Η Ελεονώρα Μελέτη έχει απασχολήσει τον τελευταίο καιρό τα media, τόσο για τον χωρισμό της όσο και για τη συμμετοχή της στο «Dancing with the stars 2».
Σε αποκλειστική συνέντευξη της στο Down Town, η Ελεονώρα δηλώνει με πάθος πως το Dancing είναι ψυχοθεραπεία για εκείνη και μιλάει για όλη τη προετοιμασία και τη μέχρι τώρα εμπειρία, που έχει ζήσει μέσα από το μουσικοχορευτικό show.
Πώς είναι οι πρώτες μέρες σου, με τις πρόβες του Dancing;
«Με πετυχαίνεις σε μια φάση που είμαι έτοιμη να καταρρεύσω. Είναι δύσκολες μέρες. Είμαι άνθρωπος που πεισμώνει μεν, αλλά και απογοητεύεται. Τώρα λέω «Χριστέ μου, θα βγω και θα γίνω ρεζίλι». Πρώτη φορά πιάνω τον εαυτό μου να μην έχει αυτοπεποίθηση. Γιατί έχεις άλλη αυτοπεποίθηση όταν γυμνάζεσαι και έχεις έλεγχο στο σώμα σου και άλλη όταν απέχεις, όπως εγώ που έχω να γυμναστώ τρία χρόνια, ενώ ήμουν πάντα πολύ fit. Εγώ είχα συνηθίσει να πέφτω με τα μούτρα στη γυμναστική και στον αθλητισμό, να μην έχω τραύματα και επιπτώσεις. Τώρα ζορίζεται πολύ το σώμα μου, είναι σαν να έχει σκουριάσει. Έχουν αλλάξει πολύ η ευλυγισία μου, η ελαστικότητά μου, η αντοχή μου, το πώς ελέγχω το σώμα μου, το πώς το ακολουθώ, το πώς του επιβάλλομαι.»
Σε αγχώνει η έκθεση στο κοινό;
«Με αγχώνει, υπό την έννοια ότι ξέρω πως θα κριθώ – είναι κάτι που το δουλεύω πολύ και θέλω να πάει καλά. Είναι όμως ταυτόχρονα και κάτι το οποίο δεν κατέχω, οπότε ο απρόβλεπτος παράγοντας μπορεί να φέρει ανατροπές.»
Τελικά, γιατί δέχτηκες να συμμετάσχεις στο φετινό Dancing; Μήπως ήταν κι ένα είδος ψυχοθεραπείας για σένα, έπειτα από όσα συνέβησαν στην προσωπική σου ζωή;
«Η αλήθεια είναι ότι, όταν μου το πρότειναν, δεν ήμουν σε φάση να το κάνω, αφού η ψυχολογία μου ήταν πολύ πεσμένη. Από τον ΑΝΤ1 με πλησίασαν, για πρώτη φορά, λίγο μετά τα Χριστούγεννα και τότε είπα ότι δεν θα το κάνω. Μετά – και αφού συνέβησαν διάφορα γεγονότα στη ζωή μου– μου έλειπε μία νότα χαράς και αισιοδοξίας. Άρα, ναι, το show θα λειτουργούσε και ως ψυχοθεραπεία για μένα. Αυτή την αλλαγή που εγώ ζητούσα δεν μπορούσα να τη βρω στο καθημερινό μου κάδρο, μέσα στη δουλειά, σε ό,τι ζούσα μέχρι τότε, και το Dancing μπορεί να με κάνει, με κάποιον τρόπο, να ευθυμήσω. Να απασχολήσω το μυαλό μου.»
Διαβάστε επίσης: Πώς να μη μελανιάσει το… ποπουδάκι της;
Πέμπτη, 17 Μαρτίου 2011
