Αθλητική στήλη,

αποκλειστικά για χουλιγκάνους, λοβοτομημένους και κάφρους

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

 

*** Χουλιγκάνοι, Λοβοτομημένοι και Κάφροι όλων των ομάδων,

όλων των κομμάτων

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

και όλων των θρησκειών,

σάς χαιρετώ…

 

*** Ήταν δεδομένο ότι το πειραϊκό ντέρμπι Ολυμπιακός-Ιωνικός

θα προσέφερε στον φίλαθλο κόσμο έντονες συγκινήσεις

και πως όλα θα κρίνονταν στις λεπτομέρειες.

Πράγματι, οι προβλέψεις επαληθεύθηκαν… 

 

Μέχρι την ύστατη στιγμή δεν γνωρίζαμε ποιος θα ήταν ο νικητής,

καθώς μπερδευτήκαμε και με τα ρόστερς των δύο αντιπάλων·

εν τέλει,

βάσει αντικειμενικών κριτηρίων κατελήξαμε

ότι η ομάδα που είχε 6 (πρώην) παίκτες τού Ολυμπιακού στη 16άδα της ήταν ο Ιωνικός,

διότι η άλλη ομάδα που βρισκόταν στον αγωνιστικό χώρο

είχε 16 (πρώην και νυν) παίκτες τού Ολυμπιακού στη 16άδα της.

Ε, ομολογουμένως το «16-6» προσφέρει μία σχετική ασφάλεια στην εξαγωγή συμπερασμάτων

(χωρίς, βεβαίως, να αποκλείονται όλα τα ενδεχόμενα).

 

*** Οι φιλοξενούμενοι μπήκαν στο ματς με το μαχαίρι στα δόντια

και από το πρώτο λεπτό επέβαλαν το παιχνίδι τους,

καταφέρνοντας με την επιβλητική παρουσία τους και με το ασίγαστο πάθος τους

να έχουν ήδη δεχθεί δύο γκολάκια πριν ολοκληρωθεί το ημίχρονο.

Κι εκεί που όλα πηγαίναν’ τέλεια,

ένας ποδοσφαιριστής τού Ιωνικού ήρθε να αποτελέσει παραφωνία

και να μειώσει σε 2-1 με εκπληκτικό χτύπημα φάουλ στο 49΄,

δίνοντας νέα αδιαφορία στην αναμέτρηση.

 

Με κομμένη την ανάσα από το ακατάσχετο χασμουρητό,

παρηκολουθήσαμε έναν αγώνα μέχρις εσχάτων,

όπου τα πάντα μπορούσαν να μη συμβούν·

όμως, το ρευστό σκορ διατηρούταν επίμονα λόγω τής αστοχίας τού Ο.Σ.Φ.Π.,

οπότε έμελλε να εξελιχθεί μπροστά μας ένα ανεπανάληπτο σατανικό σχέδιο

που επενόησε ο πρώην «ερυθρόλευκος» Βαλεριάνος

ώστε να οδηγήσει την επελαύνουσα ομάδα του στην ισοφάριση.

Τι έκανε, λέτε, ο πανούργος..;

 

Διαπιστώνοντας ότι οι συμπαίκτες του χρειάζονταν μία μικρή ώθηση

και ένα «τσικ παραπάνω» στην ψυχολογία τους

προκειμένου να έσκιζαν τα δίχτυα των γηπεδούχων για δεύτερη φορά,

υπέπεσε σε πρωτοφανές πέναλτι που έκανε το Πανμαλαίσιο να σκάσει στα γέλια.

 

Κάποιοι συνωμοσιολόγοι καναπεδάκηδες διέπραξαν το ανοσιούργημα

να προβούν σε ποταπούς υπαινιγμούς όπου κυρίαρχη ήταν η λέξη «Στοίχημα»·

άλλος έκανε λόγο για «Over 3,5 goals»,

άλλος έκανε λόγο για κλικαρισμένο-πονταρισμένο το «Ναι»

στην επιλογή «Θα καταλογιστεί πέναλτι στον αγώνα;»,

άλλος έκανε λόγο και για τα δυο μαζί.

Δεν βαριέσαι·

καχύποπτοι και κακοπροαίρετοι αθρώποι πάντα θα υπάρχουν σ’ αυτήνανε τη ζωή,

όπως θα υπάρχουν κι οι χαζοί που δεν αντελήφθησαν γρυ από τα τεκταινόμενα

(παρεμπιπτόντως,

μόλις ενεπνεύσθην τον στίχο «Στη ζωή αυτήνανε, δεν έβρεχε· τούς φτύνανε.»,

αλλά δεν σάς λέω σε ποιους αναφέρομαι, διότι επαφίεμαι στην αντίληψή σας).
… 

 

Ο Βαλεριάνος, 

βλέποντας ότι ο χρόνος λιγοστεύει δραματικά

και πως απομένει μόλις ένα λεπτό καθυστερήσεων για το σφύριγμα τής λέξης,

παίζει όλα του τα λεφτά -όχι στο «Over 3,5 goals» ή στο «Καταλογισμός πέναλτι», αλλά…-

στη σοφή ρήση «Η Ιστορία επαναλαμβάνεται…».

 

Μύστης καθώς είναι,

ανασύρει στη μνήμη του την απίστευτη εξέλιξη που είχε ο αγώνας Λέστερ-Γουότφορντ το 2013,

τότε που στη δεύτερη αναμέτρηση μεταξύ των δύο ομάδων

με διεκδικούμενη μία θέση στον τελικό των «play-offs» τής «Championship»,

η Λέστερ είχε χάσει πέναλτι στις καθυστερήσεις των καθυστερήσεων

(ο Αλμούνια ήταν ο ήρωας τερματοφύλακας που είχε κάνει διπλή επέμβαση)

και στην αντεπίθεση η Γουότφορντ είχε σκοράρει παίρνοντας την πρόκριση.

