Η Λιου Γιουν-Λιν είναι μια σταρ του νεκροταφείου, στην Ταιβάν. Πληρώνεται όσο και ένας δικός μας σταρ για μια εμφάνιση στην ελληνική επαρχία, για να κλαίει σε κηδείες. Εταιρεία την έχει προσλάβει και την ενοικιάζει για να πλαντάζει – αντί 600 δολαρίων την φορά – στο κλάμα, σε κηδείες ανθρώπων που δεν έχει γνωρίσει ποτέ. Εν μέρει, η περίπτωσή της θυμίζει την βασική σεναριακή ιδέα που κρυβόταν πίσω από τις «Άλπεις» του Λάνθιμου.
Όπως λέει η ίδια, κάνει ένα ιερό επάγγελμα καθώς με τα ακριβά της δάκρυα οι άνθρωποι που πεθαίνουν, έχουν μια ευκολότερη μετάβαση στην άλλη ζωή. «Όταν ένα αγαπημένο πρόσωπο πεθαίνει, πενθείς τόσο πολύ που όταν έρχεται η στιγμή της κηδείας, δεν σου έχουν μείνει άλλα δάκρυα. Πώς θα εξωτερικεύσεις λοιπόν όλο αυτό τον πόνο; Αυτός είναι ο ρόλος μου να ενεργοποιήσω τον όλο μηχανισμό», λέει η Λιου Γιουν-Λιν, προσθέτοντας ότι δεν προσποιείται καθόλου αφού το κλάμα της είναι 100% αληθινό.
Στο επάγγελμα τη μύησε η γιαγιά της αν και η ίδια κουβαλά ένα βαρύ συναισθηματικό φορτίο αφού έχασε τους γονείς της σε ηλικία 12 ετών.
Επιμέλεια: Μάριος Μπουμπής
