Ο Κυριάκος Μητσοτάκης βρίσκεται ακόμα στην Αντιπολίτευση,
όταν στις 17 Σεπτεμβρίου 2017 δίνει συνέντευξη Τύπου στο πλαίσιο τής 82ης «Δ.Ε.Θ.»
και -δεχόμενος τη δημοσιογραφική ερώτηση
«Όταν αναλάβετε τη διακυβέρνηση τής χώρας,
θα διατηρήσετε το παράρτημα τού Πρωθυπουργικού Γραφείου στη Θεσσαλονίκη
και θα κάνετε το Υφυπουργείο Μακεδονίας-Θράκης πάλι Υπουργείο;»-
ξεστομίζει την (αδι)ανόητη απάντηση «Μ’ ενδιαφέρει η Επικοινωνία και όχι η Ουσία.».
Ως εκ τούτου, δυνάμεθα έκτοτε να τον μεμφθούμε για αναρίθμητες ενέργειές του,
αλλά οφείλουμε να τού αναγνωρίσουμε ότι μάς είχε προειδοποιήσει για τις προτεραιότητές του.
Ο κληρονομικώ αδίκω πρωθυπουργίσκος που καταγράφεται ήδη στην Ιστορία
βαρυνόμενος με τις «Υποκλοπές», με την «Τραγωδία των Τεμπών» και με τον «Ο.Π.Ε.Κ.Ε.Π.Ε.»,
μετέρχεται συστηματικώς -και δη, από τις πρώτες ημέρες τής θητείας του-
το ψυχολογικό επικοινωνιακό τρικ που συμπυκνώνεται στον όρο «Προβολή»,
κατηγορώντας αδιαλείπτως για «Τοξικότητα»
τις φωνές που τολμούν να εναντιωθούν στις εξόφθαλμες εκτροπές τού κόμματός του.
Ο Θύτης εμφανίζεται ως «Θύμα», ο Θύτης εμφανίζει τα Θύματα ως «Θύτες».
Το αποτρόπαιο πολιτικό μοτίβο ακολουθείται απαρεγκλίτως από την κυβερνώσα παράταξη,
το μηρυκαστικό επιχείρημα ανασύρεται
κάθε φορά που η «Νέα Δημοκρατία» δεν έχει ικανοποιητικές απαντήσεις
και βρίσκεται υπόλογη για τις κραυγαλέες παρακρατικές μεθοδεύσεις της,
ο κυβερνητικός εκπρόσωπος είναι ο «Αντ’ Αυτού»
που πιπιλάει -όπου βρεθεί κι όπου σταθεί- το ίδιο δυστοπικό «γλειφιτζούρι».
Ναι, ο Παύλος Μαρινάκης τολμάει να μέμφεται την Αντιπολίτευση για τοξικότητα.
Στις 25 Αυγούστου 2025,
ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Παύλος Μαρινάκης
κάνει την πρώτη ενημέρωση των πολιτικών συντακτών μετά τις καλοκαιρινές διακοπές
και προβαίνει -εκφέροντας χείριστα Ελληνικά- σε απόπατη χυδαιότητα,
τοποθετούμενος για το ενδεχόμενο δημιουργίας νέου κόμματος από τον Αλέξη Τσίπρα..:
«Στον μόνον που έχουνε…, που έχει λείψει ο κύριος Τσίπρας,
είναι στους 17.000 βαρυποινίτες, εγκληματίες, βιαστές, δολοφόνους, εμπόρους ναρκωτικών,
που αποφυλακίστηκαν επί των ημερών του.
Με τις αλλαγές που είχανε κάνει,
τούς περίφημους νόμους που ’χανε περάσει,
την αλλαγή τού Ποινικού Κώδικα,
ήτανε η ευτυχέστερη περίοδο για τούς έγκλειστους των φυλακών·
απόδειξη (αποτελεί) ότι,
ο κύριος Τσίπρας έφυγε χάνοντας σε κάθε περιοχή τής χώρας,
σε κάθε ηλικιακή κατηγορία, σε κάθε επαγγελματική κατηγορία,
εκτός απ’ τούς έγκλειστους των φυλακών.».
Πέρα από τα σαρδάμ,
πέρα από τη λανθασμένη χρήση τής λέξης «περίφημοι» που φέρει θετικό πρόσημο
(αντί τού χαρακτηρισμού «περιβόητοι» που θα εξέπεμπαν το επιθυμητό μήνυμα),
πέρα από την απαράδεκτη Ονομαστική «η περίοδο»,
έχουμε το πολύπτυχο-εκκωφαντικό ολίσθημα που συμπυκνώνεται στη λέξη «μόνο(ν)».
«Γενίκευσις εστί Αρχή Φασισμού.», επισημαίνει η θυμόσοφη ρήση,
και εν προκειμένω μιλάμε για καραμπινάτη καθολικοποίηση
που αναδίνει Αυθαιρεσία, Συκοφαντική Δυσφήμιση και Μηνυσιμότητα.
Τι μάς είπε ο «Αντ’ Αυτού»;
Μάς είπε ότι «Αν σού λείπει ο Τσίπρας, είσαι βαρυποινίτης, είσαι εγκληματίας,
είσαι βιαστής, ή δολοφόνος, ή έμπορος ναρκωτικών, ή όλα αυτά μαζί.».
