Καθημερινή αθλητική στήλη,
αποκλειστικά για χουλιγκάνους, λοβοτομημένους και κάφρους
*** Χουλιγκάνοι, Λοβοτομημένοι και Κάφροι όλων των ομάδων,
όλων των κομμάτων
και όλων των θρησκειών,
σάς χαιρετώ…
*** Τι ωραίο ματς ήταν αυτό που παρακολουθήσαμε χθες·
ντέρμπι σαν το «Άρης-Π.Α.Ο.Κ.» βάζουν σπουδαία παρακαταθήκη
για την επιστροφή τού κόσμου στα γήπεδα.
Πριν μπω όμως στην ανάλυση,
θα εκφράσω μία εκκεντρική άποψη..:
Ο Ιταλός Ντοβέρι έδωσε ρεσιτάλ διαιτησίας!
Και θα μού πείτε εύλογα και δικαιολογημένα
«Πώτς γκένεν αυτό;
Αφού ο τύπος έδωσε δύο απολύτως αμφισβητούμενα πέναλτι.».
Λοιπόν, να ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα…
Υπάρχουν διαιτητές που παίζουν υπέρ τού αμυντικού
και διαιτητές που παίζουν υπέρ τού επιθετικού.
Αν εσύ ο ίδιος ανήκεις στην κατηγορία τού Μέσου Ανθρώπου,
κάθε αμυντικός αντιπροσωπεύει στο μυαλό σου
την προστασία από τις ανασφάλειές σου·
αντιστοίχως, αν εσύ ξεφεύγεις από τον Μέσο Όρο,
απεχθάνεσαι τον κάθε τραχανοπλαγιά που λειτουργεί με βάση το δόγμα
«Ή η μπάλα, ή ο παίκτης. Ποτέ και οι δύο.».
Η Προσωπική Κουλτούρα ορίζει το Πρίσμα των Αποφάσεων.
Ο Ιταλός διαιτητής, «καρτάκιας» και «πεναλτάκιας» γαρ,
προέβη σε δύο υποδείξεις που είχαν αποσπασματική ορθότητα·
και χέρι έκανε ο Τζανακάκης
και σοβαρή επαφή έκανε ο Ουάρντα με τον Μπρούνο Γκάμα·
όμως, και το «χέρι» δεν βρισκόταν σε έκταση,
και ο επιθετικός τού Άρη κάνει επίσης φάουλ στον Αιγύπτιο.
Άρα τι έχουμε..;
Δύο πολύ αυστηρές αποφάσεις, δύο «λάθη», αν θέλετε,
τα οποία δεν έχουν συγκεκριμένο προσανατολισμό και σκοπιμότητα.
Από την άλλη, τι προσέφερε ο ρέφερι Ντοβέρι;
Η απάντηση είναι καταλυτική και εκκωφαντικής σημασίας.
Ο διαιτητής συνεισέφερε σε δύο εξόχως σημαντικούς τομείς·
σε δύο τομείς που πρέπει να διασφαλίζονται σε κάθε αγώνα.
Το ματς είχε ΡΥΘΜΟ.
Επιτέλους, ρυθμός σε αγώνα τού Ελληνικού Πρωταθλήματος Ποδοσφαίρου.
Ρυθμός, ρε.
Ούτε ανούσιες διακοπές, ούτε διαμαρτυρίες,
ούτε θρασύδειλα (εξ)ισορροπιστικές αποφάσεις.
Η μπάλα πάνω-κάτω. Ομορφιά!
Και επίσης, το ματς είχε ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗΣ ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ.
Ναι, ο Άρης είναι -στην παρούσα φάση- μία κλάση κατώτερος τού Π.Α.Ο.Κ.·
όμως, ο Άρης, προς τιμήν του, δεν κλείστηκε·
έπαιξε μπάλα, εδιεκδίκησε τη νίκη, θα μπορούσε να την είχε πάρει.
