουλειά τα χρησιμοποιώ. Το facebook του σταθμού το χρησιμοποιώ και αντιλαμβάνομαι και τη σπουδαιότητά του. Μου αρέσει που έχουν οι φίλες μου, δεν λέω ποτέ μην ανεβάσετε κάτι, απλά εγώ δεν τα έχω, δεν τα θέλω. Είμαι περίεργο καράβι μην το ψάχνεις.
Η σχέση σου με τους καλλιτέχνες πως είναι; Πόσο εύκολη μπορεί να είναι;
Ε, κοίτα αναλόγως, αν είναι άνδρας, μπερδεύεται λίγο (γέλια). Θα σου πω, αν είσαι χορτασμένος από κάποια πράγματα και είσαι ισορροπημένος η σχέση είναι εξαιρετική. Αυτό ισχύει και από τις δυο πλευρές. Με τους περισσότερους καλλιτέχνες επειδή τους γνωρίζω πολλά χρόνια, από το ξεκίνημά τους πια τους θεωρώ και δικούς μου ανθρώπους. Και ξέρω πως και αυτοί νιώθουν το ίδιο ακόμα και αν δεν μιλάμε και αν χανόμαστε. Τους αγαπώ πολύ τους καλλιτέχνες και καταλαβαίνω τις ανασφάλειές τους.
Είναι πολλές οι ανασφάλειες τους;
Πάρα πολλές οι ανασφάλειες και οι τρέλες τους αλλά όποιος εκτίθεται το έχει αυτό, το καταλαβαίνω. Υπάρχουν κάποια άτομα σε αυτό το χώρο που τα αγαπάω πολύ, όπως η Έλενα Παπαρίζου την ξέρω από το ξεκίνημά της με τους Antique μαζί με τον Νίκο. Ήταν στο Tempo club καλεσμένοι να παρουσιάσουν το τραγούδι με το οποίο θα πηγαίνανε τότε στη Eurovision θυμάμαι. Την Έλενα την παρακολουθώ λοιπόν χρόνια και ξέρω ότι και εκείνη με παρακολουθεί. Τον Πάνο Κιάμο τον ξέρω πάρα πολλά χρόνια, από τότε που ερχόταν σε τηλεοπτικές εκπομπές όπως και ο Γιώργος Τσαλίκης, πάντα εξαιρετικοί. Στο φιλικό μου κύκλο έχω τον Χρήστο Μενιδιάτη που τον αγαπάω πάρα πολύ, την Στέλλα Καλλή που είναι στο ξεκίνημά της και θέλω πολύ να τη βοηθήσω σε ό,τι μπορώ. Έχω καλλιτέχνες που τους έχω πολύ κοντά μου.
Οι ισορροπίες πόσο εύκολο είναι να διατηρηθούν;
Είναι δύσκολο πολύ όμως οι άνθρωποι που σου ανέφερα και υπάρχουν και κάποιοι ακόμη απλά ενδεικτικά είπα κάποια ονόματα, νομίζω το ξέρουν και εκείνοι πως πρέπει να κρατιούνται ισορροπίες. Γνωρίζουν πως χωρίς να μου πούνε κάτι θα βοηθήσω σε ό,τι μπορώ περισσότερο. Εγώ έχω πρόβλημα στο να μου ζητήσει κάποιος κάτι, αν μου ζητήσει, με φέρνει σε δύσκολη θέση, αν δεν μου ζητήσει ξέρει πάρα πολύ καλά ότι είμαι δίπλα του.
Φέτος ξεχώρισε ο Παντελής Παντελίδης, ας μην του γυρνάμε την πλάτη, μπορεί το άκουσμα να μην ταιριάζει σε εμένα, σε εσένα, στον παραδίπλα, δεν έχει σημασία, αυτό που κατάφερε, αυτό που έκανε, ήταν ξεχωριστό.
