Μια ώρα αρκούσε για να κλονίσει συθέμελα τον κόσμο. Στις 11 Σεπτεμβρίου 2001, η πτώση των “Δίδυμων Πύργων” στην καρδιά της Νέας Υόρκης δε σηματοδοτεί την έναρξη του τέλους της Ιστορίας ούτε της σύγκρουσης των πολιτισμών: εγκαινιάζει την εποχή του παγκοσμιοποιημένου μηδενισμού.

Κρυμμένος πίσω από θρησκευτικά ή ιδεολογικά άλλοθι, ο μηδενιστής τρομοκράτης χτυπά. “Σκοτώνω, άρα υπάρχω”. Ένα φοβερό φάντασμα στοιχειώνει ξανά τις δημοκρατίες και τις κινητοποιεί. Κανείς, μαθαίνουμε, ούτε ειδήμων, ούτε αναλυτής δεν ήταν σε θέση να φανταστεί ένα τέτοιο γεγονός.

Αντιμέτωπος με το απρόβλεπτο, ο άνθρωπος μένει απολιθωμένος από κατάπληξη. Πώς πρέπει να αντιδράσουμε;

Ο Andre Glucksmann μας καλεί να αναλογιστούμε τα γεγονότα απόλυτης βίας υπό το φως των μεγάλων λογοτεχνικών έργων.

Δυο αιώνες πριν, συγγραφείς όπως ο Φλομπέρ, ο Πούσκιν κι ο Τσέχοβ πρόβλεψαν και αποκάλυψαν αυτή την ανατροπή αξιών.

Κι ο Ντοστογιέβσκη βάζει σήμερα τους υπότιτλους στα ρεπορτάζ του C.N.N.

_________________________________________________________________
André Glucksmann: “Ο Ντοστογιέβσκη στο Μανχάταν” – Μετάφραση: Κωστής Παπαγιώργης  –  Επιμέλεια: Άγγυ Βλαβιανού

ISBN 960-270-924-3  –  σελ. 340  –  τιμή 18,00 ευρώ  –  έκδοση 2003