Καθημερινή αθλητική στήλη,
αποκλειστικά για χουλιγκάνους, λοβοτομημένους και κάφρους
*** Χουλιγκάνοι, Λοβοτομημένοι και Κάφροι όλων των ομάδων,
όλων των κομμάτων
και όλων των θρησκειών,
σάς χαιρετώ…
*** Λοιπόν, έχουμε σοβαρό θέμα να συζητήσουμε σήμερα,
το οποίο, μάλιστα, προέκυψε τα ξημερώματα…
(…δίνεις δικαιώματα…,
μια δεν μού μιλάς, μια μού λες πως μ’ αγαπάς.
Ξημερώματα γυρίζω…, …και δεν με αναγνωρίζω…
Ξημερώματα…, …δίνεις δικαιώματα…)
Μετά από αυτήν την ευχάριστη ωδική ανάπαυλα,
και παρ’ ότι δεν νοείται ανάπαυλα μέσα σε πρόλογο,
πάμε σε αυτά που γίναν’ τα ξημερώματα (δίνεις δικαιώματα)
στον ημιτελικό τού «Κόπα Λιμπερταδόρες»
ανάμεσα στη Γκρέμιο και τη Ρίβερ Πλέϊτ.
Οι Βραζιλιάνοι είχαν κάνει μεγάλο βήμα για την πρόκριση στον τελικό
τής κορυφαίας τη τάξει ποδοσφαιρικής διοργάνωσης στη Λατινική Αμερική,
με την εκτός έδρας νίκη που είχαν πετύχει στην πρώτη αναμέτρηση.
Το 0-1 στο «Μονουμεντάλ» ήταν μία εξόχως σημαντική παρακαταθήκη·
η πρόκριση έμοιαζε πολύ κοντά.
Όταν η Γκρέμιο επέτυχε γκολ στο 36ο λεπτό τού επαναληπτικού,
η πλάστιγγα έδειχνε να γέρνει οριστικά προς το μέρος της.
Το γήπεδο φλεγόταν·
η Ρίβερ καλούταν να διανύσει έναν «Γολγοθά»
που έδειχνε να μην έχει στο τέλος του την Ανάσταση.
Όπως ήταν αναπόφευκτο, οι παίκτες τής αργεντίνικης ομάδας ανοίχτηκαν.
Δεν είχαν τίποτα να χάσουν, διότι τα είχαν όλα χαμένα.
Εκεί ήρθε η ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑ για τη Γκρέμιο,
να τελειώσει οριστικά και αμετάκλητα το παιχνίδι.
Ήταν το 67ο λεπτό…
Ο Έβερτον Σοάρες δέχεται καταπληκτική μπαλιά στην πλάτη τής Ρίβερ
και φεύγει μόνος του
για να κάνει το 2-0 και να βάλει τη σφραγίδα τής πρόκρισης.
Όμως, η τεράστια ευκαιρία τον κάνει να δειλιάσει.
Χρονοτριβεί, κάνει δύο κοντρόλ μέχρι να μπει στην περιοχή
και εν’ τέλει φτάνει σε απελπιστικό πλασέ πάνω στον τερματοφύλακα.
Κακός οιωνός.
Η Ρίβερ δεν τα παρατάει· στο 82ο λεπτό ισοφαρίζει.
Πλέον, απέχει ένα γκολ από τον Παράδεισο.
Ναι,
το «ένα γκολ» προσδιορίζει κάποιες φορές την απόσταση από τον Παράδεισο.
Τόσο κοντά και τόσο μακριά.
Δεν προλαβαίνουν να περάσουν τρία λεπτά
και γίνεται η φάση που αποτελεί και την αιτία τού σημερινού πονήματος.
Ένας αγαπημένος γνώριμός μας, ο Νάτσο Σκόκο, επιχειρεί σουτ·
η μπάλα βρίσκει ΠΕΝΤΑΚΑΘΑΡΑ στο χέρι τού Μπρεσάν.
Τώρα αρχίζουν τα όργανα…
Ο διαιτητής προστρέχει στη βοήθεια τού «V.A.R.».
Βλέπει την οφθαλμοφανέστατη παράβαση
και -ως οφείλει- καταλογίζει το πέναλτι.
Ξεσπάει χαμός…
Ο δράστης τής φάσης αρχίζει να διαμαρτύρεται εντονότατα
(τον ακολουθούν, βεβαίως, και αρκετοί από τούς συμπαίκτες του).
Ο Μπρεσάν διαμαρτύρεται,
επειδή δόθηκε μία παράβαση στην οποία πεντακάθαρα υπέπεσε.
Ορμάει έξαλλος στον διαιτητή, ωρύεται, προπηλακίζει, τραμπουκίζει.
Αποβάλλεται με δεύτερη κίτρινη.
Ένα πέναλτι που έχει υποδειχθεί στο 87΄, φτάνει να εκτελεστεί στο 95΄.
Ο Γκονσάλο Μαρτίνες ευστοχεί από την «άσπρη βούλα»,
ο αγώνας λήγει στο 104΄,
η Ρίβερ έχει διαβεί τον Ρουβίκωνα τού Γολγοθά και βρίσκεται στον Παράδεισο.
Οι ποδοσφαιριστές τής Γκρέμιο συνεχίζουν ακόμα να διαμαρτύρονται
(στο Βιλαμπάχο ακόμα τρίβουν),
οι αστυνομικές δυνάμεις έχουν σπεύσει να προστατεύσουν τούς διαιτητές,
σχηματίζοντας έναν κύκλο γύρω τους.
*** Όλο αυτό το σκηνικό
με οδήγησε να συνειδητοποιήσω κάτι καταπληκτικό..:
Οι χειρότεροι λαϊκιστές είναι οι ποδοσφαιριστές.
Οι χείριστοι λαϊκιστές είναι οι ποδοσφαιριστές.
Οι ποδοσφαιριστές είναι πολύ χειρότεροι λαϊκιστές
ΚΑΙ από τούς πολιτικούς, ΚΑΙ από τούς δημοσιογράφους.
Δεν φτάνει που στην πλειοψηφία τους είναι αμόρφωτοι, απαίδευτοι και ακαλλιέργητοι,
συνάμα είναι ψεύτες, κακοί θεατρίνοι και παραγωγοί βίας.
Αυτό το θλιβερό κουτσαβάκι, ο Μπρεσάν,
ενσαρκώνει τον Ποδοσφαιρικό Ζόφο.
Είναι ένοχος και συστήνεται ως αθώος.
Είναι φταίχτης και αρνείται την ευθύνη.
Με τσαλιμάκια ψευτομαγκιάς απευθύνεται στα χαμηλότατα ένστικτα τής Μάζας,
προκειμένου να αποσείσει την Προσωπική Ευθύνη.
Ένα καραμπινάτο «Παράδειγμα προς Αποφυγή»,
που για κάποιους δυστυχείς αποτελεί «πρότυπο».
Σού λέει ο ανεγκέφαλος τής εξέδρας..:
«Για να διαμαρτύρεται το είδωλό μου, δίκιο θα ’χει.
Ας κάνω επεισόδια προς τιμήν του.».
Μιλάμε για αισχρή παραγωγή βίας εκ’ μέρους άνανδρων πρωταγωνιστών,
που απευθύνονται σε επίσης άνανδρους κομπάρσους.
*** Κλείνω τη μνεία μου σε αυτόν τον -κατά τα λοιπά- συγκλονιστικό αγώνα,
με μία απίστευτη σύμπτωση που τον εστιγμάτισε.
Και ο Έβερτον Σοάρες που απώλεσε την τεράστια ευκαιρία για το 2-0,
και ο Νάτσο Σκόκο που από το σουτ του προέκυψε το πέναλτι,
και ο αισχρός Μπρεσάν που υπέπεσε στο πέναλτι,
και ο Γκονσάλο Μαρτίνες που ευστόχησε στο πέναλτι,
ήταν όλοι τους «αλλαγές».
Ουδέν από τα μοιραία πρόσωπα τής αναμέτρησης βρισκόταν στις αρχικές ενδεκάδες.
Η Αποθέωση τού Από Μηχανής Θεού και τού Από Μηχανής Διαβόλου!
Απόφθεγμα Ημέρας:
Το Ποδόσφαιρο είναι ο Χείριστος Λαϊκισμός.
ΣΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ
* Αν οι Άγγλοι είναι «αδερφές», οι Έλληνες τι είναι;
Το Ποδόσφαιρο δίνει την απάντηση…
* Ό,τι άλλο θέλουμε…
* Και ό,τι άλλο ήθελε προκύψει…
*** Γυρίστε ανάποδα την κλεψύδρα· ξεκινάει η αντίστροφη μέτρηση!
*** Αύριο πάλι…
Ο Αθλητάμπουρας
