Επιμέλεια: Γιάννα Μυράτ
Μεταξύ των εκατοντάδων ήδη νεκρών στις τελευταίες εχθροπραξίες ανάμεσα σε Ισραήλ και Χαμάς, πολλά είναι παιδιά. Και παρά τη δολοφονία παιδιών που επικαλούνται και οι δύο πλευρές ως απόδειξη της βαρβαρότητας του εχθρού τους, ο αριθμός των νεκρών αναμφίβολα θα συνεχίσει να αυξάνεται.
Γιατί δεκαετίες τώρα, ούτε το Ισραήλ, ούτε η Χαμάς έχουν δείξει κάποια προθυμία να συμμορφωθούν με μια βασική αρχή του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου – ότι στο πλαίσιο του πολέμου, θα πρέπει να καταβληθεί κάθε προσπάθεια για να σωθούν οι νέοι.
Αυτή η πτυχή της σύγκρουσης σπάνια λαμβάνει την προσοχή που της αξίζει από τους πολιτικούς ή τα μέσα ενημέρωσης. Ωστόσο είναι ένα θέμα υψίστης σημασίας, αλλά και διάρκειας ετών.
Μια προσθήκη του 1977 στις συμβάσεις της Γενεύης (άρθρο 77) αναφέρει ότι: «Τα παιδιά πρέπει να αποτελούν αντικείμενο ιδιαίτερου σεβασμού και να προστατεύονται από κάθε μορφή απρεπούς επίθεσης».
Συνεχίζει λέγοντας ότι οι αντίπαλες πλευρές πρέπει να παρέχουν στα παιδιά «τη φροντίδα και τη βοήθεια που χρειάζονται». Αλλά υπάρχουν μηδαμινές αποδείξεις ότι αυτή τη φροντίδα παρείχε είτε η Χαμάς, είτε το Ισραήλ.
Η αδιάκριτη εκτόξευση ρουκετών στο Ισραήλ έχει εκθέσει τα παιδιά εκεί σε τραυματισμούς και θάνατο. Στην πρόσφατη επίθεση, οι μαχητές της Χαμάς σκότωσαν τους νέους μαζί με τους γονείς τους.
Από την άλλη, αμέτρητα παλαιστίνια παιδιά πεθαίνουν σε βομβαρδισμούς στη Λωρίδα της Γάζας. Στη Δυτική Όχθη και την Ανατολική Ιερουσαλήμ, οι δολοφονίες παλαιστίνιων παιδιών είναι ένα συχνό φαινόμενο που μένει ατιμώρητο.
Βλέπουμε επίσης πλήρη περιφρόνηση του διεθνούς δικαίου στην απαγωγή παιδιών από εχθρικές δυνάμεις. Μετά την πρόσφατη επίθεση της Χαμάς στο Ισραήλ, έχουν προκύψει σοκαριστικές αναφορές για παιδιά από το Ισραήλ που κρατήθηκαν όμηροι από τη Χαμάς και μεταφέρθηκαν στη Λωρίδα της Γάζας, μόνα τους ή με τους γονείς τους.
Συγκλονιστική είναι επίσης η μακροχρόνια και τακτική απαγωγή παλαιστίνιων παιδιών, μερικά από τα οποία είναι μόλις 12 ετών. Η σύλληψη από τις ισραηλινές δυνάμεις λαμβάνει χώρα συνήθως στη μέση της νύχτας. Τα παιδιά μεταφέρονται σε φυλακές, συχνά εντός του Ισραήλ, όπου συνήθως δέχονται επίθεση από φρουρούς και δεν έχουν πρόσβαση στη νομική εκπροσώπηση και στην οικογένεια.
Η διοικητική κράτηση συχνά διαρκεί μήνες, με την αποφυλάκιση να προσφέρεται μόνο μετά την υπογραφή της ομολογίας, συνήθως για ρίψη πετρών. Αλλά αυτές οι ομολογίες λαμβάνονται υπό την απειλή συνεχούς φυλάκισης.
