Για την προσεχή Δευτέρα έχει προγραμματισθεί, όπως αναφέρεται από το υπουργείο, η συνάντηση του υπουργού Ναυτιλίας και Αιγαίου, Κωστή Μουσουρούλη με αντιπροσωπία του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Επιβατηγού Ναυτιλίας (ΣΕΕΝ) προκειμένου να συζητηθούν οι πολιτικές που σχεδιάζει το υπουργείο για την επιβίωση του κλάδου της ακτοπλοΐας και «ακουμπούν» σε δυο σενάρια που περιλαμβάνονται σε μελέτη της Εθνικής Τράπεζας.
Όπως δήλωσε χθες ο κ. Μουσουρούλης βρίσκεται σε επαφή με τους ακτοπλόους και «προσπαθούμε να βρούμε λύσεις που θα αφορούν όλους τους κρίκους της αλυσίδας».
Δεν θα αφήσουμε την Ελλάδα να κοπεί στα δυο είπε ο υπουργός, ο οποίος τις τελευταίες ημέρες «πιέζεται» για τη λήψη οριστικών αποφάσεων και από τους φορείς του Τουρισμού οι οποίοι αντιλαμβάνονται ότι η κατάρρευση της ακτοπλοΐας θα έχει αρνητικές συνέπειες και στον τουρισμό.
Από την πλευρά τους οι ακτοπλόοι εκφράζουν, πάντως, τη δυσαρέσκειά τους γιατί, ο υπουργός για αρκετό διάστημα τώρα αναφέρεται σε σχέδια που αφορούν την ακτοπλοΐα τα οποία όμως δεν έχει συζητήσει επισήμως μαζί τους. Οι εκπρόσωποι των ακτοπλοϊκών εταιρειών αντιμετωπίζουν, όμως, με σκεπτικισμό και την ουσία των σχεδίων αυτών. Πρόκειται για επανάληψη του παλαιότερου καθεστώτος των αδειών σκοπιμότητας, σχολίασε χθες ο διευθύνων σύμβουλος της ΝΕΛ, Γιάννης Αβραντίνης, την πρόταση του υπουργείου για τη δημιουργία γεωγραφικών ζωνών δραστηριοποίησης των εταιρειών.
Παράλληλα αμφισβήτησε το κατά πόσο μία τέτοια κίνηση βρίσκεται εντός του κοινοτικού δικαίου. Σε ανάλογους σχολιασμούς έχουν προχωρήσει και παράγοντες άλλων ακτοπλοϊκών εταιρειών. Όλα πάντως αναμένεται να ξεκαθαρίσουν στη συνάντηση της προσεχούς Δευτέρας στη διάρκεια της οποίας ο κ. Μουσουρούλης θα παρουσιάσει στους ακτοπλόους τη μελέτη που εκπόνησε άτυπη Ομάδα Εργασίας που συγκροτήθηκε από στελέχη της Εθνικής της Ελλάδας (Διεύθυνση Επενδυτικής Τραπεζικής) και της εταιρείας συμβούλων Planet A.E. (μέλος του Ομίλου της ΕΤΕ).
Η μελέτη που δόθηκε ήδη στα μέλη του ΣΕΕΝ, προκειμένου να ενημερωθούν για το περιεχόμενό της και να διατυπώσουν τις απόψεις τους, χωρίζεται σε τρία κεφάλαια και ειδικότερα στο «Ακτοπλοϊκό Δίκτυο», το «Θεσμικό πλαίσιο και Πολιτική» και τέλος στο κεφάλαιο που αφορά στην «Αγορά Ακτοπλοΐας». Αφού αναλύει την υφιστάμενη κατάσταση, η μελέτη περιγράφει δυο βασικά σενάρια επιβίωσης του κλάδου:
– Το πρώτο προβλέπει τη διατήρηση των διαδικασιών που ορίζονται στο Ν. 2932/2001 για την τακτική δρομολόγηση και τη σύναψη συμβάσεων ανάθεσης δημόσιας υπηρεσίας και εξέταση υιοθέτησης των απαραίτητων τροποποιήσεων, όπως την επανεξέταση των περιορισμών που τίθενται στη δρομολόγηση πλοίων (υποχρεωτική 10μηνη δρομολόγηση των συμβατικών πλοίων και 7,5 μηνών των ταχύπλοων) και ενδεχόμενη τροποποίηση των σχετικών διατάξεων ώστε να δίνεται η δυνατότητα στον πλοιοκτήτη να μεταβάλλει τη συχνότητα, την κανονικότητα και τις συνθήκες λειτουργικής εκμετάλλευσης προσαρμοζόμενος κάθε φορά στις συνθήκες της ζήτησης.
Ακόμη προβλέπει, την επανεξέταση της διαδικασίας διαχείρισης υποβολής εκπρόθεσμων δηλώσεων ως προς τη σκοπιμότητα και τη διασφάλιση της αρχής ίσης μεταχείρισης και την επανεξέταση σκοπιμότητας διατήρησης του σταδίου για την εκδήλωση ενδιαφέροντος για τη σύναψη συμβάσεων αποκλειστικότητας.
-Το εναλλακτικό σενάριο είναι η Δημοπράτηση ζωνών εκμετάλλευσης (υπό την αίρεση συμβατότητας της διαδικασίας με τους κανόνες ελεύθερης αγοράς) με την ακόλουθη βασική φιλοσοφία: Οι ανάδοχοι, ανάλογα με τους όρους εκμετάλλευσης που θα προτείνουν και επί των οποίων θα βαθμολογούνται και θα επιλέγονται, θα έχουν τη δυνατότητα να αυξομειώνουν τα δρομολόγια, σύμφωνα με τις ανάγκες της κίνησης κάθε περιόδου. Επιπλέον σε περίπτωση αδυναμίας του αναδόχου να καλύψει εξ ιδίων μέσων τις ανάγκες, θα μπορεί να δραστηριοποιείται επικουρικά και περιστασιακά ο μειοδότης ή κάποιος νέος ανάδοχος για έκτακτες ανάγκες.
Ανεξάρτητα από το πιο σενάριο επιλεγεί τελικά, η μελέτη της ΕΤΕ προβλέπει ακόμη την άρση των θεσμικών περιορισμών που οδηγούν σε επιβάρυνση του κόστους λειτουργίας του κλάδου και που δεν συνδέονται με την ασφάλεια των πλόων, όπως είναι η απαίτηση κατοχής πιστοποιητικού ελληνομάθειας για το προσωπικό που δεν είναι Έλληνες, και οι συνθέσεις «safe manning» (ασφαλούς επάνδρωσης) ανά πλοίο ανάλογα με το δρομολόγιο, και η εξέταση εφαρμογής εταιρικού ναυτολογίου.
Συστήνει ακόμη την πλήρη απελευθέρωση των τιμών ναύλων (το κρατικό ναυλολόγιο να ισχύει μόνο στις επιδοτούμενες συνδέσεις) και τον εξορθολογισμό του θεσμικού πλαισίου διαμόρφωσης της τιμής του εισιτηρίου, μειώνοντας στο ελάχιστο δυνατό το τμήμα του κόστους που δεν αντιστοιχεί στην παροχή της υπηρεσίας, με μέτρα όπως η μείωση του ΦΠΑ, η αλλαγή του τρόπου υπολογισμού των λιμενικών τελών, η μείωση, κατάργηση του επίναυλου, κ.λπ.
