Τέλος εποχής. Αυτό περιγράφεται ουσιαστικά από την ανακοίνωση του μεγάλου και πασίγνωστου περιοδικού «Newsweek», το οποίο ούτε αυτό κατάφερε να οργανωθεί επαρκώς και να εγκλιματιστεί στις προκλήσεις που έθεσε η ψηφιακή επανάσταση μέσω του Διαδικτύου πριν από περίπου δέκα χρόνια.
Πολλοί κολοσσοί του Τύπου βιώνουν εντονότατους κλυδωνισμούς στη λειτουργία τους, καθώς η κλασική μορφή του Τύπου, δηλαδή η έντυπη σε χαρτί, θεωρείται παρωχημένη. Όχι επειδή δεν ελκύει τους αναγνώστες πλέον, αλλά επειδή το κόστος παραγωγής έχει αυξηθεί κατακόρυφα, όπως επί σειρά ετών ισχυρίζονται τα μεγαθήρια του Τύπου. Αληθές; Εν μέρει. Το άλλο μέρος, που μόλις τώρα το παραδέχονται όσοι μέχρι πρότινος «σφύριζαν ανέμελα» (καλύτερα: σφύριζαν αδιάφορα), είναι η καθολική διείσδυση του Διαδικτύου στην καθημερινότητά μας. Στην αρχή αντιμετώπισαν το Internet σαν μια νέα μόδα, η οποία είτε θα περάσει είτε θα σταθεροποιηθεί σε μη-απειλητικά επίπεδα. Πόσο λάθος έκαναν τα μεγαλοστελέχη, τόσο σε διοικητικό επίπεδο και οικονομικό όσο και σε εμπορικό.
Τραγικό λάθος, το οποίο πληρώνουν τώρα. Και η πληρωμή μεταφράζεται στη… θανατική ποινή της έντυπης μορφής.
Έτσι, μεγάλες εκδόσεις έφτασαν στο τέλος της ζωής τους, άλλες πάλι αποφάσισαν να κάνουν το «μετέωρο βήμα του πελαργού» προς την ψηφιακή μορφή. Ο όρος ψηφιακή μορφή για μια έκδοση μπορεί να υλοποιείται με διάφορους τρόπους, όπως μια ιστοσελίδα / portal στο Διαδίκτυο ή σε μια ταμπλέτα ως πλέον ένα περιοδικό / εφημερίδα με πολύ πλούσιο υλικό (φωτογραφίες, βίντεο, διαδραστικά άρθρα).
Δυστυχώς, όμως, οι μηχανισμοί της βιομηχανίας του Τύπου απεδείχθησαν πιο αργοί και από τους δεινόσαυρους. Αποτέλεσμα; Το σημερινό τοπίο, όπου το «Newsweek» ανάμεσα σε πολλές άλλες εκδόσεις, ανακοινώνει την οριστική λήξη της έντυπης μορφής του, με τελευταίο τεύχος να είναι αυτό του Δεκεμβρίου 2012. Από την αρχή του νέου έτους, το «Newsweek» πλέον θα διατίθεται μόνο σε ψηφιακή μορφή. Ένα έντυπο με ζωή 80 ετών, πλέον, έφτασε στο τέλος εποχής – τουλάχιστον της δικής του, έντυπης εποχής.
Από εκεί και πέρα, τι μέλλει γενέσθαι για την πορεία – επιτυχία του μένει να αποδειχθεί, καθώς αρκετοί προσπάθησαν την ψηφιακή μετάβαση, αλλά, επειδή προσπάθησαν να την πράξουν με τεχνικές και εργαλεία διοίκησης, άλλων -περασμένων- εποχών, απέτυχαν οικονομικά, άρα και ουσιαστικά. Ενδιαφέρον πάντως προκαλεί το φαινόμενο που υφίσταται στο δικό μας τοπίο, στην Ελλάδα. Τη στιγμή που στο εξωτερικό γίνεται «χαμός» όπως περιγράφουμε, απεναντίας στην εγχώρια αγορά εμφανίζονται νέες προσπάθειες… τυπωμένες σε χαρτί.
Λογικό από μια μεριά, καθώς η διείσδυση του Διαδικτύου στην Ελλάδα είναι σε άθλια επίπεδα (πρόσφατη έρευνα έδειξε ότι τουλάχιστον το 40% των Ελλήνων δεν έχει «μπει» ούτε μια φορά στο Internet), οι ταμπλέτες είναι πανάκριβες – άρα απευθύνονται σε πολύ μικρό ποσοστό των καταναλωτών, όμως από την άλλη, δεν μπορεί να μείνει ασχολίαστο το φαινόμενο προσκόλλησης σε παρωχημένες μεθόδους ενημέρωσης.
Την ίδια στιγμή, το 39% των Αμερικάνων ενημερώνεται αυστηρά μέσω Διαδικτύου. Σαφώς και δεν προσδοκάμε να εξισωθούν τα ποσοστά, όχι για τα επόμενα χρόνια τουλάχιστον, αλλά και η εμμονή σε επιχειρηματικές μεθόδους που έχουν αποδειχθεί ότι έχουν ημερομηνία λήξεως (και μάλιστα αρκετά σύντομη) προκαλεί περιέργεια, προβληματισμό και, αν μη τι άλλο, ανησυχία…
Περισσότερες πληροφορίες:
http://www.thedailybeast.com/articles/2012/10/18/a-turn-of-the-page-for-newsweek.html
