Το μαρτύριο που περνάει ένας συμπολίτης μας, προσπαθώντας να συνεννοηθεί με γιατρούς και το προσωπικό του Ιπποκράτειου νοσοκομείου της Θεσσαλονίκης, τη στιγμή που συνοδεύει την μητέρα του που νοσηλεύεται με σοβαρά προβλήματα υγείας, καταγγέλλει, αποστέλλοντας επιστολή με τα όσα ζει καθημερινά στους διαδρόμους του νοσοκομείου.
Μέρος της επιστολής αυτής δημοσιεύουμε παρακάτω:
«…Ο μαγνητικός τομογράφος είναι χαλασμένος και μας στέλνουν με διαβιβαστικό στο νοσοκομείο Παπαγεωργίου, που σημειωτέον πήγαμε με το δικό μας αυτοκίνητο, και όσο είμαστε εκεί και περιμένουμε να κάνουμε τη μαγνητική μας ενημερώνουν ότι πρέπει να τηλεφωνήσουμε στο Ιπποκράτειο. Όταν το κάνω με ρωτούν που βρισκόμαστε και μου ανακοινώνουν ότι πρέπει να γυρίσουμε πίσω γιατί η νοσηλεύτρια μπερδεύτηκε και μου έδωσε μαζί και τα παραπεμπτικά της αξονικής που ήταν να γίνει την επόμενη μέρα…»
Και συνεχίζει : «…Το θέμα και αυτό που πραγματικά με εξόργισε είναι ότι έκτος από τις άσχημες συνθήκες που επικρατούν-καθόλου καθαριότητα, έλλειψη φαρμακευτικού υλικού, κακή διατροφή των ασθενών- είναι η συμπεριφορά όλων, από τους τραπεζοκόμους ,τους τραυματιοφορείς που χωρίς να τους εκφράσεις παράπονο, μας ειρωνεύονται για τη δική τους καθυστέρηση, μέχρι τους γιατρούς που βαριούνται να μας ενημερώσουν για τα αποτελέσματα των εξετάσεων και δεν μπορούν επί τρεις μέρες να συνεννοηθούν με τους γιατρούς του νοσοκομείου «Παπαγεωργίου» για τη διακομιδή της μητέρας μου.