Τέτοιες παραβιάσεις συνεχίζονται ατιμώρητες. Τα μαζικά μέσα ενημέρωσης σπάνια αναφέρουν παραβιάσεις των βασικών δικαιωμάτων των παλαιστινιακών παιδιών, ενώ οι πολιτικοί ηγέτες κοιτάζουν από την άλλη πλευρά.
Οι εργαζόμενοι στον τομέα της ανθρωπιστικής βοήθειας στα κατεχόμενα, αισθάνονται γενικά ανίκανοι να μιλήσουν στις συνεντεύξεις. Παρότι είναι γνωστή η βία που υφίστανται τα παλαιστίνια παιδιά, περιορίζονται από τους κυβερνητικούς χορηγούς που δεν θέλουν να απομακρύνουν την πολιτική και επιχειρηματική ελίτ του Ισραήλ. Ακόμη και όταν υπάρχει μεγάλη έκρηξη βίας, οι ανθρωπιστικές οργανώσεις έχουν μικρή δύναμη να απαιτήσουν την τήρηση του διεθνούς δικαίου.
Τούτου λεχθέντος, η Save the Children καταδίκασε την τρέχουσα βία, λέγοντας ότι το μέγεθος των επιθέσεων στο Ισραήλ και τη Γάζα προκαλεί “ζημιές” που θα διαρκέσουν πολύ μετά την άμεση κρίση.
Το είδος της ζημιάς στην οποία αναφέρονται ήταν το αντικείμενο μιας πρόσφατης μελέτης στην οποία διερευνήθηκε η προστασία των παιδιών προσφύγων στη Λωρίδα της Γάζας και στην Ιορδανία. Εξετάστηκαν οι απειλές στις οποίες εκτέθηκαν και πώς θα μπορούσαν αυτές να μειωθούν.
Συνεχής φόβος
Η κατάσταση στα δύο μέρη είναι αισθητά διαφορετική. Στην Ιορδανία, η καθημερινή ζωή είναι δύσκολη, αλλά με κάποιο τρόπο οι οικογένειες κατάφεραν να διατηρήσουν μια βασική ύπαρξη. Στη Λωρίδα της Γάζας, τα παιδιά εκτίθενται συστηματικά σε θανάσιμο κίνδυνο που έρχεται από τους ουρανούς ανά πάσα στιγμή. Η αδυναμία των Παλαιστινίων γονέων είναι ολοφάνερη.
Όπως είπε μια μητέρα στη Γάζα: «Ειλικρινά, […] δεν αισθάνομαι ποτέ ασφαλής, και πάντα φοβάμαι μήπως συμβεί κάτι κακό και πληγώσει τα παιδιά μου. Ποτέ δεν αισθάνονται ασφαλή ή άνετα. Δεν είναι ψυχικά ή σωματικά υγιή».
Αυτή η έρευνα πραγματοποιήθηκε λίγους μήνες μετά το ξέσπασμα στρατιωτικής βίας το 2021, κατά το οποίο σκοτώθηκαν 66 παλαιστίνια παιδιά. Δύο χρόνια αργότερα σημειώνονται ακόμη μεγαλύτερες εχθροπραξίες.
Επιδεινώνοντας την απειλή για την ύπαρξη των παιδιών, το Ισραήλ ανακοίνωσε ότι ο 16ετής αποκλεισμός της Γάζας θα γίνει ακόμη πιο τιμωρητικός με την παρακράτηση τροφής, νερού, ηλεκτρισμού και καυσίμων.
Εν τω μεταξύ, μεγάλοι δωρητές προς τους Παλαιστίνιους, συμπεριλαμβανομένης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και των κυβερνήσεων της Γερμανίας και της Αυστρίας, εξετάζουν το ενδεχόμενο αναστολής της βοήθειας.
Η ικανότητα των Παλαιστινίων γονέων να προστατεύουν τα παιδιά τους υπονομεύεται συνολικά όσο ποτέ άλλοτε. Και το διεθνές δίκαιο φαίνεται να μην μετράει πλέον καθόλου…
Με πληροφορίες από The Conversation
