ΚΑΠΟΤΕ ΗΜΑΣΤΑΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ:

Τις προάλλες βρέθηκα στην «Ευελπίδων», η υπόθεση για την οποία ήμουνα μάρτυρας αναβλήθηκε, αλλά συνάντησα συναδέλφους. Τρεις τούς συνάντησα στον προαύλιο χώρο και δύο τους βρήκα στα καφέ που είναι απέναντι από τα δικαστήρια.

Όλοι παλιοί, οι τρεις γυναίκες, όλοι «μπαρουτοκαπνισμένοι» σε κανάλια, εφημερίδες, περιοδικά και ΟΛΟΙ ΑΝΕΡΓΟΙ!!!

Όταν λέμε άνεργοι εννοούμε ότι η μία φίλη δεν είχε λεφτά στην τσέπη ούτε για καφέ. Έχει ένα παιδάκι, μια μαμά, χιλιάδες υποχρεώσεις, όπως όλοι και ξέρω ότι στην δουλειά της, καθώς είχε περάσει από θέσεις εξαιρετικής ευθύνης, τα πήγε άριστα. Είπαμε να βρεθούμε, μόλις ξεπεραστεί το θέμα μετακίνησης (τότε τα μέσα μεταφοράς απεργούσαν) και καπνίζοντας ένα τσιγάρο στο πόδι με τους υπόλοιπους, όταν γράφω «καπνίζοντας ένα τσιγάρο», εννοώ ότι δύο κεράσαμε τους υπόλοιπους γιατί δεν είχαν ούτε για τσιγάρο πια…

ΚΑΠΟΤΕ ΗΜΑΣΤΑΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ, το γράφω για να καταλάβω κάτι τόσο αυτονόητο πια. Πριν λίγες μέρες βρέθηκα μ’ έναν φίλο στο Χαλάνδρι και μπήκαμε σ’ ένα μπαράκι που φτιάχνει κοκτέιλ καταπληκτικά δίπλα στην μεγάλη κεντρική εκκλησία. Ο Χρήστος που έχει το μπαρ – εστιατόριο, ήταν κάποτε από τους πολυάσχολους στον τομέα των παραγωγών σε σύνθετες παραγωγές στο εξωτερικό. Άνοιξε μπαρ γιατί ευτυχώς πρόλαβε να την κάνει νωρίτερα από τους υπόλοιπους Στην οδό Σόλωνος, σταματώντας για espresso, με σέρβιρε συνάδελφος που δουλεύαμε πλάτη – πλάτη, για πολλά χρόνια στις εφημερίδες της οδού Αχαρνών. Τα βράδια, μέχρι να κλείσουμε σελίδες, τρώγαμε στα περίφημα «Αγραφα» κάνοντας πλάκα για την υγιεινή διατροφή που μπορούσε να διαχειριστεί ο οργανισμός μας…
ΚΑΠΟΤΕ ΗΜΑΣΤΑΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ…

Νομίζω ότι αυτός ο κλάδος, σιγά – σιγά θα γίνει αντικείμενο «ρεπορτάζ». ΤΙ ΟΞΥΜΩΡΟ αλήθεια, όπως κάποτε κάναμε εμείς, όταν ήμασταν δημοσιογράφοι, ψάχνοντας ανθρώπους που έκαναν περίεργα επαγγέλματα, όπως πεταλωτές, τεχνίτες που φτιάχνανε σαμάρια για γαϊδουράκια και άλλα σχετικά που όταν τα προτείναμε στις συσκέψεις, ειδικά για τους καλοκαιρινούς μήνες που η ειδησεογραφία πήγαινε «διακοπές», τα θεωρούσανε οι αρχισυντάκτες πολύ καλά θέματα «ψυγείου». Το «ψυγείο» στη γλώσσα των δημοσιογράφων σημαίνει ότι το θέμα γυρίζεται, μοντάρεται και παίζει, κάθε στιγμή που δεν υπάρχουν θέματα επικαιρότητας για να καλύψουν το δελτίο, την εφημερίδα ή το περιοδικό

