Επιμέλεια: Γιάννα Μυράτ
Η Κιμ Σαν-τσου είναι καθηγήτρια ιατρικής-εντομολογίας στο Εθνικό Πανεπιστήμιο της Σεούλ, μια θέση κύρους που της επιτρέπει να επιδίδεται στην επαγγελματική της εμμονή με τους αιμοβόρους.
Η Κιμ είναι μια γνωστή φόνισσα κοριών στη Νότια Κορέα η οποία αντιμετωπίζει την χειρότερη μόλυνση εδώ και δεκαετίες. Μετά το τέλος των ταξιδιωτικών περιορισμών πανδημίας, όλο και περισσότερα από τα ζωύφια που ρουφούν το αίμα κολλάνε στις αποσκευές και τα ρούχα, και «ταξιδεύουν» σε όλο τον κόσμο. Οι φόβοι για το κύμα έχουν εξαπλωθεί στη Σιγκαπούρη, την Ταϊβάν, το Χονγκ Κονγκ και αλλού.
Η έρευνα της Κιμ σχετικά με την αντοχή των τοπικών κοριών στα εντομοκτόνα έχει συγκεντρώσει δεκάδες συνεντεύξεις στα μέσα ενημέρωσης. «Με βομβαρδίζουν», λέει η 37χρονη καθηγήτρια. Με όλη αυτή την προσοχή, ο μεταδιδακτορικός σύμβουλός της, Τζον Μάρσαλ Κλαρκ από το Πανεπιστήμιο της Μασαχουσέτης Άμχερστ, την αποκάλεσε πριγκίπισσα του κοριού.
Σε πανικό βρίσκονται και οι κάτοικοι του Παρισιού. Τα βίντεο με δημόσια τρένα που κατακλύζονται από κοριούς έχουν γίνει viral.
Σε πρόσφατο συνέδριο εντομολογίας στην Ταϊλάνδη, ο Τσάου-Γιανγκ Λι δεν περίμενε μεγάλη προσέλευση στην κεντρική ομιλία του σχετικά με την παγκόσμια αναζωπύρωση των κοριών. Η τετραήμερη εκδήλωση επικεντρώθηκε σε μεγάλο βαθμό στα κουνούπια. Όταν στάθηκε στο βάθρο, ξαφνιάστηκε.
«Ήταν γεμάτο», είπε ο Λι, καθηγητής αστικής εντομολογίας στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, Riverside. «Όλοι είχαν ταξιδέψει και ανησυχούσαν τόσο για τους κοριούς».
Ο Λι συνέγραψε ένα άρθρο φέτος στην «Annual Review of Entomology» που είπε ότι οι κοριοί διαπερνούν πλέον «σχεδόν κάθε τομέα της κοινωνίας» και κοστίζουν δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως για τη θεραπεία. Οι κοριοί βασικά γελούν με τα συμβατικά εντομοκτόνα, σύμφωνα με τα ευρήματά του, και επωφελούνται από την κακή διαχείριση των παρασίτων στον κόσμο.
Οι μελέτες για κοριούς έχουν λειτουργήσει εδώ και καιρό ως εξειδικευμένο πεδίο, δίνοντας το μεγάλο στάδιο στα κουνούπια -τα οποία μεταφέρουν κάθε είδους φρικτές ασθένειες, από την ελονοσία έως τον κίτρινο πυρετό – και τα τσιμπούρια που εξαπλώνουν τη νόσο του Lyme. Οι κοριοί δεν είναι θανατηφόροι, αλλά είναι ενοχλητικοί κι αηδιαστικοί όταν τους βρίσκει κανείς στο κάτω μέρος του στρώματος, τα τσιμπήματα προκαλούν φαγούρα, και μερικοί άνθρωποι έχουν αλλεργικές αντιδράσεις.
Πριν από περίπου μια δεκαετία, η πόλη της Νέας Υόρκης είχε ένα ξέσπασμα κοριών, αφού ένας μεγάλος πληθυσμός εντόμων ξεχύθηκε από τα διαμερίσματα σε κινηματογραφικές αίθουσες, καταστήματα, ακόμη και στο Empire State Building.
Πολλοί Αμερικανοί παλεύουν τώρα τους αιμοβόρους με τα μανίκια σηκωμένα, όπως ο Ρίτσαρντ Κούπερ, επιστημονικός συνεργάτης στο Εργαστήριο Αστικής Εντομολογίας του Πανεπιστημίου Ράτγκερς και επικεφαλής μιας συμβουλευτικής εταιρείας διαχείρισης παρασίτων.
