Τρίπρακτο έργο είναι ένα ντέρμπυ Παναθηναϊκού – Ολυμπιακού. Πάντα. Αυτή είναι η κατάντια. Ο αγώνας δεν παίζεται μόνον στο θέατρο του γηπέδου. Ποτέ. Θα αδικούσαν ένα τόσο αβανταδόρικο show να το περιορίσουν σε μονόπρακτο.
Έτσι, λοιπόν, κάθε κόντρα των αιωνίων αντιπάλων ξεκινάει κάποιες ημέρες, συνήθως και περισσότερο από μία εβδομάδα πριν τη μεγάλη αναμάτρηση. Αυτή είναι η πρώτη πράξη της τραγωδίας και με στοιχεία παρωδίας και φαρσοκωμωδίας.
Θα σας κάνουμε, θα σας δείξουμε. Από κοντά τα πρωτοσέλιδα δεν υποτιμούν την κρισιμότητα του ντέρμπυ, που πράγματι κρίνει το μέλλον της χώρας, ίσως από το αποτέλεσμά του χαθεί κάποιο νησί του Αιγαίου.
Η αστυνομία, βέβαια, θα πλακωθεί σε αλλεπάλληλες συσκέψεις για την πρόληψη εκτρόπων. Οι δε άνθρωποι των δύο ομάδων, εντελώς σουρεαλιστικά, θα ευχηθούν να διεξαχθεί το ματς σε αθλητικά πλαίσια.
Τελειώνει το παιχνίδι, σίγουρα επεισοδιακό, σε ατμόσφαιρα πολεμική και εντελώς απολίτιστη, δηλαδή η δεύτερη πράξη, ας το πούμε το κυρίως πιάτο.
Στη συνέχεια ακολουθεί η τρίτη πράξη. Νέες ασχήμιες και μέχρι να τοποθετηθεί το σκηνικό στη διαδικασία στην αθλητική κι όχι δικαιοσύνη. Δεν θα αφήσουν κοτζάμ ντέρμπυ αφάγωτο, επειδή ο διαιτητής σφύριξε τη λήξη.
Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ των δύο χρυσαυγιτών φρενάρησε τους τσαμπουκάδες της εξέδρας, γράφει ο apodytiriakias.gr
