Η αντιμετώπιση του σακχαρώδη διαβήτη κύησης πριν από τη 14η εβδομάδα της εγκυμοσύνης μπορεί να αποτρέψει επιπλοκές τόσο για τη μητέρα όσο και για το μωρό, σύμφωνα με μια νέα έκθεση που δημοσιεύτηκε στην έγκριτη επιστημονική επιθεώρηση The Lancet.
Οι εκθέσεις στο The Lancet προέρχονται από ειδικούς που ανέλυσαν σε βάθος ένα θέμα με στόχο να προσφέρουν μία νέα προσέγγιση.
Οι συγγραφείς της έκθεσης αμφισβητούν την τρέχουσα προσέγγιση για τη διαχείριση του διαβήτη κύησης, σύμφωνα με την οποία αντιμετωπίζεται από την 24η εβδομάδα της κύησης και μετά.
Οι ειδικοί ανέλυσαν πως μπορεί να γίνεται νωρίτερα η πρόληψη και αντιμετώπιση του διαβήτη κύησης, αλλά και μία ολοκληρωμένη προσέγγιση για τις γυναίκες που τον εμφανίζουν.
Ο διαβήτης κύησης εμφανίζεται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, που τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα είναι υψηλότερα, αλλά όχι τόσο υψηλά όσο ο διαβήτης. Πρόκειται για την πιο συνηθισμένη επιπλοκή της εγκυμοσύνης και εμφανίζεται σε 1 στις 7 εγκύους.
Η μη φυσιολογική ρύθμιση της γλυκόζης/ινσουλίνης στην εγκυμοσύνη οδηγεί σε αυξημένο κίνδυνο επιπλοκών, καθώς και παθήσεων αργότερα στη ζωή της γυναίκας, όπως ο διαβήτης τύπου 2 και οι καρδιαγγειακές παθήσεις.
«Η νέα έκθεση τονίζει την επείγουσα ανάγκη για μια σημαντική αλλαγή στον τρόπο με τον οποίο διαγιγνώσκεται ο διαβήτης κύησης και πως αντιμετωπίζεται όχι μόνο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης αλλά καθ’όλη τη διάρκεια της ζωής των μητέρων και των μωρών τους», δήλωσε ο επικεφαλής των ειδικών, Καθηγητής David Simmons του Πανεπιστημίου του Δυτικού Σύδνεϋ.
Ο διαβήτης κύησης είναι μια πολύ περίπλοκη πάθηση και δεν υπάρχει μια ενιαία προσέγγιση για τη διαχείρισή του. Αντίθετα, οι μοναδικοί παράγοντες κινδύνου και το μεταβολικό προφίλ της ασθενούς θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη προκειμένου να τον αντιμετωπίζουμε κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και στη συνέχεια, προκειμένου να έχουμε τα καλύτερα αποτελέσματα για την υγεία της γυναίκας και του μωρού της.
Αυξάνονται τα περιστατικά διαβήτη κύησης και οι επιπλοκές
Τα ποσοστά διαβήτη κύησης έχουν διπλασιαστεί ή ακόμα και τριπλασιαστεί σε ορισμένες χώρες, καθώς υπάρχουν όλο και περισσότεροι παχύσαρκοι άνθρωποι στον κόσμο, με μειωμένη ανοχή στη γλυκόζη και αυξάνονται συνεχώς τα ποσοστά διαβήτη τύπου 2 σε γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας.
Τα στοιχεία που αναφέρουν οι ειδικοί είναι εξαιρετικά ενδιαφέροντα:
- Το 7% των γυναικών στη Βόρεια Αμερική και την Καραϊβική το εμφανίζουν διαβήτη κύησης.
- Στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική σχεδόν η μία στις 3 γυναίκες εμφανίζει διαβήτη κύησης.
- Υπολογίζεται ότι 3 έως 7 στις 10 γυναίκες με διαβήτη κύησης εμφανίζουν υψηλή γλυκόζη αίματος (υπεργλυκαιμία) από την αρχή της εγκυμοσύνης (20η εβδομάδα κύησης ή νωρίτερα) και έχουν χειρότερη έκβαση της εγκυμοσύνης σε σύγκριση με γυναίκες που εμφανίζουν διαβήτη κύησης αργότερα στην εγκυμοσύνη (24η-28η εβδομάδα).
- Όταν εμφανίζεται διαβήτης κύησης αργότερα στην εγκυμοσύνη, στις περιπτώσεις που δεν αντιμετωπίστηκε επαρκώς (πχ. περιπτώσεις που χρειάζονταν ινσουλίνη αλλά δεν χορηγήθηκε) υπήρχε αύξηση του κινδύνου καισαρικής τομής (16%), πρόωρου τοκετού (51%) και γέννηση μωρού με μεγάλο βάρος (57%).
