Πρόσφατη μελέτη από το Ισραήλ, η οποία ανακοινώθηκε στο Ευρωπαϊκό Συνέδριο Σεξουαλικής Iατρικής ESSM (European Society of Sexual Medicine), υποστηρίζει ότι οι υπέρηχοι που χρησιμοποιούνται για το σπάσιμο της πέτρας στους νεφρούς (λιθοτριψία) μπορεί να βοηθήσει στην καλύτερη κυκλοφορία του πέους.
Η λογική της εργασίας αυτής στηρίχτηκε στη παρατήρηση, πως οι ειδικοί αυτοί υπέρηχοι φάνηκε να αυξάνουν την αγγειώδη της ισχαιμικής καρδιάς, ενισχύοντας την κυκλοφορία των μικρών αγγείων του καρδιακού μυός.
Με υπόθεση εργασίας, πως οι δυσκολίες της στύσης είναι πάθηση των μικρών αγγείων του πέους, εφαρμόστηκε η ίδια μεθοδολογία στο πεϊκό μυϊκό σύστημα, βομβαρδίζοντας, δηλαδή, με υπερείχα κύματα το ενδοθήλιο του πεϊκού ιστού.
Στη μελέτη αυτή, με λίγα βέβαια περιστατικά, τα συμπεράσματα ήσαν θετικά και αισιόδοξα, τονίζοντας βέβαια πως η θεραπεία αυτή για να γίνει αξιόπιστη πρόταση, χρειάζονται πολύ περισσότερα περιστατικά και πιο μακροχρόνια παρακολούθηση.
Η έρευνα για νέες θεραπείες στο πρόβλημα που απασχολεί μεγάλο πληθυσμό ανδρών είναι σήμερα πολύ έντονη με δεδομένη την ανεπάρκεια φάρμακων που λύνουν οριστικά το πρόβλημα, αφού είναι γνωστό πως οι αναστολείς φωσφοδιεστερασης(Viagra, Cialis, Levitra), που σήμερα χρησιμοποιούνται σαν θεραπείες στύσης, δεν λύνουν το πρόβλημα, γιατί οι άνδρες πρέπει να τα παίρνουν κάθε φορά που θέλουν να κάνουν έρωτα, κάτι που κάνει τις αγωγές αυτές αντιπαθητικές και αντιαισθητικές για το ζευγάρι.
Πολλές γυναίκες – σύντροφοι των ανδρών αυτών διαμαρτύρονται πως η ερωτική πράξη δεν είναι πλέον αυθόρμητη, άρα καθοδηγούμενη από μια τεχνητή φαρμακευτική στύση που βάζει σε αμφιβολία τις ίδιες, αν πραγματικά τις θέλει ο σύντροφος ή το κάνει από υποχρέωση, απλώς για να διατηρήσει τη σχέση και τον ανδρισμό του.
Είναι, επίσης, γεγονός πως στην Αμερική πολλά φεμινιστικά σωματεία αρχίζουν μια πολεμική για τα φάρμακα της στύσης, θεωρώντας πως προσβάλλει τη θηλυκή υπόστασή τους η υποβοηθούμενη με φάρμακα στύση.
Πολλοί, επίσης, άνδρες διακόπτουν τις αγωγές αυτές, γιατί βλέπουν ένα είδος εξάρτησης από αυτά και μια αστάθεια στη δράση τους μετά από ένα διάστημα.
