Κανονικά, αν είχαμε πρωθυπουργό με κότσια, άνδρα που περπατάει και οργώνει, ηγέτη που μασάει τους νταβατζήδες και φτύνει τα κουκούτσια, θα έπρεπε μόλις άκουσε την ηγεσία της Siemens να λέει ενώπιον γερμανικών δικαστηρίων ότι εμείς δίναμε το 2% των συμβάσεων στα πολιτικά κόμματα, να πει τα εξής:

Ο τρόπος σας κύριοι ήταν παράνομος. Θα σας κρίνει η Δικαιοσύνη. Εγώ, όμως, ως πρωθυπουργός ενδιαφέρομαι για τη διαφάνεια. Αφού λοιπόν θέλατε να δώσετε το 2% των συμβάσεων στα πολιτικά κόμματα (και από ό,τι λέτε το κάνατε), θέλω να μου δώσετε έναν κατάλογο με τα χρήματα που δώσατε σε κάθε κόμμα, ώστε να τα αφαιρέσω από την κρατική χρηματοδότηση που παίρνουν τα κόμματα, από χρήματα του φορολογούμενου πολίτη. Αν δεν το κάνετε σε 24 ώρες, θα κινήσω τις διαδικασίες να σας τα κρατήσω από τις συμβάσεις που υπάρχουν ακόμα. Αλλά σ’ αυτή την περίπτωση θα σας αποκλείσω από οποιονδήποτε διαγωνισμό του δημοσίου τα επόμενα δέκα χρόνια, με νόμο.

Αμέσως, θα βλέπατε τον κ. Χριστοφοράκο, και τον διάδοχό του, να φέρνει τον κατάλογο με το λογαριασμό μέχρι κεραίας. Έτσι, ο κάθε πολιτικός αρχηγός θα ήξερε αν πήγαν τα χρήματα στα ταμεία, ή αν μερικά ευρώπουλα μπλέχτηκαν στα δάχτυλα αυτών που τα κουβαλούσαν με τις βαλίτσες. Θα ήξερε επίσης ο πολίτης ότι π.χ. το ΚΚΕ δεν πήρε χρηματοδότηση και θα καταλάβαινε και το λόγο. Εκτός κι αν ήταν και το ίδιο στον κατάλογο. Μετά θα έλεγε πάλι ο πρωθυπουργός με κάτι … κότσια ως το πάτωμα, που κινδυνεύει να τα πατήσει:

«Επειδή και οι άλλοι προμηθευτές του δημοσίου δίνετε το 2% τουλάχιστον από τα καθαρά σας κέρδη για τη χρηματοδότηση των πολιτικών κομμάτων, αυτό από δω και πέρα θα γίνει με νόμο. Όλες οι επιχειρήσεις που έχουν κέρδη και είναι προμηθευτές του δημοσίου, θα δίνουν το 2% του τζίρου τους (από το δημόσιο) σε ειδικό λογαριασμό της Βουλής, η οποία θα το μοιράζει δίκαια και ανάλογα με τη δύναμή τους σε όλα τα κόμματα. Και το ποσό αυτό θα αφαιρείται από το ποσό που προβλέπει ο προϋπολογισμός για τη χρηματοδότηση των κομμάτων».

Αλλά που να βρεις τέτοιο πρωθυπουργό να το κάνει, ή τέτοιο αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, χιουμορίστα, να το προτείνει, ώστε όλοι οι πολίτες να καταλάβουν ότι όλοι οι πολιτικοί είναι χωμένοι ως το λαιμό στο λιπαντικό λάδι. Γι’ αυτό ξεγλιστράνε και από τη Δικαιοσύνη και από τη λαϊκή ετυμηγορία…