Έτσι, ο Βαλεριάνος βάζει μπρος το σατανικό σχέδιό του,
ευελπιστώντας ότι οι παίκτες τού Ολυμπιακού θα χάσουν το πέναλτι, θα σαστίσουν,
και στην αντεπίθεση ο Ιωνικός θα τούς πετάξει το «τεμάχιο».
Ήδη στα αφτιά τού Βαλεριάνου ηχεί το πανηγυρικό αντιστασιακό σύνθημα
«Γαύροι αλμούνια, αλμούνια, εσείς είστε απολιτίκ, αλλά εμείς κομμούνια.». 

Αμ’ έπος, αμ’ έργον, λοιπόν…

Ας δούμε εν πλήρη αναπτύξει και εξελίξει, μέσα από απανωτά στοπ-καρέ,

πώς ο σατανάαας Βαλεριάνος

-ο οποίος, μην ξεχνάμε ότι σύμφωνα με την Ιατρική διαθέτει αγχολυτικές ιδιότητες-

ήταν αυταπαρνητικά και συγκινητικά αποφασισμένος να αγχώσει την πρώην ομάδα του.

 

Δείτε την αποφασιστικότητα στο βλέμμα του,

δείτε το απλωμένο χέρι του, που συνάμα επαιτεί και απαιτεί τη μοίρα,

δείτε πώς έχει λοκάρει ωσάν σαρκοβόρο θεριό το θήραμά του

και ετοιμάζεται να το κατασπαράξει εντός περιοχής…

 

Δείτε ζωγραφισμένη στο πρόσωπό του την αδημονία να γραπώσει το θήραμα…

 

Δείτε τη στιγμή που καταφέρνει να αγγίξει το θήραμά του,

δείτε την αρχή τού τέλους για το άμοιρο το άθλημα…

 

Δείτε το πλονζόν που κάνει,

θυμίζοντας τις υστερικές groupies που έσκιζαν τα ρούχα τού Έλβις Πρίσλεϊ.

Είναι προφανές

ότι θέλει κομμάτια ΚΑΙ από τη φανέλα, ΚΑΙ από το σορτ(σ)άκι τού «Έλβις» Ραντζέλοβιτς.

 

Δείτε τη συγκλονιστική ικεσία που παραπέμπει ευθέως

στη σκηνή από το ερωτικό δράμα «Όλγα, αγάπη μου»,  

όπου ο Φαίδωνας Γεωργίτσης πέφτει στα πόδια τής Ζωής Λάσκαρη

και την εκλιπαρεί να μην τον εγκαταλείψει…  

 

Δείτε τον καλλιτεχνικό στροβιλισμό,

ο οποίος δημιουργεί ένα ανεπανάληπτο θέαμα για τον επισκέπτη…

 

Και τέλος,

δείτε τον Βαλεριάνο να στρέφεται -εν μέσω τής ηδονικής δίνης- προς τον διαιτητή,

τραγουδώντας τον στίχο «Θα πάω κι ας μού βγει και σε παρολί…». 

 

ΘΑΥΜΑΣΜΟΣ.

Μόνο θαυμασμός για αυτόν τον -καθάριο σαν τα νερά τού Σκαραμαγκά- ποδοσφαιριστή.

 

Μόνο θαυμασμός για το ευφυέστατο σχέδιό του,

το οποίο επέτυχε απολύτως στο πρώτο από τα δύο σκέλη του,

καθώς το εξόφθαλμο πέναλτι καταλογίστηκε ακαριαία.

Και αν δεν ήταν κι αυτός ο άτιμος ο Ελ Αραμπί να ευστοχήσει στην εκτέλεση,

θα είχαμε σίγουρα την «Επανάληψη τής Ιστορίας»,

θα είχαμε σίγουρα την «Επανάληψη τού Θαύματος».

 

Δεν πειράζει· κάποιαν άλλη φορά.

Ταλαιπωρημένη χώρα η Μαλαισία,

ταλαιπωρημένοι άνθρωποι οι Μαλαισιανοί,

ας γελάσει λίγο το χειλάκι τους. 

Κι όπως πληροφορούμεθα, η συμπαθής ασιατική χώρα
-ανταποδίδοντας τον αφειδή γέλωτα
που τής προσέφερε ο πρώην αμυντικός τού Ολυμπιακού και νυν επιθετικός τού Ολυμπιακού
(εεε…, νυν αμυντικός τού Ιωνικού, ήθελα να πω)-
ετοιμάζεται να χρίσει τον Βαλεριάνο ως επίτιμο πολίτη της,
ενώ θα τού απονεμηθεί πάραυτα και το «Χρυσό Κλειδί» τής πρωτεύουσας Κουάλα-Λουμπούρ
(άσχετη σύμπτωση: η «Κουάλα-Λουμπούρ» κάνει ρίμα με το «Noor»).

Ως εκ τούτων,

ο καλύτερος τρόπος για να ολοκληρωθεί ετούτο το οδοιπορικό

στην επίδραση που έχει ο (κάθε) Βαλεριάνος στο νευρικό σύστημα των Ελλήνων φιλάθλων,

είναι να διασκευάσουμε το περίφημο τραγούδι τού Βασίλη Παπακωνσταντίνου:

«Χαιρετίσματα, λοιπόν, στη Μαλαισία,

εγώ κρατάω την Ουσία κι ονειρεύομαι…»!

 

Ο Αθλητάμπουρας

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης