Μαρξ στην οικονομία, Θάτσερ στο ποδόσφαιρο

Άγνωστο είναι το πώς θα υποδεχόταν – αν ζούσε – ο συγγραφέας του «Κεφαλαίου» Κάρολος Μαρξ τη συμφωνία της Ελλάδας με τους πιστωτές της.

Αν κρίνει κανείς από τις αντιδράσεις των κομμουνιστογενών (πρώην) συνιστωσών (νυν) τάσεών του, αντιλαμβάνεται ότι μάλλον οι μαρξιστικές παρακαταθήκες θυσιάστηκαν στο βωμό του κυβερνητικού ρεαλισμού.

Οι Αλέξης Τσίπρας και Γιάνης Βαρουφάκης, χρειάστηκαν χθες 4 ώρες να πείσουν τους υπουργούς της κυβέρνησης – ιδίως τους προερχόμενους από την Αριστερή Πλατφόρμα, όπως τον Παναγιώτη Λαφαζάνη – για την αναγκαιότητα της συμφωνίας. Ο Μαρξ, άλλωστε, διακήρυξε ότι η κομμουνιστική φιλοσοφία πρέπει να γίνεται πραγματικότητα, αγνοώντας ότι η ιδεολογία μπορεί να μπει στο συρτάρι για τουλάχιστον 4 μήνες προς αποφυγή ρήξης με τους εταίρους.

Σήμερα απαιτήθηκαν 10 ώρες για να βγάλουν τα «απωθημένα» τους οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ενώ έπεται και συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος, το Σαββατοκύριακο, όπου αναμένεται πιο σκληρή στάση εκ μέρους των βουλευτών.

Παρά ταύτα, η κυβέρνηση επιμένει ότι η συμφωνία ήταν κατά το δυνατόν πιο κοντά στα όσα είχε εξαγγείλει προεκλογικά. Άλλωστε και στο ποδόσφαιρο, όπως επισημάνθηκε διά στόματος του υφυπουργού Αθλητισμού, Σταύρου Κοντονή, η κυβέρνηση μένει ανυποχώρητη στις προεκλογικές της εξαγγελίες. Βέβαια, φάνηκε ότι έβαλε νερό στο κρασί της λαμβάνοντας εν πρώτοις μία ήπια απόφαση για τα φαινόμενα βίας στο ελληνικό πρωτάθλημα.

Κάντο όπως η Θάτσερ…

Το ποδόσφαιρο είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την Οικονομία, ειδικά δε από τότε που έπαψε να είναι ημιεπαγγελματικό και ο ρομαντισμός της στρογγυλής θεάς αντικαταστάθηκε από… κομπιουτεράκια και αριθμούς.

Η απόλυτη παρακμή, σήψη και διαφθορά στον χώρο του ποδοσφαίρου βγήκε στη φόρα πριν από 13 χρόνια όταν οι εκπομπές «Ζούγκλα» και «Κίτρινος Τύπος» είχαν προκαλέσει «σεισμό» στα ούτως ή άλλως σαθρά θεμέλια του επαγγελματικού ποδοσφαίρου και συνεχίστηκαν… Ουδείς όμως τόλμησε να αγγίξει τους σκοτεινούς πρωταγωνιστές που δρούσαν στο παρασκήνιο διαφεντεύοντας τον χώρο του αθλητισμού και με πρακτικές υποκόσμου κυριαρχούσαν εντός και εκτός γηπέδων, στήνοντας ανενόχλητοι τη δική τους βασιλική «παράγκα». Τα χρόνια πέρασαν και οι διάδοχοι βάδισαν πιστά στα χνάρια των προκατόχων τους.

Με την κατάσταση στο ελληνικό ποδόσφαιρο να έχει οδηγηθεί εκτός ελέγχου και η εμπορική αξία του πρωταθλήματος να βρίσκεται στο ναδίρ λόγω των επαναλαμβανόμενων κρουσμάτων βίας, ολοένα και περισσότεροι ζητούν επιτακτικά λύσεις αλά Θάτσερ η οποία συνέδεσε το όνομά της με την αναμόρφωση του αγγλικού ποδοσφαίρου. Πώς όμως μπήκε το μαχαίρι στο κόκκαλο στη Γηραιά Αλβιόνα και από κει που οι Χούλιγκαν ήταν οι απόλυτοι πρωταγωνιστές στα γήπεδα, εκπαραθυρώθηκαν και η Premier League ζει τις πιο ιστορικές της στιγμές;

Δεν ζούμε σε μία ουτοπία και δεν περιμένουμε η Ελλάδα των παθογενειών να μετατραπεί εν μία νυκτί σε… Αγγλία καμαρώνοντας για ένα υγιές πρωτάθλημα, ωστόσο κάποτε πρέπει να γίνει η αρχή… Γιατί επί σειρά ετών τα προβλήματα του ποδοσφαίρου κρύβονται επιμελώς κάτω από το χαλί, δίνοντας την ευκαιρία και το πρόσφορο έδαφος σε… αλητοπαρέες να ευτελίζουν με τις πράξεις τους το προϊόν, ενεργώντας πολλές φορές πιο… οπαδικά και από τον τελευταίο ανεγκέφαλο.

Σίγουρα, δεν θα πρέπει η Ελλάδα να ζήσει ανάλογη τραγωδία με το «Χέιζελ» του 1985 οπότε απαιτήθηκαν ριζικές κυβερνητικές παρεμβάσεις, ώστε να παταχθεί το φαινόμενο του αγγλικού χουλιγκανισμού. Η πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου, Μάργκαρετ Θάτσερ, προχώρησε στο αδιανόητο και απέσυρε τις αγγλικές ποδοσφαιρικές ομάδες (σύλλογοι και εθνικές) από όλες τις διεθνείς διοργανώσεις.

Το νομοθετικό πλαίσιο που διέπει πλέον το αγγλικό ποδόσφαιρο δεν αφήνει περιθώρια σε παρεκτροπές. Τα μέτρα ασφαλείας πολλαπλασιάστηκαν και οι όροι “κάμερα στα γήπεδα” και “ονομαστικά εισιτήρια” έγιναν καθημερινότητα. Οι κυβερνητικές προτάσεις – εντολές της «σιδηράς κυρίας» έφεραν ριζικές αλλαγές στο ποδόσφαιρο…