Αυτό ήταν το μέγιστο επίτευγμα τού διαιτητή·
ο θεωρητικά -ή, και πρακτικά- υποδεέστερος, δικαιούταν να νικήσει.
Στην επιστροφή του -μετά από 4 χρόνια- στην κατηγορία και στα ντέρμπι,
ο Άρης ήταν συγκινητικός·
ο τρόπος με τον οποίο αντιμετώπισε ολόκληρος ο «οργανισμός “Άρης”»
την αναμέτρηση με τον «αιώνιο αντίπαλό» του,
προκαλεί τον σεβασμό
και δημιουργεί ελπίδες για ένα συνολικώς καλύτερο μέλλον.
Υπέροχος κόσμος, υπέροχη ατμόσφαιρα!
Η λήξη τού αγώνα βρήκε τούς παίκτες των δύο ομάδων να αλληλοσυγχαίρονται
και τον κόσμο να χειροκροτά.
Θα ήταν υπέροχο να μαζεύονταν οι ποδοσφαιριστές τού Π.Α.Ο.Κ. στο κέντρο τού γηπέδου
και να απηύθυναν χειροκρότημα προς τον κόσμο τού Άρη·
σουρεαλιστικό και υπέροχο.
Δεν έγινε μεν, αλλά (μού) αρκεί που το φαντάστηκα·
και ο λόγος που με οδήγησε να το φανταστώ,
ήταν η υγιής ατμόσφαιρα τού αγώνα.
Το Απόλυτο Ζητούμενο τού Ελληνικού Ποδοσφαίρου,
το Απόλυτο Ζητούμενο τής Ζωής:
ΥΓΕΙΑ!
…
Κι ο Π.Α.Ο.Κ. ήταν έξοχος.
Όχι, δεν έκανε το καλύτερο παιχνίδι του·
δεν απέδωσε «διαστημικό» ποδόσφαιρο.
Όμως, έπαιξε κι αυτός μπάλα,
είχε το σθένος να ανατρέψει το σκορ επιδεικνύοντας μέταλλο πρωταθλητή
και συνάμα διέθετε στις τάξεις του τρεις μοιραίους παίκτες.
Ε, λοιπόν, η Μοίρα δείχνει (επιτέλους) να είναι με τον Π.Α.Ο.Κ..
Πρώτος μοιραίος ο Ουάρντα.
Άθελά του προκαλεί το πέναλτι εις βάρος τής ομάδας του·
αποσβολωμένος από την αυστηρότητα τής υπόδειξης,
είναι συντετριμμένος βλέποντας τη μπάλα να στήνεται στην άσπρη βούλα.
Για μία ακόμη φορά αισθάνεται
ότι η ζωή τού χρεώνει περισσότερες ενοχές από αυτές που τού πρέπουν.
Αισθάνεται καταραμένος.
Τα εκπληκτικά αντανακλαστικά τού Πασχαλάκη,
διώχνουν την κατάρα από τον Ουάρντα.
Ο πανηγυρισμός τού Αιγύπτιου είναι «High-Light τής Ψυχολογίας»!
Και μετά, έρχεται η Δικαίωση.
Αφού έχει προλάβει να απολέσει μία καλή ευκαιρία,
ο Ουάρντα βγάζει κομβικής σημασίας «μπαλιά-τρύπα» στον Ελ Καντουρί·
αυτή η πάσα είναι που οδηγεί στην ασίστ προς τον Πρίγιοβιτς.
Το 1-2 και η μεγάλη νίκη (θα) είναι γεγονός.
Ναι, αναμφίβολα ο Ουάρντα είναι «ταλέντο ειδικής μεταχείρισης»·
το βλέπεις στη φάτσα του·
είναι ένα παιδί που ουδέποτε πρόκειται να μεγαλώσει.
Ένα παιδί που βασανίζεται
κάθε φορά που καλείται να επιδείξει υποχρεωτική ωριμότητα.
