Εκεί που έχει φθάσει το πράμα με τους εταίρους μας και με τη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος, γίνεται αντιληπτό ότι το τελευταίο που μ’ ενδιαφέρει είναι οι μεταγραφές ποδοσφαιριστών. Και οπαδός φανατικός να ήμουν, χέστηκα αν θα πάρει τούτον τον παικταρά κι εκείνον. Ο Ολυμπιακός, ο Παναθηναϊκός, ο ΠΑΟΚ, η ΑΕΚ.
Όπως παγερά αδιάφορο μ’ αφήνουν τα σενάρια για την επόμενη ημέρα του δημοψηφίσματος. Τι θα γίνει με το «Ναι», με το «Όχι». Τίποτα δεν θα γίνει. Είσαι σκέτο μπουρδέλο κι έχεις σβέρκο για μάπες αν θαρρείς ότι κάτι θα αλλάξει με το «Ναι», με το «Όχι».
Καμία νίκη δεν θα σκοράρει ο Τσίπρας με το «Όχι». Και καμία ήττα δεν θα καταγραφεί στο παθητικό του με το «Ναι». Το δημοψήφισμα είναι κλασικό κόλπο πονηρό για να βγει από πάνω ο πρωθυπουργός, όπως και να κάτσουν τα νούμερα στα ποσοστά. Κωλομπαρίστικη κατάσταση, δηλαδή. Ανεύθυνη.
Ο Τσίπρας θα κάνει μεταγραφές, ρωτάω. Δεν μιλάω για πολιτικούς. Σε παρακαλώ, η κουβέντα είναι σοβαρή. Αδιάφορο ποιούς θα διώξει εκτός κόμματος ο Τσίπρας, ποιούς θα ανασχηματίσει, ποιούς θα πάρει από άλλα κόμματα και σκόρπιους της πιάτσας. Τεχνοκράτες θα κάνει μεταγραφές; Αυτό είναι το ζητούμενο.
Κάτι Φλαμπουράρηδες και Στρατούληδες είναι για κλωτσές. Εντελώς της πλάκας. Φιγούρες επιθεωρησιακές, κάτι μεταξύ Αυλωνίτη και Γκιωνάκη, που ρεζιλεύουν το αξίωμα του υπουργού.
Μεταγραφές, σύντροφε Τσίπρα! Παικταράδες στην τεχνογνωσία της ειδικότητάς τους έχει ανάγκη η κυβέρνηση, όχι «ταλέντα» που τραμπουκίζουν στα κανάλια. Μια κυβέρνηση παράγει έργο, παράγει χρήμα, δεν θεωρεί επιτυχία ότι… διόρισε κάποιους.
«Το μεγάλο παραμύθι του Σαμαρά 22 χρόνια πριν», γράφει ο apodytiriakias.gr
