Τώρα πια γυρνάει το κεφάλι του, όταν τον φωνάζουν «πρόεδρο». Του πήρε δυο χρόνια από τότε που ανέλαβε την ΠΑΕ Ηρακλής στο ποδόσφαιρο για να το συνηθίσει.
Βέβαια, προτιμά να τον φωνάζουν Αντώνη και να τον βλέπουν περισσότερο σαν καλλιτέχνη. Για αυτό και φέτος έβγαλε καινούργιο δίσκο και μας ξάφνιασε με την εμφάνισή του στο «Αθηνών Αρένα», όπου τον βλέπεις με ακροβάτες και DJ’s. Κάποια στιγμή δε, αναρωτιέσαι αν βρίσκεσαι σε μπουζούκια ή σε κλαμπ.
Δεν του πολυαρέσει να τον έχουμε όλοι σαν ένα καλό παιδί, δεν του ακούγεται και πολύ νορμάλ. Δεν μπορεί να διαχειριστεί ούτε την εικόνα που δείχνει στον κόσμο, αλλά τουλάχιστον είναι χαρούμενος που όλοι έχουν μια ΤΟΣΟ καλή εικόνα για εκείνον.
Καλά, για το αν «γράφει» ιστορία σαν τραγουδιστής, αυτό δεν το έχει πάρει ακόμα ΚΑΝ είδηση. Περιμένει κάποια στιγμή οι άλλοι να τον ενημερώσουν για το τι ακριβώς έχει κάνει στην καριέρα του…
Το τι θα του συμβεί σε δέκα χρόνια από σήμερα, ούτε για αυτό μπορεί να μας δώσει όρκο. Και αυτό γιατί πριν δέκα χρόνια που του κάνανε πάλι αυτή την ερώτηση, είχε πει ότι έβλεπε τον εαυτό του με ένα παιδί, και σήμερα τα μόνα παιδιά που βλέπει είναι αυτά που τον επισκέπτονται στο καμαρίνι του.
Τέλος, ο Αντώνης μας δεν μπορεί να διαχειριστεί και τις άσπρες τρίχες του κεφαλιού του. Βγαίνουν «ανεξέλεγκτα» και εκείνος το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να τις μετράει. Για να καταλάβετε, στα 36 του είχε 100 άσπρες τρίχες και τώρα υπολογίζει ότι έβγαλε άλλες 500.
Τουλάχιστον όμως υποψιάζεται το λόγο που εκείνες πολλαπλασιάστηκαν τόσο γρήγορα. Το ποδόσφαιρο. Δύσκολη δουλειά το ελληνικό ποδόσφαιρο…
Είναι ωραίο τελικά να είσαι ο Αντώνης Ρέμος. Δεν καταλαβαίνεις τι ακριβώς συμβαίνει στη ζωή σου, ούτε μπορείς να τη «διαχειριστείς» αλλά εκείνη «παίζει» μπάλα μόνη της και στα δίνει όλα απλόχερα. Ταλέντο, επιτυχία, καλοσύνη αλλά και άγνοια!