Έχεις δει και αντιμετωπίσει αλλαγή στη συμπεριφορά κάποιων;
Ναι έχω δει, νομίζω όμως πως έτσι είναι ο χώρος. Πιστεύω ότι όλοι ψιλοτρελαίνονται με την μεγάλη προβολή σε όποια θέση και αν βρίσκονται, κάποιοι και δικαίως. Μπορεί να έρθει η επιτυχία πολύ νωρίς και να τους έχει βρει απροετοίμαστους, το ζυμαράκι να μην έχει γίνει ακόμη. Θα σου πω όμως και κάτι, σε εμένα οι συμπεριφορές δεν αλλάζουν και τόσο πολύ. Ξέρεις γιατί; Γιατί δεν θα τους ενοχλήσω ποτέ, δεν θα τους τσιγκλήσω ποτέ, δεν θα τους ρωτήσω ποτέ κάτι. Δηλαδή θυμάμαι για παράδειγμα τον Χρήστο Δάντη, όπου δεν έχω φιλική σχέση, έχω επαγγελματική , τον οποίο τον κυνηγούσαν κάποια περίοδο να πει για το φύλο του παιδιού του, τον ψάχνανε εκπομπές και κάποια στιγμή σε μια ραδιοφωνική κουβέντα μας-συνέντευξη, μου λέει «επιλέγω σε εσένα να πω και το φύλο του παιδιού μου». Δεν είχα μπει στη διαδικασία να τον ρωτήσω, μιλούσαμε για άλλα πράγματα και μάλιστα όταν το κατάλαβα είχα ξαφνιαστεί γιατί άρχισε να μου δίνει προσωπικά στοιχεία. Γενικά λοιπόν δεν έχω μεγάλα παράπονα από καλλιτέχνες γιατί θεωρώ ότι τους πάω με τα νερά τους και πάνε και εκείνοι με τα δικά μου.
Η πιο όμορφη στιγμή σου στο ραδιόφωνο που θυμάσαι έντονα ποια ήταν;
Οι συνεντεύξεις είναι ωραία στιγμή για εμένα όταν έρχονται καλλιτέχνες και ανοίγουν την ψυχή τους, από κάθε ραδιόφωνο που υπήρξα κάτι θυμάμαι. Από το Radio Gold θυμάμαι ένα πολύ ωραίο αφιέρωμα για τον Φρανκ Σινάτρα όταν είχε πεθάνει, είχα κάνει μια εκπομπή εξαιρετική αφιερωμένη σε εκείνον. Ήταν μια από τις ωραιότερες στιγμές μου στο ραδιόφωνο, από τις πολύ ιδιαίτερές. Θυμάμαι επίσης και μια πολύ ωραία συνέντευξη με τον Γιώργο Χατζηνάσιο που μου έλεγε για το ξεκίνημα του Μιχάλη Χατζηγιάννη. Στον village έχω να σου πω πολλές ωραίες στιγμές γιατί έζησα ένα ξένο ραδιόφωνο, το οποίο ήταν το απόλυτο νούμερο ένα τότε, από τις ωραιότερες ήταν όταν είχαμε αναλάβει το προμο για την ταινία «Πολίτικη Κουζίνα» και είχαμε κάνει αφιέρωμα σε όλους τους ηθοποιούς και το είχαμε συνδυάσει και με πολύ ωραία πάρτι. Όσον αφορά τον Λάμψη τότε, έρχονταν όλοι οι καλλιτέχνες, όποτε τους ήθελες, ήταν η απόλυτη κυριαρχία του Λάμψη. Στον Δρόμο τώρα κάνω πολύ ωραία πράγματα γιατί είμαστε μια πολύ ωραία ομάδα. Δουλεύουμε πολύ ωραία όλα αυτά τα χρόνια και ελπίζω να συνεχιστεί. Η συνέντευξη ας πούμε με τον Νότη Σφακιανάκη, στην παρουσίαση, ναι ήταν από τις πολύ ωραίες στιγμές αν και έτρεμα πριν τον συναντήσω.
Ήταν η πιο αγχωτική στιγμή;
Πολύ άγχος!!! Εγώ γενικά έχω άγχος αλλά με τον Νότη Σφακιανάκη ένιωθα έτσι γιατί ήταν ένας καλλιτέχνης που δεν γνώριζα, δεν είχα ξανακάνει συνέντευξη μαζί του. Πάντα όταν πρόκειται να συναναστραφώ-συνεντευξιαστώ με ανθρώπους που δεν τους έχω ξανακάνει, νιώθω περίεργα γιατί δεν τους ξέρω, δεν ξέρω τις αντιδράσεις τους. Με είχαν και λίγο αποπάρει με τον Νότη Σφακιανάκη, πρόσεχε τι θα του πεις κτλ…αλλά τελικά ήταν Εξαιρετικός! Υπέροχος! Γλυκύτατος!
Η συνέντευξη με τον Νότη Σφακιανάκη, στην παρουσίαση, ναι ήταν από τις πολύ ωραίες στιγμές αν και έτρεμα πριν τον συναντήσω.
Πιο κοντά, ποιο είδος μουσικής είναι σε εσένα;
Στις προσωπικές μου στιγμές επιλέγω να ακούω άλλα πράγματα από αυτά που είναι η δουλειά μου, μου αρέσει η ξένη μουσική. Μου αρέσει να ακούω μουσικές από διάφορα μέρη και να παίρνω διάφορα ερεθίσματα. Παρακολουθώ την πορεία του Easy, μου αρέσει, έχει easy listening μουσική πραγματικά. Παρόλα αυτά υπηρετώ τα ελληνικά ραδιόφωνα και είμαι λίγο σαν την τρελή στο ραδιόφωνο, κάνω ζάπινγκ ανάμεσα στα τέσσερα mainstream ραδιόφωνα να δω ποιος πήρε την πρώτη μετάδοση, τι τρέιλερ έχουνε. Όπως και στην τηλεόραση επειδή είμαι η φωνή του Star, τσεκάρω και στα άλλα κανάλια να ακούσω τα τρέιλερς. Αυτό είναι έτσι μια ψυχοπάθεια που έχουμε οι άνθρωποι του χώρου. Εσύ ας πούμε δεν κλικάρεις για το rralala; Να δεις τι ανέβασαν οι υπόλοιπο για να ξέρεις και εσύ τι θα ανεβάσεις;
Το ραδιόφωνο μπορεί να κάνει ένα τραγούδι επιτυχία έστω και αν δεν αξίζει τόσο;
Ναι μπορεί το ίδιο εύκολα όπως και τα social media. Πιστεύω ότι αν ποντάρουν κάποιοι σε κάποιον καλλιτέχνη, ή σε κάποιο τραγούδι, άνετα μπορεί να γίνει επιτυχία. Υπάρχουν τόσα τραγούδια που δεν αξίζουν να είναι νούμερο ένα επιτυχίες, το ξέρουμε όλοι, παρόλα αυτά υπάρχει ένας μηχανισμός πίσω από τα ακούσματα αυτά, ο οποίος στηρίζει, πουσάρει και γίνεται το κομμάτι επιτυχία. Τώρα αν θα έχει διάρκεια ή όχι είναι κάτι άλλο, υπάρχουν πολλά ωραία τραγούδια που έχουν διάρκεια και δείχνουν τελικά ότι άξιζαν να είναι νούμερο ένα.