Όμως, η χθεσινή παρουσία του,
ήρθε να μού επιβεβαιώσει για μία ακόμη φορά,
ότι δεν λανθάνω που από την επομένη τού επαναληπτικού με τη Μπενφίκα
διατυμπανίζω πως ο Ουάρντα ήταν ο μόνος
που θα μπορούσε να είχε οδηγήσει τον Π.Α.Ο.Κ.
στους ομίλους τού «Τσάμπιονς Λιγκ».
Υπάρχουν φορές στη ζωή,
που η άγνοια κινδύνου ενός παιδιού
είναι πολύ πιο χρήσιμη από τον κάθε ώριμο αλλά και φοβικό ορθολογισμό.
Δεύτερος μοιραίος ο Πασχαλάκης.
Το διπλό και καταδικαστικό λάθος του στο ματς με τη Μπενφίκα,
θα τον καταδιώκει διά παντός· αυτό δεν αλλάζει.
Κάθε φορά που ο εκρηκτικός και ταλαντούχος νεαρός τερματοφύλακας
(θα) σώζει τον Π.Α.Ο.Κ.,
(θα) γίνεται ευμενής αναφορά στο εν’ λόγω τραυματικό παρελθόν.
Έτσι και χθες·
ο Πασχαλάκης πήρε πίσω το αίμα του για πολλοστή φορά·
α, ρε Αλέξανδρε, εκείνη τη βραδιά τού «1-4» έχασες πολύ αίμα
και κάθε μεγαλειώδης εμφάνισή σου (θα) θεωρείται μία ακόμη μετάγγιση.
Τρίτος μοιραίος ο -επίσης, Αλέξανδρος- Πρίγιοβιτς.
Εδώ τα πράγματα δεν φέρουν κάποια σύνθετη και επώδυνη ψυχολογία·
απλά,
ο Σέρβος (σκόρερ και τής ισοφάρισης, με πέναλτι) επέτυχε το νικητήριο γκολ
ενώ ο Λουτσέσκου ήταν έτοιμος να τον αντικαταστήσει.
Όλα φέτος δείχνουν «Π.Α.Ο.Κ.».
Όλα απονέμουν έναν τίτλο που αργεί 35 χρόνια.
Ο Αλμπέρ Καμί, στη μεγαλειώδη ανάλυσή του για τον μύθο τού Σίσυφου,
έχει διατυπώσει μία συγκλονιστική ρήση που αποτελεί Ύμνο στην Ελπίδα..:
«Δεν υπάρχει Μοίρα που να μη νικιέται με την Περιφρόνηση.».
Άραγε, η διαχρονική αυτοκτονική παιδικότητα τού Π.Α.Ο.Κ.,
θα τον οδηγήσει να αλλάξει το θετικό πρόσημο τής φράσης τού Καμί;
Θα πάρει επιτέλους ο Π.Α.Ο.Κ. αυτό που τού αξίζει
ή θα περιφρονήσει για μία ακόμη φορά τη Μοίρα;
Σίσυφος είσαι αφού…
Απόφθεγμα Ημέρας (υπό μορφήν ερωτήσεως):
Θέλεις αυτό που θέλεις ή τις δυσκολίες που σού δημιουργεί αυτό που θέλεις;
ΣΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ
* Τα ηχηρά διδάγματα τής ήττας τού Ολυμπιακού από τον Ο.Φ.Η.
* Θα βγάλει ο Μαρτίνς τη χρονιά; Θα βγάλει ο Μαρινάκης τη δεκαετία;
* Το εκκωφαντικό σημάδι που προειδοποιεί ότι τα Χείριστα έρχονται…
* Ό,τι άλλο θέλουμε…
* Και ό,τι άλλο ήθελε προκύψει…
*** Γυρίστε ανάποδα την κλεψύδρα· ξεκινάει η αντίστροφη μέτρηση!
*** Αύριο πάλι…
Ο Αθλητάμπουρας
