Δεν είναι σπάνιες οι περιπτώσεις όπου γίνεται η διάγνωση ενός καρκίνου σε γυναίκες νεαρής ηλικίας, οι οποίες δεν έχουν προλάβει ευνόητα να κάνουν παιδιά ή να ολοκληρώσουν τις οικογένειές τους. Αν και αυτό που έχει πρώτιστα σημασία είναι η θεραπευτική αντιμετώπιση του συγκεκριμένου καρκίνου, πρέπει κανείς να λαμβάνει υπόψη την πιθανή αρνητική επίδραση που μπορεί να έχει η θεραπεία που θα χρησιμοποιηθεί στη μελλοντική γονιμότητα της νεαρής γυναίκας.

Τα παραπάνω είναι σημαντικά επειδή ένα μεγάλο ποσοστό γυναικών με τέτοια διάγνωση έχουν πολύ καλή πιθανότητα οριστικής ίασης από τον καρκίνο, ιδιαίτερα αν πρόκειται για αιματολογικούς καρκίνους της νεαρής ηλικίας.

Πολλά από τα χημειοθεραπευτικά φάρμακα μπορεί να βλάψουν τις ωοθήκες. Συχνά, η βλάβη δεν είναι μόνιμη, και οι ωοθήκες επανέρχονται μετά από κάποιο χρονικό διάστημα. Παρόλα αυτά, αν πρόκειται να χρησιμοποιηθεί κάποιο φάρμακο που γνωρίζουμε ότι επιδρά αρνητικά στις ωοθήκες, έχει νόημα να παρθούν κάποιες προφυλάξεις.

Συνήθως, αρκεί η χορήγηση κάποιας ορμονικής ένεσης που παροδικά «κοιμίζει» τις ωοθήκες, ενώ χορηγείται η χημειοθεραπεία. Επειδή η χημειοθεραπεία επηρεάζει περισσότερο τους δραστήριους ιστούς του σώματος, δεν επιδρά πολύ στην ωοθήκη που δεν είναι δραστήρια. Παρόμοια τακτική μπορεί να ακολουθηθεί σε περίπτωση ακτινοθεραπείας στην περιοχή της κοιλιάς.

Η επιλογή της κατάψυξης ωαρίων ή ωοθηκικού ιστού είναι μια πιο επεμβατική επιλογή, αφού προϋποθέτει μικρή επέμβαση για τη λήψη του υλικού. Επίσης, η τεχνολογία κατάψυξης ωαρίων δεν είναι επί του παρόντος τόσο ικανοποιητική, ώστε να εξασφαλίζει καλά ποσοστά επιτυχίας για μελλοντική εγκυμοσύνη.

Εναλλακτικά, μπορεί μια γυναίκα με μόνιμο σύντροφο, να επιλέξει την κατάψυξη εμβρύων, η οποία είναι πιο διαδεδομένη και επιτυχής.

Το άρθρο επιμελήθηκε και υπογράφει
ο Θάνος Παπαθανασίου MD (London) MRCOG FHEA
Μαιευτήρας Γυναικολόγος
Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Λονδίνου
www.gynaikologos.net