Το «μενού εξορίας» προσφέρθηκε στα πλαίσια εκδήλωσης και ξενάγησης στην Μακρόνησο.
Διοργανωτές ήταν η ομάδα free thinking zone για την παρουσίαση βιβλίου και όπως γράφουν στο Facebook για «την εμπειρία ενάντια στη συλλογική λήθη του διχασμού που κάθε νεοέλληνας πρέπει να ζήσει για να ξέρει» έγινε αυτή η εκδρομή στο νησί που έχει μείνει στην ιστορία ως τόπος εξορίας.
Από τον Απρίλιο του 1947 η Μακρόνησος και στη διάρκεια του Εμφυλίου χρησιμοποιήθηκε ως στρατόπεδο συγκέντρωσης «εθνικής αναμόρφωσης» για χιλιάδες κομμουνιστές και πολιτικούς κρατούμενους.Τα βασανιστήρια και οι δοκιμασίες πολλές και κυρίως αυτή της δίψας. Όταν δεν μπορούσε να φτάσει το καΐκι που μετέφερε νερό, τους έδιναν αλμυρό μπακαλιάρο.
Δεν ξέρουμε αν το «μενού εξορίας» περιείχε μπακαλιάρο αλλά σίγουρα είχε κυνικότητα και ασέβεια προς τους ανθρώπους που βασανίστηκαν και υπέφεραν στο μαρτυρικό τόπο της Μακρονήσου. Η εμπορευματοποίηση του πόνου και της ιστορίας δεν είναι κάτι που περιμένει κανείς από ένα βιβλιοπωλείο που αυτοπροσδιορίζεται ως «Concept βιβλιοπωλείο για τη σύγχρονη σκέψη και τέχνη/Concept bookstore for contemporary art and thinking».
Αυτούσια η ανάρτηση
«Μακρόνησος 15/5/16, μία συγκλονιστική εμπειρία ενάντια στη συλλογική λήθη του διχασμού που κάθε νεοέλληνας πρέπει να ζήσει για να ξέρει. Γιατί εκτός από το γλυκό, θυμαρίσιο μέλι του Κωνσταντίνου, τελευταίου και μοναδικού “φύλακα” του νησιού, παίρνεις μαζί πίσω και μία πικρή γεύση της κατάρας που κουβαλά η φυλή μας.
Ευχαριστούμε πολύ τον Δημήτρη Φύσσα για την επιτόπια παρουσίαση του βιβλίου του “Η Νιλουφέρ στα χρόνια της κρίσης”(εκδόσεις της Εστίας) και για την ξενάγηση. Ευχαριστούμε το Amaryllis Kifissia για το “προσαρμοσμένο” στις συνθήκες μενού και για την έρευνα του μενού της εξορίας. Ευχαριστούμε το Travel and do για την εξαιρετική διοργάνωση. Ευχαριστούμε όλους εσάς για τα 16 χλμ πεζοπορίας κάτω από τον ήλιο, την υπομονή σας, την επιμονή σας στην αλήθεια και τη γνώση.»
Μετά τις έντονες αντιδράσεις για το συγκεκριμένο θέμα στα social media οι υπεύθυνοι απάντησαν μέσω Facebook
