Γιώργος Αρκουλής
Αν ο μέγιστος ποδοσφαιριστής Λιονέλ Μέσι είχε διαβάσει τους (οικουμενικούς) στίχους από το «Απολείπειν ο Θεός Αντώνιον» του Κωνσταντίνου Καβάφη, πιστεύω πως δεν θα είχε ζη-μειώσει τον εαυτό του με τις δηλώσεις που έκανε μετά τη λήξη του ημιτελικού με την Βραζιλία. Διότι ένας ήρωας, που αξιώθηκε τιμές στην καριέρα του, «σαν έτοιμος από καιρό, σαν θαρραλέος, αποχαιρετά την Αλεξάνδρεια που χάνει»…
Ο Μέσι ήταν κάπως άτυχος στον κρίσιμο αγώνα του Κόπα Αμέρικα, όμως, αυτό δεν έπρεπε να τον αναγκάσει να μη δει τις σαφείς αδυναμίες της ομάδας της Αργεντινής, κυρίως στα αμυντικά της καθήκοντα σε ολόκληρη την διάρκεια του τουρνουά, αλλά και την σαφέστατη «πτώχευση» αυτής της ομάδας στην ανάδειξη ικανών προπονητών. Θυμάμαι τον «Θεό» -ως ποδοσφαιριστή- Ντιέγκο Μαραντόνα που τα είχε κάνει μούσκεμα στο ΠΚ της Νότιας Αφρικής, και μετέπειτα εκείνον τον περίεργο κοντό φαλακρό με το τουριστικό όνομα Λουξεμπούργκο, ο οποίος αντί να παρακολουθεί τον αγώνα (και να σκέφτεται πως θα δώσει λύσεις), πηγαινοερχόταν «πάνω – κάτω» στην γραμμή του πλαγίου σαν νευρικός διαδρομιστής έξω από γραφείο ανακριτή…
Ο Μέσι για μία ακόμη φορά απογοητεύτηκε –και απογοήτευσε- παίζοντας για την Αργεντινή, αλλά θα έπρεπε να είναι ο τελευταίος που θα δικαιούνταν να εκτοξεύσει ειρωνικά σχόλια για την Βραζιλία. Μια Βραζιλία που στην έδρα της πριν λίγα χρόνια έζησε ένα εφιαλτικό και ταπεινωτικό 7-1 από την Γερμανία, με απόλυτη αξιοπρέπεια.
Μετά τον τελικό πάλι…
