Η Κόρη του Ρέμπραντ
(Μεταφρασμένος Τίτλος: Rembrandt`s Daughter)

Κωμική αλλά ταυτόχρονα και μυστηριώδης, η νέα ταινία του πολυβραβευμένου μας σκηνοθέτη, (17η στη σειρά), προσεγγίζει πάλι αγαπημένα θέματα του, όπως η φθορά των ανθρωπίνων σχέσεων, το μπλέξιμο του λογικού με το παράλογο….

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

«Είναι για μένα μια ταινία ορόσημο. Μια ταινία που οι εικόνες της γεννούν νοήματα. Δεν είναι τα νοήματα που γέννησαν τις εικόνες.»

Έτσι μιλά για την νέα του ταινία «Η Κόρη του Ρέμπραντ»  ο Νίκος Παναγιωτόπουλος και συμπληρώνει : < Είναι μια ταινία αστεία και μαζί μελαγχολική. Αυτός είναι ο λόγος που την αφιερώνω στους Max Brothers αλλά και στον Luis Bunuel και στον Τσέχωφ. Αλλη μια ταινία μου αταξινόμητη.. Ένας κόσμος που αυτοκαταστρέφεται. Το τέλος μιας εποχής. Η μελαγχολία του τέλους μιας εποχής. Η αμηχανία μπροστά στο νέο που έρχεται. Ο φόβος του άγνωστου. Η κωμικότητα του πανικού. Η υπόθεση της σε παραπέμπει ταυτόχρονα , μέσα από την αναζήτηση ενός άγνωστου και πιθανώς ανύπαρκτου πίνακα, στην απόλυτη κωμωδία -καταλυτικό στοιχείο της διορατικής ματιάς του σκηνοθέτη- και σε ένα αδιόρατο μυστήριο. Στοιχεία του ιδιότυπου χιούμορ του Νίκου Παναγιωτόπουλου.… Όλη η ιστορία διαδραματίζεται κατά τη διάρκεια μιας μεγαλοαστικής δεξίωσης, στους πολυτελείς εσωτερικούς χώρους και στους υπέροχους κήπους μιας εντυπωσιακής έπαυλης, όπου δίνει το παρόν η αφρόκρεμα της Αθηναϊκής κοινωνίας. Τα χιουμοριστικά στιγμιότυπα, διακοσμούν μια πλοκή σχεδόν αστυνομική αλλά εξ’ ίσου ξεκαρδιστική, αφού όλα γυρίζουν από την σοβαροφάνεια στη φάρσα, σε μια ταινία που σε τελευταία ανάλυση φωτογραφίζει παραμορφωτικά την ανεκδιήγητη πραγματικότητα που ζούμε, σε μια εποχή που τα όρια μεταξύ του πλαστού και του γνήσιου, είναι κάτι περισσότερο από δυσδιάκριτα.


El Boton de Nacar
(Μεταφρασμένος Τίτλος: Το Μαργαριταρένιο Κουμπί)

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Το νερό είναι το μεγαλύτερο σύνορο της Χιλής και ταυτόχρονα κρύβει το μυστικό δύο κουμπιών που βρέθηκαν στο βάθος του ωκεανού. Στην τεράστια ακτογραμμή της Χιλής συναντά κανείς ηφαίστεια, βουνά και παγετώνες.

Μέσα στο νερό βρίσκονται παγιδευμένες οι φωνές των ντόπιων ιθαγενών από περασμένους αιώνες, των ναυτικών που κατέφθασαν από την Αγγλία, μα και των πολιτικών κρατουμένων των σύγχρονων καθεστώτων.

Το νερό έχει μνήμη, μα έχει και φωνή. Ολόκληρη η Ιστορία της Χιλής μετατρέπεται σε έναν αποστομωτικής ομορφιάς στοχασμό που ξεκινά από τη θάλασσα και τις άγριες περιπέτειες που κρύβουν τα νερά της και φτάνει ως τον ουρανό και τη γένεση του ίδιου του σύμπαντος. Στο κέντρο όλων, ένας ταξιδιώτης στο χρόνο ονόματι Τζέρεμι Μπάτον.


