του Κώστα Μπετινάκη
Ο Λίβανος είναι και πάλι στο στόχαστρο, λόγω της έντασης που επικρατεί ανάμεσα στο Ισραήλ και τους Χεσμπολά, που θυμίζει το επίπεδο που είχε οδηγήσει την ισραηλινή εισβολή στο Λίβανο το 2006.
Παρ΄ όλο που το κοινό σχέδιο Ουάσιγκτον – Τελ Αβίβ για την ανατροπή του προέδρου Άσαντ στη Συρία, φαίνεται πως απέτυχε, δεν αποκλείεται ωστόσο η επιθετική ενέργεια του Ισραήλ και στη Συρία.
Αυτό δείχνει να κρύβεται τόσο πίσω από τις ισραηλινές αεροπορικές επιδρομές εναντίον συριακών στόχων, όσο και την παραμονή αμερικάνικων στρατιωτικών δυνάμεων στη Συρία, παρά την εκκαθάριση των τζιχαντιστών του αυτοαποκαλούμενου Ισλαμικού Χαλιφάτου (ISIS).
Διαρροές από το αμερικάνικο Πεντάγωνο αναφέρουν ότι οι Αμερικάνοι στρατιώτες στη Συρία είναι περί τους 2.000.
Με εντεινόμενη την ρητορική του προέδρου Τραμπ εναντίον του Ιράν, και τις στενές σχέσεις Τεχεράνης με τους Χεσμπολά του Λιβάνου, εντείνονται οι φόβοι για νέα ανάφλεξη στην περιοχή αυτή της Μέσης Ανατολής. Πριν όμως να εξαπολυθεί πόλεμος εναντίον του Ιράν θα πρέπει να εξουδετερωθούν οι σύμμαχοί του Χεσμπολά και Σύροι.
Η παράδοξη συμμαχία Ισραήλ με τη Σαουδική Αραβία και την αμερικάνικη συνδρομή, έχει ως μόνο στόχο την αποσταθεροποίηση του Λιβάνου σε μια ακόμη απόπειρα να ηττηθούν οι Χεσμπολά, πριν επαναληφθεί η απόπειρα να απομακρύνουν τον Άσαντ από την εξουσία στη Δαμασκό.
Για να επιτύχει όμως τον στόχο του το Ισραήλ, απαιτείται η αμερικάνικη συνδρομή.
Υπάρχουν επίσης ενδείξεις πως οι Ισραηλινοί ενισχύουν τους τζιχαντιστές να περάσουν στο Λίβανο προκειμένου να πλήξουν τους Χεσμπολά. Είναι όμως οι Χεσμπολά και ο λιβανικός στρατός σε θέση να εμποδίσουν την διείσδυση των τζιχαντιστών στο λιβανικό έδαφος;
Η ξαφνική παραίτηση του Λιβανέζου πρωθυπουργού Σαάντ Χαρίρι ενώ επισκεπτόταν το σαουδαραβικό βασίλειο, κι ύστερα παίρνοντας πίσω την απόφασή του, σήμανε την απαρχή πολιτικής κρίσης για το Λίβανο.
Μετά την ανάληψη των προεδρικών καθηκόντων του Ντόναλντ Τραμπ, το Ισραήλ επέκτεινε το πρόγραμμα προσάρτησης κι άλλων παλαιστινιακών εδαφών επεκτείνοντας τους παράνομους ισραηλινούς οικισμούς.
Μπορεί φαινομενικά να προβάλλονται «λόγοι ασφάλειας» από το Ισραήλ, αλλά στην πραγματικότητα άλλοι είναι οι στόχοι του.
Με δεδομένη την προσάρτηση των συριακών Υψίπεδων του Γκολάν ήδη το Ισραήλ ελέγχει πλουτοπαραγωγικές πηγές και κυρίως υδάτινους πόρους. Ο Λίβανος αποτελεί για το Ισραήλ, άλλη μια πρόκληση.