- Σε εγκυμοσύνες με διαβήτη κύησης που χρειάστηκε θεραπεία με ινσουλίνη υπήρχε υπερδιπλάσιος κίνδυνος να χρειαστεί το μωρό να εισαχθεί στη μονάδα εντατικής θεραπείας νεογνών
Τα στοιχεία δείχνουν επίσης ότι οι γυναίκες που διαγιγνώσκονται με διαβήτη κύησης:
- έχουν 10πλάσιο κίνδυνο να αναπτύξουν διαβήτη τύπου 2 αργότερα στη ζωή τους
- είναι πιο πιθανό να έχουν και υπέρταση, δυσλιπιδαιμία (υψηλά επίπεδα λιπιδίων στο αίμα), παχυσαρκία και λιπώδες ήπαρ
- έχουν 2πλάσιο κίνδυνο να εμφανίσουν καρδιαγγειακή νόσο κατά τη διάρκεια της ζωής τους
- έχουν αυξημένο κίνδυνο ψυχικών παθήσεων όπως κατάθλιψη και υπέρμετρο άγχος, ταυτοχρόνως με αισθήματα ενοχής και ντροπής που σχετίζονται με τον διαβήτη κύησης
- αυξημένο κίνδυνο επιλόχειας κατάθλιψης
Αντίθετα, η θεραπεία του όψιμου διαβήτη κύησης σχετίζεται με χαμηλότερα ποσοστά κατάθλιψης τρεις μήνες μετά τον τοκετό, ενώ η θεραπεία του πρώιμου διαβήτη κύησης σχετίζεται με βελτίωση της ποιότητας ζωής από την 24η έως την 28η εβδομάδα κύησης.
Έγκαιρη διάγνωση για μια πιο υγιή ζωή
Μέχρι τώρα, ο διαβήτης κύησης θεωρείται μία επιπλοκή της εγκυμοσύνης στην οποία πρέπει να αντιμετωπιστούν τα υψηλά επίπεδα γλυκόζης στο αίμα στο τέλος του δευτέρου τριμήνου. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας συνιστά τη διενέργεια εξετάσεων την 24η-28η εβδομάδα της κύησης, χωρίς να έχουν γίνει προηγουμένως άλλες εξετάσεις.
Πρόσφατα στοιχεία όμως δείχνουν ότι ο διαβήτης κύησης μπορεί να υπάρχει από την αρχή της εγκυμοσύνης. Υπολογίζεται ότι το 30-70% των περιπτώσεων διαβήτης κύησης μπορεί να βρεθεί πολύ νωρίς με εξέταση ανοχής της γλυκόζης. Σε αυτές τις περιπτώσεις ανήκουν και οι έγκυοι που είναι πιο πιθανό να χρειαστούν θεραπεία με ινσουλίνη και έχουν αυξημένο κίνδυνο επιπλοκών.
Πρόσφατες μελέτες έδειξαν ότι στις γυναίκες με πρώιμο διαβήτη κύησης, η θεραπεία πριν από την 20η εβδομάδα της κύησης (σε σύγκριση με την 24η-28η εβδομάδα) όχι μόνο μείωσε τις επιπλοκές της εγκυμοσύνης και τις επιπλοκές μετά τον τοκετό, συμπεριλαμβανομένων της αναπνευστικής δυσχέρειας του νεογνού και της διάρκειας παραμονής σε μονάδα εντατικής θεραπείας νεογνών.
Η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία εξασφάλισε επίσης καλύτερη ποιότητα ζωής στο μέσον την εγκυμοσύνης και αυξημένο αριθμό μητέρων που θήλασαν, γεγονός που μπορεί να μειώσει την πιθανότητα εμφάνισης παχυσαρκίας, διαβήτη τύπου 2 και άλλων μακροχρόνιων παθήσεων.
Όπως είπαν οι ειδικοί που συνέταξαν την έκθεση για το Lancet, “η έγκυρη διάγνωση του διαβήτη κύησης μπορεί να βοηθήσει να κρατήσουμε πιο υγιείς τις μητέρες και τα μωρά τους ακόμα και μετά τον τοκετό.
Οι ειδικοί προτείνουν:
- Έλεγχο για διαβήτη κύησης σε γυναίκες με παράγοντες κινδύνου, ιδανικά πριν από τη 14η εβδομάδα της κύησης.
- Βελτίωση της προγεννητικής φροντίδας, που περιλαμβάνει εξετάσεις μετά τον τοκετό και εξέταση ανοχής στη γλυκόζη.
- Εξατομικευμένες ετήσιες εξετάσεις σε γυναίκες που είχαν στο παρελθόν διαβήτη κύησης για την πρόληψη ή την καλύτερη διαχείριση επιπλοκών όπως ο διαβήτης τύπου 2 (ιδιαίτερα σε επόμενες εγκυμοσύνες) και οι καρδιαγγειακές παθήσεις.
Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα εδώ: https://www.thelancet.com/journals/lancet/article/PIIS0140-6736(24)00827-4/abstract
