«Είναι αλήθεια, παππού, ότι με τα ζάρια φέρνεις ό,τι θέλεις;…» ρωτάει ο 13χρονος εγγονός. Δεν κωλώνει ο πιτσιρικάς από το επιθετικό και αυστηρό βλέμμα του ηλικιωμένου άνδρα. «Να με μάθεις και εμένα, ρε παππού, να ρίχνω τα ζάρια και να κερδίζω τους συμμαθητές μου. Αν θέλω να φέρω εξάρες, να ρίχνω εξάρες. Δείξε μου, σε παρακαλώ, το κόλπο που κάνεις και έρχεται η ζαριά που θέλεις…».
Άκεφος ο γέρος βγάζει τα ζάρια από το τσεπάκι του πουκαμίσου του, στο αριστερό στήθος, τα κουδουνάει στη φούχτα του και τα πετάει με δύναμη στον απέναντι τοίχο.
– Τράβα να δεις…, έχω ρίξει 6-5…, τον προστάζει ο παππούς με μισοχαλασμένο χαμόγελο.
Μαρμάρωσε ο εγγονός! Πράγματι το ένα ζάρι είναι στο 6 και το άλλο στο 5! Ξαναπιάνει τα ζάρια ο παππούς κι αυτή τη φορά τα ρίχνει έξω στον δρόμο, στο πεζοδρόμιο. «Πεντάρες ήθελα!» λέει στον εγγονό. Τρέχει αυτός να δει και… θαύμα. Πράγματι, πεντάρες!
Ξαναπαίρνει τα ζάρια ο παππούς και προτείνει να πάνε στο παράθυρο που βλέπει στην αυλή. «Θα ρίξω εξάρες…» λέει και πετάει τα ζάρια στο πλακόστρωτο, τεσσεράμισι μέτρα μακρυά. Το βλέπει ο μικρός με τα μάτια του και δεν το πιστεύει. Το θαύμα. Το απίθανο. Ο παππούς πετυχαίνει όποια εντολή έδινε στα ζάρια.
«Παππού, πες μου! Πώς το κάνεις και τα ζάρια έρχονται όπως τα… διατάζεις. Δείξε μου! Θέλω να κερδίζω στα ζάρια, να βγάλω πολλά λεφτά!».
Η φάτσα του γέρου αγρίεψε για τα καλά. Με προσπάθεια κρατούσε τον θυμό του.
– Άκουσέ με, μικρέ! Ναι, στα ζάρια δεν υπάρχει δεύτερος σαν κι εμένα. Έλα, όμως, που δεν έχω λεφτά ούτε για τα τσιγάρα μου. Παιδί μου, η συμβουλή μου είναι μία. Στον τζόγο είσαι πάντα χαμένος.
«Μαλακίες λέει ο παππούς μου…» σκέφτηκε ο μπάσταρδος. «Με βρήκε μικρό και με δουλεύει, να φέρνει ό,τι θέλει και να προσπαθεί να με πείσει πως είναι κι αυτός χαμένος. Άσε, δεν μασάω…».
Τα κλεμμένα Μάρμαρα της Ακροπόλεως στην Αγγλία και το… Whiskey, διάβασε apodytiriakias.gr