Αυτή την εποχή υπάρχουν κάποια τραγούδια που ξεχωρίζεις, που σου αρέσουν εσένα πραγματικά πολύ;
Μου αρέσει πολύ το τραγούδι που έδωσε ο Στέλιος Ρόκκος και η Βίκυ Γεροθόδωρου στον Κώστα Μαρτάκη «Τα καλοκαιρινά τα σ΄αγαπώ», το ακούω δυνατά αυτό το τραγούδι, μου αρέσει. Μου αρέσει επίσης ο συνδυασμός του Ρέμου με τον Πυροβολάκη στο «Μπορεί να βγω». Μου αρέσει πάρα πολύ η καινούρια Μελίνα Ασλανίδου, καλοκαιρινή, με ωραία διάθεση. Μου αρέσουν οι διασκευές του Στέλιου Ρόκκου, στα τραγούδια γυναικών, πρόκειται για ένα πολύ ωραίο cd το έχω στο αυτοκίνητο μου και το ακούω, ειδικά το τραγούδι της Τσανακλίδου το έχει πει πολύ ωραία. Μου αρέσουν επίσης τα καινούρια τραγούδια του Αργυρού, φρέσκα ακούσματα, ωραία συνεργασία με τον Θεοφάνους. Και επιπλέον μου αρέσει πολύ και με ανεβάζει και το καινούριο του Νίνο « Τόσο περίπου σ΄αγαπώ».
Ο Κωνσταντίνος Αργυρός μιας και μου τον ανέφερες είναι ένας πολλά υποσχόμενος καλλιτέχνης;
Ναι είναι, έχει περάσει σε άλλο επίπεδο πια. Βρέθηκε ένας επιχειρηματίας που τον στηρίζει πάρα πολύ, κρατάει ένα μαγαζί μόνος του. Ο Κωνσταντίνος έχει αυτό που λέμε «όλο το πακέτο», έχει μια εξαιρετική εμφάνιση, μια πολύ ωραία φωνή, είναι ένα μορφωμένο παιδί από μια πολύ καλή οικογένεια, ξέρει να φερθεί , ξέρει να σταθεί. Έχει προσπαθήσει πολύ, τον Κωνσταντίνο τον ξέρω από το ξεκίνημά του, έχει δουλέψει πολύ και βρέθηκε ο Θεοφάνους, είπε θα τον στηρίξω και του έδωσε πολύ ωραία τραγούδια μαζί με τους υπόλοιπους συντελεστές. Έχει το πακέτο. Ο Κωνσταντίνος θα γίνει μεγάλος τραγουδιστής.
Αγκαλιάζουν πολύ τον Γιώργο Γιαννιά, πηγαίνουν εκεί που εμφανίζεται, η βελούδινη φωνή του, το υφάκι του, ότι δεν είναι ο απλησίαστος star αλλά ο καλλιτέχνης που θα περάσουνε καλά. Όπως και ο Γιώργος Τσαλίκης, τον αγαπούν, διασκεδάζουν πάντα μαζί του, όλα τα χρόνια.
Ποιος άλλος καλλιτέχνης ξεχωρίζει κατά τη δική σου άποψη στην εποχή μας;
Κοίταξε η εποχή έχει αυτό το χιπ-χοπ, το ραπ, που τα πιτσιρίκια τρελαίνονται. Για παράδειγμα η Demy είναι ένα φρέσκο κορίτσι που έχει μεγάλη πέραση, ο Stan είναι ένα φρέσκο αγόρι που ξεχωρίζει επίσης, φέτος ξεχώρισε και ο Παντελής Παντελίδης, ας μην του γυρνάμε την πλάτη, μπορεί το άκουσμα να μην ταιριάζει σε εμένα, σε εσένα, στον παραδίπλα, δεν έχει σημασία, αυτό που κατάφερε, αυτό που έκανε, ήταν ξεχωριστό. Δηλαδή, από το πουθενά, έγινε γνωστός…Ξεχώρισε, δεν μπορεί να το αρνηθεί κανείς. Υπάρχουν όμως και κάποιοι καλλιτέχνες που έχουν πολύ ωραίο και συνεπές ρεπερτόριο. Ο Ρέμος είναι ένας από αυτούς, έχει μια διάρκεια εξαιρετική. Και βέβαια καλλιτέχνες που επίσης δεν ξέρω αν αρέσουν σε όλους αλλά έχουν μια συνέπεια, όπως ο Πασχάλης Τερζής και ο Νότης Σφακιανάκης, έχουν μια ιστορία, δεν μπορούμε να το ακυρώσουμε αυτό σε καμία περίπτωση.
