Δεν θυμάμαι να υπάρχει προηγούμενο. Εν ψυχρώ διαιτητικό έγκλημα σε παιχνίδι αδιάφορο για την μία ομάδα.
Η Άντερλεχτ δεν πήγαινε για τίποτα, άσε ότι δεν ήταν τίποτα το αξιόλογο. Να, όμως, που προκειμένου να εξασφαλιστεί οπωσδήποτε η πρόκριση ένας αγνώριστος Ολυμπιακός υποχρέωσε το κοράκι να εκτεθεί.
Μη ξανακούσω για σίγουρα ματς και προκαταβολικά πανηγύρια επειδή η ελληνική ομάδα αντιμετωπίζει στην έδρα της αντίπαλο κατώτερο αγωνιστικά και αδιάφορο βαθμολογικά.
Ο Ολυμπιακός ήταν κακός, ένα ημίχρονο χωρίς πρωτοβουλίες κι όταν ξύπνησε στην επανάληψη δεν ήταν σε θέση να ολοκληρώσει τις προσπάθειές του.
Η επιθυμία της ΟΥΕΦΑ, ιδιοκτήτριας του τσάμπιονς ληγκ, ήταν υπέρ του Ολυμπιακού σ’ αυτή τη φάση, όχι με το μέρος της Μπενφίκα. Ο διαιτητής έπαιξε σα συμβολαιογράφος. Εκτελούσε συμβόλαιο.
Αυτά συμβαίνουν όταν το ποδόσφαιρο λειτουργεί πια σαν πολυεθνική βιομηχανία. Έχει κωδικοποιηθεί η αποστολή του «μηνύματος» στον ρέφερυ τον ικανό, τον κατάλληλο να διαχειριστεί το ματς όταν υπάρχει σκοπιμότητα συγκεκριμένη.
Στο Ολυμπιακός-Άντερλεχτ ο πρωταθλητής Ελλάδος δεν βοήθησε. Τρία πέναλτυ, τρεις αποβολές σε βάρος της βέλγικης ομάδας. Το παιχνίδι δεν είχε σιγουρευθεί στο 2-1, παρ’ ό, τι είχαν απομείνει λίγα λεπτά ακόμα.
ΤΕΤΟΙΟ χειρουργείο δεν θα εξασφάλιζε ο Ολυμπιακός ακόμα κι αν δωροδοκούσε τον διαιτητή, γράφει ο apodytiriakias.gr