Μετά από μια παγκόσμια ανάπαυλα στο δεύτερο μέρος του 20ού αιώνα, η Νότια Κορέα δεν σκέφτηκε καθόλου τους κοριούς, οι οποίοι κράτησαν χαμηλό προφίλ.
Η χώρα είχε 20 αναφερθείσες περιπτώσεις κοριών από το 2009 έως το 2019, σύμφωνα με κυβερνητικά στοιχεία. Τις τελευταίες εβδομάδες, υπήρξαν εκατοντάδες, και η κυβέρνηση έχει δημιουργήσει μια τηλεφωνική γραμμή για κοριούς.
Η κρίση τράβηξε την Κιμ από το εργαστήριο στο προσκήνιο. Το άρθρο της το 2020 με κριτές από ομοτίμους έδειξε πώς οι κοριοί στη Νότια Κορέα είχαν αναπτύξει μια ανησυχητική αντοχή στα συμβατικά εντομοκτόνα με βάση τα πυρεθροειδή. Αργότερα εντόπισε δύο εναλλακτικά εντομοκτόνα που λειτουργούν καλύτερα.
Άλλοι ερευνητές έχουν καταλήξει σε παρόμοια συμπεράσματα σχετικά με τους τοπικούς πληθυσμούς κοριών στις ΗΠΑ, την Ευρώπη και αλλού.
«Πιστεύω ότι ήταν προορισμένη να γίνει η «Νονά των Αιμοβόρων Εντόμων», είπε o Λι Τσι-Γιοκ σύμβουλος της Κιμ, καθηγητής εντομολογίας στο Εθνικό Πανεπιστήμιο της Σεούλ.
Ο Λι θυμήθηκε ότι ρώτησε μια ομάδα μεταπτυχιακών φοιτητών ποιοί θα μπορούσαν να εξετάσουν το ενδεχόμενο να μελετήσουν τις ψείρες της κεφαλής. Μόνο η Κιμ σήκωσε το χέρι της.
Η έρευνα της φοιτήτριας Κιμ, η οποία περιελάμβανε ψείρες και κοριούς, απαιτούσε καθημερινές επισκέψεις στο εργαστήριο για να ταΐσει τις αποικίες εντόμων.
Συνήθως, τα πλάσματα τρέφονταν με αιμοδοσίες που απορρίφθηκαν από τον Ερυθρό Σταυρό. Όταν οι προμήθειες ήταν λίγες, η Κιμ μερικές φορές τα άφηνε να τρέφονται με τον εαυτό της. Οι γονείς της δεν ήταν ευχαριστημένοι με αυτό.
«Κατάλαβα με την πάροδο του χρόνου ότι οι εσωτερικές γάμπες αισθάνονταν τη λιγότερη φαγούρα όταν δαγκώνονταν», είπε για τη θυσία της για την επιστήμη.
Ο Κιμ διεξάγει τώρα πειράματα για το Υπουργείο Περιβάλλοντος της Νότιας Κορέας, αναζητώντας επιλογές για το πιο αποτελεσματικό εντομοκτόνο κοριών που θα χρησιμοποιηθεί στους τοπικούς εισβολείς.
Διατηρεί μια συλλογή από κούκλες εντόμων στο γραφείο της στη βόρεια Σεούλ, ενώ η κούπα του καφέ της έχει ένα κουνούπι και λέει: «Σιωπηλό αλλά θανατηφόρο». Στον τοίχο κρέμεται ένα μπλουζάκι, τυπωμένο με τα πλάσματα, που λέει: «Αν ακόμα αναπνέεις…θα σε βρούμε».
«Το ενδιαφέρον μου ήταν πάντα στο πώς να σκοτώνω καλύτερα τα ζωύφια που βλάπτουν τους ανθρώπους», είπε η Κιμ, η οποία κάνει σκίτσα με έντομα στον ελεύθερο χρόνο της.
Ένα πρόσφατο απόγευμα, πήρε μερικούς κοριούς που κρατά στο εργαστήριό της για να τους δείξει στους μαθητές κατά τη διάρκεια των διαλέξεων. Άνοιξε ένα πιάτο πέτρι που τους περιείχε και εξέπνευσε μια απαλή ανάσα σε αυτό. Το διοξείδιο του άνθρακα της αναπνοής της έκανε τους κοριούς να στριφογυρίζουν, διαισθανόμενοι έναν πιθανό αιμοδότη.
«Είναι χαριτωμένοι, έτσι δεν είναι;» είπε για τους μικροσκοπικούς αντιπάλους της.
Με πληροφορίες από Wall Street Journal