The Program
(Μεταφρασμένος Τίτλος: Το Πρόγραμμα)

«Ο Λανς Άρμστρονγκ θεωρούσε ότι δε μπορεί κανείς να νικήσει χωρίς να ντοπαριστεί. Έπρεπε να το κάνει κι έπρεπε να το κάνουν και οι συμπαίκτες του. Καθιέρωσαν ένα σύστημα στην ομάδα τους για να βελτιώνουν την απόδοση τους με αναβολικά. Ονομάστηκε «Το Πρόγραμμα», κι αν ήσουν μέλος της ομάδας, έπρεπε και να τηρείς Το Πρόγραμμα.»

Ντέιβιντ Γουόλς, συγγραφέας του «Seven Deadly Sins: My Pursuit of Lance Armstrong»

Ο κόσμος χρειάζεται ήρωες κι ο Λανς Άρμστρονγκ ήταν ο απόλυτος ήρωας στον κόσμο του αθλητισμού. Μετά από μια σκληρή μάχη με τον καρκίνο, ο Άρμστρονγκ επέστρεψε στην ποδηλατική του καριέρα το 1999, αποφασισμένος να κερδίσει το Tour de France. Με τη βοήθεια του γιατρού του Μισέλ Φεράρι και τον αρχηγό της ομάδας του Γιόχαν Μπράινιλ, ανέπτυξαν το πιο εξελιγμένο πρόγραμμα ντόπινγκ στην ιστορία του αθλήματος. Το πρόγραμμα επέτρεψε στο Λανς και τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας του να κατακτήσουν τον κόσμο της ποδηλασίας, κερδίζοντας το Tour de France εφτά συνεχόμενες χρονιές.

Δεν πίστεψαν όλοι όμως αυτό το παραμύθι.. ο δημοσιογράφος των Sunday Times, Ντέιβιντ Γουόλς, αρχικά μαγεμένος από το ταλέντο του Άρμστρονγκ, δεν άργησε να αναρωτηθεί αν ήταν «καθαρός». Πάλεψε για να ξεσκεπάσει την αλήθεια, ρίσκαρε την καριέρα του και κόστισε στην εφημερίδα του αμέτρητα δικαστικά έξοδα. Δικαιώθηκε όταν κάποιοι αποφάσισαν να αποκαλύψουν την αλήθεια για τη μεγαλύτερη πλάνη του αιώνα μας.


Goosebumps
(Μεταφρασμένος Τίτλος: Ανατριχίλες)

Η ζωή του νεαρού Ζακ Κούπερ (Dylan Minnette) αναστατώνεται μετά τη μετακόμιση από τη μεγαλούπολη σε μία κωμόπολη, αλλά η γνωριμία του με την όμορφη γειτόνισσά του Χάνα (Odeya Rush) θα του δώσει φτερά. Μόνο που, όπως αποκαλύπτεται, πατέρας της Χάνα είναι ο μυστηριώδης Ρ. Λ. Στάιν (Jack Black), διάσημος συγγραφέας των bestseller Ανατριχίλες. Πρόκειται για έναν αινιγματικό καλλιτέχνη, έρμαιο της φαντασίας του, καθώς τα τέρατα που περιγράφει στα βιβλία του είναι αληθινά και ο ίδιος προστατεύει τους αναγνώστες του κρατώντας τα «κλειδωμένα» μέσα στα βιβλία του. Όταν κατά λάθος τα τέρατα απελευθερώνονται, θα πρέπει ο Στάιν, ο Ζακ και η Χάνα να τα ξαναστείλουν πίσω στις σελίδες απ’ όπου ξεπήδησαν.


Mustang

 (Μεταφρασμένος Τίτλος: Ατίθασες)

Το καλοκαίρι έχει μόλις αρχίσει.

Σε ένα απομονωμένο χωριό της Τουρκίας πέντε αδερφές γυρνώντας από το σχολείο, σταματούν για να παίξουν στην θάλασσα με τους συμμαθητές τους. Τα αθώα παιχνίδια τους κρίνονται ανάρμοστα και σκανδαλώδη από τους ενήλικους και οι συνέπειες θα είναι απρόβλεπτες.

