ILLINOIS

Οι άνθρωποι σε θέσεις εξουσίας είναι ένοχοι για εύκολη κριτική στους άλλους, ενώ οι ίδιοι κάνουν τα ίδια χωρίς ενοχή. Από τη δημόσια θέση τους εύκολα ασκούν κριτική στις συμπεριφορές των ανθρώπων, ενώ στην ιδιωτική τους ζωή κάνουν ακριβώς τα ίδια, προσπαθώντας βέβαια να τα κρύψουν…

Τα τελευταία χρόνια, είμαστε μάρτυρες μιας συμπεριφοράς πολιτικών, οι οποίοι ενώ ζητούν λιτότητα, οι ίδιοι δεν διστάζουν να χρησιμοποιήσουν τη θέση εξουσίας για δική τους οικονομική βοήθεια, αρμέγοντας τον κυβερνητικό κορβανά.

Μεγάλοι ηγέτες τραπεζών και βιομηχανιών ζητούν βοήθεια από το κράτος, για να μην καταρρεύσουν, ενώ οι ίδιοι διεκδικούν τις υπέρογκες αμοιβές με τα δώρα της αποτυχίας τους (bonus).
Στην έρευνα αυτή μελετήθηκαν δύο ομάδες ανθρώπων, η μια σε υψηλή θέση εξουσίας και η άλλη σε χαμηλότερη. Εικονικά τους έδιναν θέσεις πρωθυπουργού και στους άλλους θέσεις απλού δημόσιου υπάλληλου.

Και στις δύο ομάδες έδιναν ηθικά διλήμματα του τύπου παραβίαση του κώδικα κυκλοφορίας, να κλέψουν την εφορία, να επιστρέψουν ένα χαμένο ποδήλατο. Η τάση των υψηλόβαθμων στο παιχνίδι ήταν να κατηγορήσουν όλους τους άλλους για πράγματα που οι ίδιοι έκαναν με μεγαλύτερη ευκολία, ενώ η τάση των χαμηλότερων ήταν υπερκριτική και καταδικαστική για τους ίδιους.

Στο παιχνίδι των ηθικών διλημμάτων, οι δύο ομάδες αντέδρασαν όπως και στη πραγματική κοινωνία, όσο πιο ψηλά τόσο πιο άκριτος θέλεις να είσαι και όσο πιο χαμηλά τόσο πιο ενοχικός και υποκριτικός για τα λάθη και τις επιλογές σου.

Η εξουσία και η δύναμη παρέχει στον άνθρωπο την απληστία και την αίσθηση του άκριτου και του Θεού που νομίζει πως τα γνωρίζει όλα πως δεν κάνει λάθη, πως όλοι οι άλλοι πρέπει να τον υπηρετούν…
Βέβαια, αυτά τα είπαν και οι δικοί μας φιλόσοφοι πολλά χρόνια πριν τα ανακαλύψουν οι σημερινοί ερευνητές…

ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΘΗ ΚΑΙ ΤΟ ΧΡΗΜΑ υπάρχουν τόσες τραγωδίες των προγονών μας…