Καθημερινή αθλητική στήλη,
αποκλειστικά για χουλιγκάνους, λοβοτομημένους και κάφρους
*** Χουλιγκάνοι, Λοβοτομημένοι και Κάφροι όλων των ομάδων,
όλων των κομμάτων
και όλων των θρησκειών,
σάς χαιρετώ…
*** Μοιάζει να έχουν περάσει χρόνια
από την ημέρα που αυτός ο άνθρωπος ενέσκηψε στο Ελληνικό Μπάσκετ
(και κατ’ επέκτασιν, και στο Ευρωπαϊκό)·
ένας αυθεντικός σούπερ-σταρ,
μία συγκλονιστική προσωπικότητα,
που συμπυκνώνει με μαγικό τρόπο τον Χρόνο.
Η επομένη των Χριστουγέννων τού 2018 ήταν η μέρα
που ο Δημήτρης -Παύλου- Γιαννακόπουλος,
ο συχνά παρορμητικός και ενίοτε αλλόκοτος και επικρίσιμος «D.P.G.»,
εξέπληξε άπαντες φέρνοντας στον Παναθηναϊκό τον Ρίκι Πιτίνο·
μία κίνηση που σε μόλις έξι μήνες
έχει προσλάβει την αξία τής κατάκτησης Κυπέλλου Πρωταθλητριών.
Τι κι αν ο -σύμφωνα με την επίσημη αξιολόγηση τής «Euroleague»-
μεγαλύτερος ευρωπαϊκός σύλλογος τού 21ου αιώνα
απουσιάζει επί εφτά συνεχόμενα χρόνια από το «Final Four»;
Η προσφορά ανθρώπων όπως ο Πιτίνο,
δεν μετριέται (μόνο) με τίτλους·
αυτός ο τύπος, αυτό το «Ιερό Τέρας» τής Καλαθοσφαίρισης,
είναι τίτλος από μόνος του.
Ο Ρίκι είναι τόσο ξεχωριστός,
που φτάνει να ενσαρκώνει την «Αστερόεσσα» με τον πλέον τιμητικό τρόπο·
συνεπαγωγικά,
ο Παναθηναϊκός γίνεται -με την παρουσία τού Πιτίνο στον πάγκο του- αστερόεις*
(* ο «αστερόεις» είναι το αρσενικό τής αστερόεσσας
και σημαίνει «έναστρος»)!
*** Εν’ αναμονή τής απόφασης τού Πιτίνο για το μέλλον του στον Παναθηναϊκό,
το μέλλον είναι ήδη καταγεγραμμένο
καθώς στη συγκεκριμένη περίπτωση έχουμε μία εκκωφαντική ύπαρξη χημείας
ανάμεσα σε ομάδα και προπονητή.
Ο Ρίκι Πιτίνο ταιριάζει απόλυτα στον Παναθηναϊκό,
ο Παναθηναϊκός ταιριάζει απόλυτα στον Ρίκι Πιτίνο.
Σε επίπεδο νοοτροπίας και κουλτούρας,
ο Αμερικανός κόουτς είναι αστός, είναι πρωτευουσιάνος
και εκπέμπει τη Μητροπολιτική Αύρα τού Μπάσκετ.
Γι’ αυτό και αποτελεί ήδη -και μάλιστα, με ανεξίτηλο τρόπο-
κομμάτι τής Ιστορίας τού Παναθηναϊκού.
Η καρμική σχέση που έχει αναπτυχθεί ανάμεσα στον Παναθηναϊκό και στον Πιτίνο,
μοιάζει να συμπυκνώνεται στο λατρεμένο «Για να σε συναντήσω» τού Μανώλη Λιδάκη
και δη στον στίχο..:
«Αχ, για να γεννηθείς εσύ κι εγώ…,
γι’ αυτό…, για να σε συναντήσω…
Γι’ αυτό έγινε ο Κόσμος, μάτια μου,
γι’ αυτό…, για να σε συναντήσω…»!
*** Κάθε δήλωσή τού Πιτίνο και μια είδηση,
κάθε χιουμοριστική τοποθέτησή του κι ένας ύμνος στο Πνεύμα,
κάθε νουθεσία του και μια κοινωνική ηθογραφία.
Σ’ αυτό το σημείο, μάλιστα,
θα αναφέρω τη συγκλονιστική εικασία που μού γεννήθηκε μόλις τώρα..:
Πήγα να γράψω ότι τού έλαχε να βρεθεί στη χώρα μας
εν’ όσω εξελίχθηκε η πιο επεισοδιακή χρονιά στην Ιστορία τού Ελληνικού Μπάσκετ
(με τα γνωστά και εξακολουθητικά καμώματα τής «Κ.Α.Ε. Ολυμπιακός»)
και συνειδητοποίησα ότι υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο
να είχαμε όλες αυτές τις ανεξηγήτως (;) εσπευσμένες εξελίξεις
λόγω ΚΑΙ τής παρουσίας τού Πιτίνο.
Συνελόντι ειπείν,
ίσως ο νυν προπονητής τού Παναθηναϊκού
απετέλεσε το πλέον δυσβάσταχτο άνοιγμα τής ψαλίδας ανάμεσα στους δύο «αιωνίους»
και οδήγησε μια ώρα αρχύτερα τούς αδελφούς Αγγελόπουλους
στην απέλπιδα επιλογή να πετάξουν ερυθρόλευκη πετσέτα
και να ρίξουν την ομάδα τους στην Α2.
*** Όπως και να ’χει,
το 2019 βρίσκει νταμπλούχο και εν’ απολύτω ευδαιμονία τον Παναθηναϊκό·
όχι, δεν είναι ότι έλειπε ένα ακόμη νταμπλ από τον εξάκις Πρωταθλητή Ευρώπης·
είναι ότι τού έλειπε ένα νταμπλ με προπονητή κάποιον σαν τον μοναδικό Ρίκι Πιτίνο.
Εδώ, λοιπόν, βιώνουμε την ανεπανάληπτη συνθήκη,
ο σύλλογος να κατακτά τίτλους
έχοντας ως βασικό κίνητρό του να τούς αφιερώσει στον προπονητή.
*** Ο Παναθηναϊκός και ο Ρίκι Πιτίνο διαγκωνίζονται σε αλληλοκεράσματα τίτλων.
Μία ιστορία που -ανεξάρτητα από τη χρονική διάρκειά της-
είναι ήδη γραμμένη με χρυσοπράσινα γράμματα
και δεν τολμά να μετατραπεί σε συγκίνηση για να μη σημάνει το Τέλος.
Μία ιστορία που ο βασικός τροφοδότης της είναι ένας απρόβλεπτος τύπος,
που άλλοτε γίνεται εξοργιστικά άπρεπος
και άλλοτε αποσύρεται υπερήφανα
στην ταπεινή γωνίτσα που τού εδίδαξαν ο πατέρας του και ο θείος του.
Είναι εκείνες οι στιγμές,
που ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος,
γυιος τού Εθνάρχη τού Παναθηναϊκού, τού Παύλου Γιαννακόπουλου,
και ανιψιός τού «Τυφώνα» Θανάση,
βρίσκει τη δύναμη να περιφρονεί τούς προσωπικούς του δαίμονες
και γίνεται επάξιο κομμάτι τής Παναθηναϊκής Συγκίνησης.
Αυτό είναι ο ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ!!!!!!!!!!!!!
Ο Αθλητάμπουρας
