Είσαι πρωθυπουργός. Να τα πούμε ό,τι έχουμε να πούμε με όσο το δυνατόν απλά, κατανοητά, λόγια, για να το καταλάβει και ο πιο ντουβάρης. Και ο πιο φανατικός οπαδός κόμματος.
Είσαι, λοιπόν, πρωθυπουργός, μικρής, μέγιστης χώρας άσχετο, και καλείσαι να βάλεις την υπογραφή σου σε μια μπίζνα 10 δις δολάρια, 50 δις ευρώ, τέλος πάντων σ’ ένα σχετικά χοντρό ποσό. Ερώτηση. Δεν δικαιούσαι ως πρωθυπουργός τη μίζα σου; Για το καλό της πατρίδας, στο όνομα του λαού, θα δανειστείς, όπως στην περίπτωση που θα βάλεις υπογραφές για να δανείσει η χώρα σου σε μία άλλη. Ξανά μανά ρωτάω. Δεν δικαιούσαι μίζα;
Δεν κατάλαβα. Θα αρκεστεί στο μισθουλάκι του ο εκλεγμένος πρωθυπουργός που αυτός και μόνον αυτός αποφασίζει ένα deal και θα αγνοήσει τη μίζα που του ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ το παγκόσμιο σύστημα της πολιτικής εξουσίας;
Τι έγινε, ρε! Έσπασε ο παγκόσμιος κώδικας υψηλής προστασίας της κονόμας των πρωθυπουργών με την αποκάλυψη των Panama Papers. Κι ακόμα δεν έμαθε ο κοσμάκης τα χαρτοφυλάκια των off-shore εταιρειών του κάθε λαϊκού ηγέτη, του κάθε εκλεγμένου.
Η πατέντα της αρπακτής των πολιτικών με την βοήθεια του Παναμέζικου γκρουπ δικηγόρων Mossack Fonseca, διάβασε apodytiriakias.gr