Το σπίτι της οικογένειας μετατρέπεται σταδιακά σε φυλακή,  οι δουλειές του σπιτιού και τα μαθήματα μαγειρικής αντικαθιστούν το σχολείο και οι γάμοι των κοριτσιών κανονίζονται ο ένας μετά τον άλλο.

Οι πέντε αδερφές αντιδρούν, η κάθε μια με τον δικό της τρόπο, ενάντια στα όρια που τους επιβάλλονται…

Η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία της Ντενίζ Γκαμζέ Εργκιβέν αποτελεί την επίσημη υποψηφιότητα της Γαλλίας για το Ξενόγλωσσο Όσκαρ 2016 και επικεντρώνεται στο τι σημαίνει να γεννηθείς κορίτσι στη σύγχρονη Τουρκία, σε μια αντιφατική κοινωνία όπου το μέλλον και η ζωή σου είναι προδιαγεγραμμένα. Η δημιουργός αποφασίζει να τοποθετήσει την ιστορία της σε ένα χωριό εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά από την Κωνσταντινούπολη, ενισχύοντας την απομόνωση, αλλά και την καταπίεση που αισθάνονται οι ηρωίδες.

Μια ιστορία ενηλικίωσης, όχι με τους ευνοϊκότερους όρους, αλλά με όπλο τον ισχυρό αδερφικό δεσμό και με την ορμή ενός άγριου και ατίθασου αλόγου.


By the Sea
(Μεταφρασμένος Τίτλος: Δίπλα στη Θάλασσα)

Η δεύτερη, πολυαναμενόμενη, κινηματογραφική συνάντηση του «χρυσού» ζευγαριού του Χόλιγουντ, λαμβάνει χώρα δέκα χρόνια μετά την επιτυχημένη ταινία Mr & Ms Smith, που τους ένωσε εις σάρκα μίαν, τοποθετείται στη δεκαετία του ‘70 και έχει θέμα τις δυσκολίες του έγγαμου βίου.

Στο τρίτο σκηνοθετικό της εγχείρημα, η Αντζελίνα Τζολί Πιτ υποδύεται μια πρώην χορεύτρια, τη Βανέσα, και στο ρόλο του κινηματογραφικού συζύγου της, Ρόλαντ, ενός Αμερικανού συγγραφέα, βρίσκουμε το έτερόν της ήμισυ, Μπραντ Πιτ. Απόμακροι συναισθηματικά και αποξενωμένοι ως ζευγάρι, οι δυο τους θα βρεθούν σε μια ήσυχη παραλιακή πόλη της Γαλλίας, όπου θα γνωρίσουν μερικούς από τους κατοίκους της και θα κληθούν να αναμετρηθούν με τα μυστικά τους και να λάβουν δύσκολες αποφάσεις για το μέλλον της σχέσης τους και την κοινή τους πορεία. Κι όλα αυτά… Δίπλα στη θάλασσα.




L`Arbitro
(Μεταφρασμένος Τίτλος: Ο Διαιτητής)

Ένα μικρό χωριό της Σαρδηνίας παθιασμένο με το ποδόσφαιρο, η προαιώνια έχθρα ανάμεσα σε δύο αντίπαλες ομάδες, ένας έρωτας μετ’ εμποδίων, μια θανάσιμη αγροτική βεντέτα, η πτώση ενός αστέρα της διαιτησίας από τα ψηλά στα (πολύ) χαμηλά: αυτά είναι τα βασικά συστατικά της ακαταμάχητα εκκεντρικής (και ενίοτε μαύρης) κωμωδίας του πρωτοεμφανιζόμενου Ιταλού σκηνοθέτη Πάολο Τζούκα.

