Επιμέλεια: Γιάννα Μυράτ
Το Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης (MIT) θρηνεί για τον «σοκαριστικό» θάνατο του διευθυντή του κέντρου επιστήμης και σύντηξης πλάσματος από πυροβολισμούς, σύμφωνα με αξιωματούχους.
Ο 47χρονος Νούνο Λουρέιρο πυροβολήθηκε πολλές φορές στο σπίτι του στο εύπορο προάστιο Brookline της Βοστώνης, το βράδυ της περασμένης Δευτέρας (15/12/25). Ο Λουρέιρο μεταφέρθηκε επειγόντως στο νοσοκομείο, όπου εκεί διαπιστώθηκε ο θάνατός του το πρωί της Τρίτης, ανέφερε το γραφείο του εισαγγελέα της κομητείας Νόρφολκ σε δήλωση.
Η Boston Globe ανέφερε ότι μίλησε σε έναν γείτονα του Λουρέιρο, ο οποίος άκουσε πυροβολισμούς, βρήκε τον ακαδημαϊκό ξαπλωμένο ανάσκελα στο φουαγιέ του κτιρίου τους και στη συνέχεια κάλεσε σε βοήθεια μαζί με τη σύζυγο του Λουρέιρο.
«Αυτή η οικογένεια είναι τόσο καταπληκτική. Δεν μπορώ να φανταστώ κάποιον να θέλει να τον σκοτώσει», φέρεται να είπε η γειτόνισσα, Λουίζ Κοέν.
Η δήλωση από το γραφείο του εισαγγελέα του Νόρφολκ ανέφερε ότι η έρευνα για τον θάνατο του Λουρέιρο συνεχίζεται. Αλλά η υπηρεσία δεν έδωσε αμέσως στη δημοσιότητα καμία λεπτομέρεια σχετικά με έναν πιθανό ύποπτο ή κίνητρο της δολοφονίας, ο οποίος κέρδισε ευρεία προσοχή σε ακαδημαϊκούς κύκλους, στις ΗΠΑ και στην Πορτογαλία, την πατρίδα του Λουρέιρο.
Ωστόσο πρόσφατες πληροφορίες αναφέρουν ότι ο καθηγητής του MIT «πυροβολήθηκε από συνάδελφο φυσικό για ακαδημαϊκή αντιπαλότητα». Ένας ύποπτος ένοπλος από τους μαζικούς πυροβολισμούς στο Πανεπιστήμιο Μπράουν ήταν ακαδημαϊκός σύγχρονος του Νούνο Λουρέιρο.
Ξεχωριστά, η πρόεδρος του MIT, Σάλι Κόρνμπλουθ, εξέδωσε μια πανεπιστημιακή επιστολή εκφράζοντας «μεγάλη θλίψη» για τον θάνατο του Λουρέιρο.
«Αυτή η συγκλονιστική απώλεια για την κοινότητά μας έρχεται σε μια περίοδο ανησυχητικής βίας σε πολλά άλλα μέρη», ανέφερε η επιστολή της Κόρνμπλουθ, που κυκλοφόρησε μετά από ένα Σαββατοκύριακο που αμαυρώθηκε από φονικούς μαζικούς πυροβολισμούς στο Πανεπιστήμιο Μπράουν στο Ρόουντ Άιλαντ – περίπου 50 μίλια μακριά από το MIT – και στο Σίδνεϊ.
Η επιστολή ολοκληρώθηκε παρέχοντας έναν κατάλογο πόρων ψυχικής υγείας, λέγοντας: «Είναι απολύτως φυσικό να νιώθεις την ανάγκη για άνεση και υποστήριξη».
Η Κόρνμπλουθ είπε ότι ο Λουρέιρο γεννήθηκε στην κεντρική Πορτογαλία και φιλοδοξούσε να γίνει επιστήμονας από την παιδική του ηλικία.
Απέκτησε προπτυχιακούς και μεταπτυχιακούς τίτλους στη φυσική από το Instituto Superior Técnico της Λισαβόνας και το Imperial College του Λονδίνου. Ολοκλήρωσε μεταδιδακτορική εργασία στο εργαστήριο φυσικής πλάσματος του Πανεπιστημίου Πρίνστον στο Νιου Τζέρσεϋ και στο Culham Center for Fusion Energy, το οποίο είναι το εθνικό εργαστήριο του Ηνωμένου Βασιλείου για τέτοια έρευνα.
Στη συνέχεια, ο Λουρέιρο επέστρεψε στην Πορτογαλία για να υπηρετήσει ως κύριος ερευνητής για το ινστιτούτο πλάσματος και πυρηνικής σύντηξης του Instituto Superior Técnico προτού ενταχθεί στη σχολή του MIT το 2016.
Το 2022, το MIT τον διόρισε ως αναπληρωτή διευθυντή του κέντρου επιστήμης και σύντηξης πλάσματος. Ο Λουρέιρο ήταν διευθυντής αυτού του εργαστηρίου από τον Μάιο του 2024.
Ο Λουρέιρο έλαβε τον Ιανουάριο ένα από τα λιγότερα από 400 βραβεία πρώιμης καριέρας για επιστήμονες και μηχανικούς που δόθηκαν από τον Τζο Μπάιντεν, ο οποίος έφτανε στο τέλος της προεδρίας του εκείνη την εποχή.
«Δεν είναι υπερβολικό να λες ότι το MIT είναι εκεί που πηγαίνεις για να βρεις λύσεις στα μεγαλύτερα προβλήματα της ανθρωπότητας, είπε Λουρέιρο όταν διορίστηκε να διευθύνει ένα από τα μεγαλύτερα εργαστήρια του πανεπιστημίου, σύμφωνα με την επιστολή της Κόρνμπλουθ.
«Η Σύντηξη είναι ένα δύσκολο πρόβλημα, αλλά μπορεί να λυθεί με αποφασιστικότητα και ευρηματικότητα – χαρακτηριστικά που καθορίζουν το MIT. Η ενέργεια σύντηξης θα αλλάξει την πορεία της ανθρώπινης ιστορίας. Είναι τόσο ταπεινό όσο και συναρπαστικό να ηγείσαι σε ένα ερευνητικό κέντρο που θα διαδραματίσει βασικό ρόλο στην πραγματοποίηση αυτής της αλλαγής».
Η έρευνα του Λουρέιρο στο MIT προώθησε την κατανόηση των επιστημόνων για τη συμπεριφορά του πλάσματος, συμπεριλαμβανομένων των αναταράξεων, και αποκάλυψε τη φυσική πίσω από αστρονομικά φαινόμενα όπως οι ηλιακές εκλάμψεις.
Η έρευνά του για τη δυναμική του μαγνητισμένου πλάσματος, την ενίσχυση του μαγνητικού πεδίου, και ο περιορισμός και η μεταφορά σε πλάσματα σύντηξης βοήθησαν στην ενημέρωση του σχεδιασμού συσκευών σύντηξης που θα μπορούσαν να αξιοποιήσουν την ενέργεια της σύντηξης πλάσματος, φέρνοντας το όνειρο της καθαρής, σχεδόν απεριόριστης ισχύος σύντηξης πιο κοντά στην πραγματικότητα.