Είναι φαινόμενο ο Παντελής Παντελίδης; Γιατί έχει κάνει τεράστια επιτυχία και έχει σαρώσει τα πάντα;
Μέσα σε μια σεζόν έκανε στην άκρη πολλούς άλλους καλλιτέχνες, οι οποίοι μάλιστα μπορεί να έχουν αυτό που λέγαμε πριν για τη μόρφωση, να έχουν καλύτερες βάσεις, αλλά ας αφήσουμε σε ένα παιδί να δείξει και αυτό τη διάρκειά του. Ο κόσμος επιλέγει και αν δεν του αρέσει σε λίγο καιρό του κόσμου ο Παντελίδης θα του γυρίσει την πλάτη όμως ακόμη και έτσι να γίνει γιατί να είναι κακό, θα ναι ο μόνος που θα έχει κάνει το μπαμ;;; Μπορεί όμως και να κρατήσει, κανένας δεν το γνωρίζει.
Ανερχόμενους που πιστεύεις ότι θα ξεχωρίσουν;
Για μένα υπάρχουν κάποιοι τραγουδιστές που είναι τραγουδοποιοί και στους οποίους εγώ ποντάρω πάρα πολύ. Ο Γιώργος Σαμπάνης είναι ένας από αυτούς, γράφει πολύ ωραία μουσική και είναι και καλός τραγουδιστής. Ο Γιώργος Παπαδόπουλος είναι καλός τραγουδιστής και γράφει και πολύ ωραία τραγούδια. Αυτές είναι κάποιες περιπτώσεις που θεωρώ ότι αξίζουν.
Ο αγαπημένος των ακροατών ποιος είναι;
Κοίταξε αυτό έχει να κάνει ανάλογα με το κοινό που έχεις δηλαδή ακόμα και στα mainstream ραδιόφωνα, άλλο κοινό έχει ο Λάμψη, άλλο ο Δρόμος, άλλο ο Sfera, άλλο ο Ρυθμός. Στον Δρόμο 89.8 ζητάνε πολύ Μιχάλη Χατζηγιάννη, σταθερό κοινό, όταν δίνουμε προσκλήσεις για Μιχάλη Χατζηγιάννη, ξέρουμε ότι είναι sold out με τη μια. Πολύ Αντώνη Ρέμο επίσης. Οι πιο μικρές ηλικίες πολύ Stan, Demy, Μηδενιστή, όπως και οι Μέλισσες είναι ένα συγκρότημα το οποίο το ακολουθεί πολύ ο κόσμος και πηγαίνουν όπου βρίσκονται. Και βέβαια οι κλασσικές πια περιπτώσεις Βίσση, Βανδή, Παπαρίζου με πολύ κοινό να ακολουθεί. Από την άλλη το τελευταίο διάστημα ο κόσμος έχει κάνει και μια στροφή και πάει και σε σχήματα, όσον αφορά τη νυχτερινή αθήνα, πιο μικρά και σε καλλιτέχνες πιο εύκολα προσβάσιμους. Αγκαλιάζουν πολύ τον Γιώργο Γιαννιά, πηγαίνουν εκεί που εμφανίζεται, η βελούδινη φωνή του, το υφάκι του, ότι δεν είναι ο απλησίαστος star αλλά ο καλλιτέχνης που θα περάσουνε καλά. Όπως και ο Γιώργος Τσαλίκης, τον αγαπούν, διασκεδάζουν πάντα μαζί του, όλα τα χρόνια.
Θέλει ο κόσμος, να νιώθει πιο κοντά στον καλλιτέχνη, έχει την ανάγκη μιας πιο άμεσης επαφής;
Βέβαια. Το ξέρουμε και εμείς καλά στα ραδιόφωνα για αυτό και τους φέρνουμε πάντα σε επαφή. Ένα ραδιόφωνο που θέλει να είναι πετυχημένο πρέπει να βρει φόρμουλα να φέρει τους ακροατές κοντά στους καλλιτέχνες. Πάει η εποχή που ήταν απρόσιτοι. Θυμάσαι κάποια περίοδο που ήταν απρόσιτοι εντελώς;;;Εντάξει μου αρέσει πιο πολύ τώρα. Τι είμαστε Hollywood ας πούμε;;; Εδώ και στο Hollywood βλέπεις παίρνουν έναν καφέ στο χέρι και βγαίνουν, σιγά μια δουλειά κάνουν και οι καλλιτέχνες, μια δουλειά κάνουμε και όλοι οι υπόλοιποι.
Σε ενοχλεί να εισβάλλουν στην προσωπική σου ζωή λόγω της δουλειάς σου ή είναι μια παράμετρος που πρέπει να τη δεχθείς;
Αυτή τη στιγμή που είμαι στο ραδιόφωνο δε νομίζω ότι ασχολείται και κάποιος περαιτέρω. Αλλά επειδή τηλεοπτικά το έχω ζήσει και ήμουν πολύ άβγαλτη τότε είχα φοβηθεί και για αυτό δημοσιογραφικά δεν το κάνω ποτέ. Είναι λάθος πιστεύω να βγαίνει κάποιος να διασκεδάσει και εσύ να τον ρωτάς για τα προσωπικά του και να του χαλάς τη διάθεση. Από την άλλη όμως για να μην υπερβάλλουμε υπάρχουν και πολλοί καλλιτέχνες που αν δεν ανακυκλωνόταν αυτό δεν θα ακουγόταν και το όνομά τους.
Το φιλικό σου περιβάλλον που δεν έχει σχέση με αυτό το χώρο πως σε αντιμετωπίζει λόγω του επαγγέλματός σου;
Το φιλικό μου περιβάλλον είναι πολύ συγκεκριμένο, είναι άνθρωποι τσεκαρισμένοι από όλες τις απόψεις και είναι η απόλυτη σιγουριά μου. Από ένα σημείο και μετά όταν περνάνε τα χρόνια διαπιστώνεις ποιοι είναι οι φίλοι σου, ποιοι είναι οι γνωστοί και ποιοι οι τριγύρω. Επίσης έχω ζήσει να τελειώνει μια δουλειά , να αλλάζεις χώρο και μετά να εξαφανίζονται άνθρωποι από κοντά σου. Εκεί που ήταν όλη μέρα στην καθημερινότητά σου μετά να εξαφανίζονται, να αλλάζουν. Οπότε πιστεύω μετά από κάποια χρόνια καταλαβαίνεις τι είναι η δουλειά σου, μέχρι που μπορεί να σε φτάσει, ποιους ανθρώπους σου φέρνει κοντά.
Πόσο εύκολη είσαι στο να μπαίνουν νέοι άνθρωποι στη ζωή σου;
A, μου αρέσει. Είμαι σαν παιδάκι σε αυτό. Πως πηγαίνουν τα παιδάκια και παίζουν με όλους στο λούνα παρκ ή στην παιδική χαρά; Και εγώ έτσι παίζω με όλους, μου αρέσει να τους έχω κοντά μου απλά σιγά σιγά μετά ξεσκαρτάρεις. Λες «ωραία εγώ θέλω να μπει η Σοφία στη ζωή μου, θα τις δώσω ευκαιρίες», εξάλλου είναι και ένας χώρος που είναι γενικά εύκολο να γίνεις σε εισαγωγικά φίλος, να είσαι κοντά, να σε έχω στις επαφές μου στο κινητό, να σου πω δυο βλακείες να μου πεις και εσύ, να κάνουμε παρέα να βγούμε να πιούμε ένα ποτό ή να βρεθούμε σε ένα event. Από κει και πέρα μετά επιλέγεις ποιους πραγματικά θες κοντά σου.
Συνέντευξη στη Σοφία Μπεκιάρη
Φωτογραφίες: byRon
Απομαγνητοφώνηση: Λία Χριστοδούλου
Πηγή: tralala.gr