Η Atletico Pabarile είναι η χειρότερη ποδοσφαιρική ομάδα στο χειρότερο παράρτημα της Ιταλίας: την τρίτη κατηγορία της Σαρδηνίας. Οι παίκτες της είναι ατάλαντοι, υπέρβαροι, ηλικιωμένοι ή ανήλικοι, και ο προπονητής τους τυφλός! Ελάχιστοι παρακολουθούν τους αγώνες τους, με τις κατσίκες συχνά να υπερτερούν των θεατών στις κερκίδες. Όμως η τύχη της ομάδας μοιάζει να αλλάζει ριζικά με τον ερχομό ενός νεαρού ντόπιου παίκτη ο οποίος επιστρέφει έπειτα από μια σύντομη περιπέτεια στα γήπεδα της Αργεντινής. Καθώς η ομάδα αρχίζει να κερδίζει τον έναν αγώνα μετά τον άλλο, ακόμα και οι πρωταθλητές της κατηγορίας και μεγαλύτεροί εχθροί τους, οι αλαζονικοί Montecrastu, αρχίζουν να ανησυχούν. Η μοίρα, όμως, θέλει την τελική έκβαση της διαμάχης τους να ορίζεται από την παράλληλη πορεία του φιλόδοξου Κρουτσιάνι, ενός αστέρα της διαιτησίας που κατέληξε ανάμεσα στους τελευταίους των τελευταίων όταν ένα σκάνδαλο διαφθοράς έβαλε άδοξο τέλος στη διεθνή του καριέρα.

Εμπνευσμένος από μια σειρά πραγματικών σκανδάλων από τον κόσμο του αθλητισμού, ο πολυβραβευμένος για τις μικρού μήκους και τα διαφημιστικά του, Πάολο Τζούκα, μας χαρίζει μια κοφτερή σάτιρα-κριτική στο μοντέρνο ποδόσφαιρο. Παράλληλα, με εκθαμβωτική ασπρόμαυρη φωτογραφία και μια εικονοκλαστική σκηνοθεσία, γεμάτη ξεκαρδιστικές βιβλικές αναφορές και απροσδόκητες μιούζικαλ και γουέστερν επιρροές, ο «Διαιτητής» ξετυλίγει μια διαχρονική ιστορία για τη στρογγυλή θεά, τον έρωτα και το πεπρωμένο, στην καλύτερη παράδοση της αθάνατης ιταλικής κωμωδίας.


Psy

(Μεταφρασμένος Τίτλος: Ψ)

Μια διεισδυτική ματιά στο χώρο της ψυχικής υγείας μέσα από εξομολογήσεις προσώπων που έχουν βιώσει ψυχικές ασθένειες.

Ψ, για το ψυχικό σθένος, την ψυχή αλλά και το πλέγμα των «ειδικών» και μη, που αποκλείουν, εγκλείουν, ονοματίζουν, συνταγογραφούν, ελέγχουν…

Μικρές αφηγήσεις, μεγάλων εμπειριών. Άνθρωποι που μιλάνε για εκείνα που οι υπόλοιποι θεωρούν αποκλεισμένη γλώσσα, τρέλα, οδύνη, ασθένεια, αδικία.

Μαρτυρίες, από τις οποίες αναδύονται, προσωπικά, κοινωνικά, φιλοσοφικά και ηθικά ζητήματα, που συνήθως έχουμε την τάση να προσπερνάμε, αναζητώντας μια παρασκευαστή και επιθυμητή κανονικότητα.

Περίληψη:

– Η τρέλα είναι η μη κατανόηση της διαφορετικότητας του άλλου…

– Η θλίψη και ο πόνος αντιμετωπίζονται από την κοινωνία ως ακρότητες…

– Όταν αρρώστησα ένοιωσα φόβο και ντροπή…

– Δεν ήθελα να κλείσουν τον γιό μου στο ψυχιατρείο…

– Ήθελα να μ’ αγαπήσουν και να με καταλάβουν…

Φράσεις από ανθρώπους που έχουν βιώσει τον ψυχικό πόνο και τον εγκλεισμό. Εξομολογήσεις από πρόσωπα που δεν διστάζουν να μας μιλήσουν για τον δικό τους ξεχωριστό κόσμο. Τους συναντήσαμε στις καινούργιες δομές και δίκτυα, που δημιουργήθηκαν στον χώρο της ψυχικής υγείας τα τελευταία χρόνια, με στόχο να επανεντάξουν όλους αυτούς τους ανθρώπους στην κοινωνία, να τους μάθουν να διεκδικούν τις ζωές και τα όνειρά τους.


Επιμέλεια
: Νικόλας Αρώνης

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης