Μια νέα μεγάλη μελέτη εξέτασε την επίδραση των αντι-υπερτασικών φαρμάκων στην υγεία της αρχόμενης εγκυμοσύνης. Συγκεκριμένα, ελέγχθηκε το ιστορικό περίπου 465,000 γυναικών, από τις οποίες ορισμένες είχαν υπέρταση «μπαίνοντας» στην εγκυμοσύνη. Κάποιες από τις γυναίκες αυτές έπαιρναν αντι-υπερτασικά φάρμακα και άλλες όχι.
Η μελέτη έδειξε ότι οι γυναίκες που έπαιρναν αναστολείς του μετατρεπτικού ενζύμου – την πιο διαδεδομένη κατηγορία αντι-υπερτασικών φαρμάκων – είχαν μεγαλύτερη συχνότητα εμφάνισης καρδιακών ανωμαλιών στα έμβρυα που κουβαλούσαν. Παρόμοια αυξημένο κίνδυνο είχαν και οι γυναίκες που λάμβαναν άλλα φάρμακα για την υπέρταση.
Εντύπωση όμως έκανε η διαπίστωση ότι οι γυναίκες που έπαιρναν φάρμακα δεν κινδύνευαν περισσότερο για εμβρυικές ανωμαλίες από τις υπερτασικές γυναίκες που δεν έπαιρναν κανένα φάρμακο. Μια πιθανή εξήγηση αυτού του ευρήματος είναι ότι δεν ευθύνεται η λήψη των φαρμάκων για τα αυξημένα ποσοστά ανωμαλιών, αλλά η ίδια η υπέρταση μπορεί να παίζει κάποιο ρόλο στη διαδικασία της τερατογένεσης.
Βέβαια, η παραπάνω μελέτη δεν αποδεικνύει τη σχέση υπέρτασης στο πρώτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης και εμβρυικών ανωμαλιών. Παρόλα αυτά, μελλοντικές μελέτες ενδέχεται να εστιάσουν στο θέμα αυτό και να ξεδιαλύνουν το τοπίο σχετικά με το τερατογενετικό δυναμικό της υπέρτασης που προϋπάρχει της εγκυμοσύνης.
Η υπέρταση που εκδηλώνεται στην αρχή της εγκυμοσύνης οφείλεται κατά κανόνα σε υπέρταση που προϋπάρχει της εγκυμοσύνης. Αν και οι περισσότερες εγκυμονούσες είναι νέες και υγιείς γυναίκες, το ποσοστό των γυναικών που πια εγκυμονούν σε κάπως μεγαλύτερη ηλικία ολοένα και αυξάνει.
Αυτό συνεπάγεται ότι ορισμένες γυναίκες έχουν ήδη διαγνωστεί με κάποια χρόνια πάθηση, συμπεριλαμβανομένης της υπέρτασης, όταν αποφασίζουν να μείνουν έγκυες. Για αυτές τις γυναίκες, η ιατρική έρευνα υποδεικνύει τους αυξημένους κινδύνους και, συνεπώς, την ανάγκη για προγραμματισμός και στενότερη παρακολούθηση κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
Μαιευτήρας Γυναικολόγος
Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Λονδίνου