ΤΑ 23 ΛΕΠΤΑ ΠΟΥ ΣΤΕΙΛΑΝΕ ΤΗΝ ΘΕΙΑ ΑΣΗΜΟΥΛΑ ΣΤΑ ΕΠΕΙΓΟΝΤΑ

Προχτές με το τεχνικό πρόβλημα που δημιουργήθηκε στον ΑΝΤΕΝΑ, τα σπιτικά της γειτονιάς μας, αλλά και στην οικογένεια δεχθήκαμε χτύπημα αντίστοιχης έντασης με τον σεισμό του -99!
Ο Σουλεϊμάν ήθελε ακόμη είκοσι λεπτά για να ολοκληρωθεί ως επεισόδιο και… έπεσε μαύρο από το κανάλι.

Καταρχάς η Θεία Ασημούλα, βρήκε στο νοσοκομείο τη μητέρα του φίλου μου του ηλεκτρολόγου γιατί νόμιζε ότι το πρόβλημα το είχε η δική της τηλεόραση. Οι άνθρωποι στη γειτονιά, βγήκανε στα μπαλκόνια και φωνάζανε ο ένας στον άλλον… ΧΑΘΗΚΕ Ο ΣΟΥΛΕΪΜΑΝ!!! Η Ελένη, φώναζε τόσο δυνατά για τον χαμό του, από τη βεράντα της στην Ντίνα που ζει απέναντι, που αν κάποιος περαστικός ανυποψίαστος περνούσε, θα νόμιζε ή ότι ο άντρας της πέθανε από ανεύρυσμα ή ότι είχε χάσει τον σκύλο!!!!

Μιλάμε ότι αναγκάστηκα να ορκιστώ στη θεία Ασημούλα, δίνοντας βαρύ όρκο, ότι ΔΕΝ ΕΧΩ ΚΙΝΗΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΛΑΤΣΙΟΥ για να της προσφέρω μια αξιοπρεπή απάντηση. Δεν με πίστεψε ποτέ και νομίζω ότι εκείνο το παντατίφ με το σμαράγδι στην μέση δεν θα μου το δώσει ποτέ, εξαιτίας της νύχτας που έχασε το μισό ΣΟΥΛΕΪΜΑΝ και εγώ ΑΡΝΗΘΗΚΑ να της δώσω το κινητό του ΓΙΑΝΝΗ ΛΑΤΣΙΟΥ!

Η ΚΕΡΑΜΙΔΑ ΠΟΥ ΜΕ ΒΡΗΚΕ ΑΝΥΠΟΨΙΑΣΤΗ

Έχω μια κολλητή! Ερωτεύτηκε παράφορα! Το αντικείμενο του πάθους εξαιρετικών προδιαγραφών.

Αλλά… βλέπει ΣΟΥΛΕΪΜΑΝ. Η κολλητή μου, φίλη τώρα καρδιάς, δεν παρακολουθεί τούρκικα για ιδεολογικούς λόγους. Το δίκιο της βουνό. Όμως όταν ερωτευθείς, όχι μόνο βλέπεις «Τούρκικα», αρχίζεις και μαθαίνεις Ισπανικά όπως εγώ τις τελευταίες μέρες… Πιστεύοντας ότι έχω «μέσα» η κολλητή μου με έβαλε να την ενημερώσω ταχύρυθμα για την ιστορία του ΣΟΥΛΕΪΜΑΝ…

Έτσι έμαθα για τη Χουρέμ που από δούλα, έγινε η αγαπημένη του Σουλεϊμάν, ο οποίος κάθε μέρα πριν από την συνάντησή τους πήγαινε και με άλλη, η πεθερά της όμως την μισεί θανάσιμα, (τι πρωτότυπο) και για να μαζέψω όλες αυτές τις πληροφορίες , για να τις δώσω στην φίλη μου, προσκύνησα την θεία Ασημούλα ζητώντας της ταπεινά συγνώμη που τόσους μήνες που κατεβάζει τα τηλέφωνα όταν παίζει ο Σουλεϊμάν, σχεδόν την αντιμετώπιζα σαν εκείνους που κλείσανε τον Κολοκοτρώνη φυλακή.

Ας ερωτεύεστε εσείς και ας μαθαίνω εγώ για την Χουρέμ, χαλάλι!