Και βεβαίως, ο έμπλεος μισαλλοδοξίας Μαρινάκης,
προσέτρεξε στην καταφυγή που επιλέγει πάντοτε η Θρασυδειλία
όταν καλείται να αναλάβει τις ευθύνες της,
ενεργοποιώντας τον μηχανισμό που λέγεται «Αυτο-Θυματοποίηση».
Διαπιστώνοντας, λοιπόν,
ότι προκλήθηκε θύελλα αντιδράσεων από τις θλιβερές δηλώσεις του,
έχει ξεχυθεί κατά τις τελευταίες ημέρες στα κανάλια
και επιδίδεται σε επιλεκτική παρελθοντολογία
ανασύροντας τις «(δήθεν) απειλητικές» συριζαΐικες φράσεις
«Ή εμείς, Ή Αυτοί.» και «Ή τούς τελειώνουμε, ή μάς τελειώνουν.».
Θα παρακάμψω το γεγονός
ότι τα Θύματα δικαιούνται να αναφέρονται στους Θύτες με όρους επιβίωσης,
θα παρακάμψω επίσης το γεγονός
ότι οι συγκεκριμένες πολιτικές ατάκες είχαν μεταφορικό και όχι κυριολεκτικό χαρακτήρα
και θα αποδείξω με αδιάσειστα στοιχεία
ότι ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Παύλος Μαρινάκης είναι ένας αναίσχυντος κήνσορας
που εκτίθεται ανεπανορθώτως από το ίδιο του το παρελθόν.
Εν κατακλείδι,
ας δεχθούμε -ως υπόθεση εργασίας-
ότι ο Αλέξης Τσίπρας και ο «ΣΥ.ΡΙΖ.Α.» εν τω συνόλω του
εξέφραζαν δολοφονική πρόθεση με τις επίμαχες διατυπώσεις.
Πότε ειπώθηκαν αυτές οι φράσεις;
18 Μαρτίου 2012
Ο Αλέξης Τσίπρας ξεστομίζει για πρώτη φορά σε ομιλία του
-και συγκεκριμένα, στην παρθενική προεκλογική συγκέντρωση τού κόμματος στη Νίκαια,
εν όψει των (τότε) επικείμενων Εθνικών Εκλογών που θα διεξάγονταν στις 17 Ιουνίου-
τη διάζευξη «Ή Εμείς, Ή Αυτοί.».
12 Σεπτεμβρίου 2015
Ο Αλέξης Τσίπρας ξεστομίζει για πρώτη φορά σε ομιλία του
-και συγκεκριμένα, σε προεκλογική συγκέντρωση τού κόμματος στην Καλαμάτα,
εν όψει των (τότε) επικείμενων Εθνικών Εκλογών που θα διεξάγονταν στις 20 Σεπτεμβρίου-
τη διάζευξη «Ή τούς τελειώνουμε, ή μάς τελειώνουν.».
Ο καθ’ έξιν ψευδόμενος κυβερνητικός εκπρόσωπος
καμώνεται διαρκώς ότι φοβήθηκε για τη ζωή του
μετά από αυτές τις δηλώσεις που έκαναν οι… «Τρομοκράτες τής Αριστεράς».
Όμως, ας πάμε λίγο πίσω·
ας πάμε πριν από τη 18η Μαρτίου 2012 κι από τη 12η Σεπτεμβρίου 2015,
για να θαυμάσουμε τη νομιμόφρονα-αθώα-καλοσυνάτη ανάρτηση
που είχε διαπράξει ο τρομοκρατημένος φιλάνθρωπος (νεο)δημοκράτης Παύλος Μαρινάκης.
12 Φεβρουαρίου 2012: «Τσίπρα, αν ζούσαμε στον Εμφύλιο, από ’μένα θα πήγαινες.».
Η Απόλυτη Μισαλλοδοξία.
Η Απόλυτη Ξευτίλα.
Κλαψουρίζει ο -κατά δήλωσή του- επίδοξος δολοφόνος τού Τσίπρα στον Εμφύλιο,
για επιθετικές δηλώσεις που είχαν γίνει μετά από την ανάρτησή του.
Τολμά να κλαψουρίζει αυτός ο αγροίκος ελληναράς,
που -μεταξύ άλλων αιμοβόρων προθέσεών του- σκοτώνει την Ελληνική Γλώσσα.
Συνελόντι ειπείν,
εδώ έχουμε το πιο γελοίο και υποκριτικό «πρωθύστερο σχήμα»,
όπου το Μέλλον βαφτίζεται «πιο παρελθόν από το Παρελθόν».
Ο Παύλος Μαρινάκης που -τουλάχιστον, μέχρι πρότινος-
είχε ονειρώξεις που σχετίζονταν με την εθνική ντροπή τής περιόδου 1946-1949
και έφτανε σε οργασμό φαντασιωνόμενος να σκοτώνει τον (κάθε) Τσίπρα,
διαστρέφει το «Ρολόϊ τής Ιστορίας» και βάζει τούς δείχτες να κινούνται ανάποδα
για να αρωματίσει με Λήθη την προσωπική του βαρβαρότητα.
Οποία εκπληκτική αντίφαση·
η Δεξιά επιδίδεται σε «Αριστερόστροφη Μέτρηση τού Χρόνου».
ΑΠΟΛΑΥΣΗ.
Γιώργος Μιχάλακας
Αλήτης -αλλά όχι ρουφιάνος- Δημοσιογράφος