Στα 2013 ο Λιβανέζος υπουργός Ενέργειας Gebran Bassil, είχε υπολογίσει πως η χώρα διαθέτει περί τα 96 τρισεκατομμύρια κυβικά πόδια αποθεμάτων φυσικού αερίου και 865 εκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου στα ανοικτά των ακτών του.
Ο προαναγγελθείς πόλεμος
Με το Λίβανο σε πολιτικό χάος και το Ισραήλ να προετοιμάζεται για πόλεμο εναντίον των Χεσμπολά, όλα έρχονται να επιβεβαιώσουν το σχέδιο του Israel Shahak «Το Σιωνιστικό Σχέδιο για τη Μέση ανατολή» (The Zionist Plan for the Middle East), που προβλέπει τον τεμαχισμό του Λιβάνου και άλλων χωρών στην περιοχή σε όφελος του Ισραήλ. Όπως η Συρία και η Ιορδανία.
Το Ισραήλ, έχει ήδη κάνει δύο εισβολές στο Λίβανο, το 1978 και το 1982. Στις 21 Νοεμβρίου το Reuters δημοσίευσε άρθρο με τίτλο: «Ο αρχηγός του λιβανικού στρατού προειδοποιεί για ισραηλινή απειλή εν μέσω πολιτικής κρίσης».
Το Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων (CFR), ομάδα «δεξαμενής σκέψης» νεοσυντηρητικών με έδρα της Νέα Υόρκη, είχε δημοσιεύσει άρθρο στις 30 του περασμένου Ιουλίου του Eliot Abrams διατελέσαντος βοηθού συμβούλου επί προεδρίας του Τζορτζ W. Μπους, με τίτλο «Η επόμενη σύγκρουση Χεσμπολά –Ισραήλ», αναφέρει πως «πρόκειται για έναν πόλεμο που είναι δύσκολο να φανεί ποιος θα κερδίσει».
Αλλά πιο πίσω στα 2014 ο David Rosenberg σε άρθρο του στην «Haaretz», υποστηρίζει πως «ο επόμενος πόλεμος με τους Χεσμπολά θα είναι διαφορετικός με πολλαπλές επιπτώσεις για την ισραηλινή οικονομία και κυρίως τον τουρισμό». Θυμίζοντας ακόμη ότι πλέον οι Χεσμπολά διαθέτουν οπλοστάσιο 100.000 πυραύλων και είναι πολύ ακριβέστεροι από όσο το 2006.
Ο ενδεχόμενος αυτός πόλεμος έχει για το Ισραήλ και κάποιον ασθενέστερο αλλά οπωσδήποτε ενοχλητικό αντίπαλο. Την Χαμάς, σύμμαχο των Ιράν-Συρία-Χεσμπολά. Ο άξονας Ισραήλ, Σ. Αραβία και ΗΠΑ θέλουν να καταστήσουν τον Λίβανο νέα Λιβύη, με μοναδικό κέρδος –αν επιτύχουν το στόχο τους- να προκαλέσουν νέο χάος στην ασταθέστατη αυτή περιοχή της Μέσης Ανατολής καθιστώντας το Μεγάλο πλέον, Ισραήλ ηγεμονική δύναμη, με απόλυτο έλεγχο στις πλουτοπαραγωγικές πηγές, πετρελαίου, αερίου και υδάτινων πόρων.
Δεν θα σημάνει το ίδιο αν η Σ. Αραβία αποφασίσει να πολεμήσει το Ιράν, που είναι πολύ ισχυρότερο. Για τους παρατηρητές θα είναι το λάθος που θα οδηγήσεις την κατάρρευση του βασιλικού Οίκου των Σαούντ.
Όπως γράφει η Guardian, «στο Ισραήλ οι προετοιμασίες για έναν πόλεμο με τους Χεσμπολά συνεχίζονται. Με τους πολιτικούς και στρατιωτικούς αξιωματούχους να ασχολούνται με λεπτομέρειες για τη μορφή που θα πάρει η σύγκρουση. Με τον αρχηγό της ισραηλινής αεροπορία σαν προτείνει μαζικούς αεροπορικούς βομβαρδισμούς στο Λίβανο, με προφανές αποτέλεσμα εκατόμβες αμάχων».
