Καθημερινή αθλητική στήλη,
αποκλειστικά για χουλιγκάνους, λοβοτομημένους και κάφρους
*** Χουλιγκάνοι, Λοβοτομημένοι και Κάφροι όλων των ομάδων,
όλων των κομμάτων
και όλων των θρησκειών,
σάς χαιρετώ…
*** Εν’ μέσω τής Πανδημίας
και των επιπτώσεων που έχει προκαλέσει στην Παγκόσμια Υγεία
(και δευτερευόντως στον Αθλητισμό),
μία «καθημερινή αθλητική στήλη» είναι αδύνατον να είναι «καθημερινή»·
αν διαθέτεις τη στοιχειώδη ενσυναίσθηση,
δεν γίνεται να ασχολείσαι
-την ώρα που ο Θάνατος αφήνει τη ζοφερή και ανατριχιαστική οσμή του
σε ολόκληρον τον πλανήτη-
με θέματα ήσσονος σημασίας.
Αυτό το διάστημα, λοιπόν,
αξίζουν αναλύσεως μόνο όσα γεγονότα συνιστούν «Φαινόμενο»
και έχουν κοινωνι(ολογι)κές προεκτάσεις.
Όπως ακριβώς συνέβη (και) χθες με την Επιτροπή Εφέσεων τής «Ε.Π.Ο.»,
η οποία ήρθε να προστεθεί με τη σειρά της
στο πλαίσιο που
-μετά την απόφαση τής ευρισκόμενης σε διατεταγμένη υπηρεσία «Ε.Ε.Α.»-
είχα προσδιορίσει ως «Το Στήσιμο τού Αιώνα»
(το εν’ λόγω πόνημά μου
απεδείχθη ένα από τα πλέον πολυαναγνωσμένα στην ιστορία τής «Ζούγκλας»
και μπορείτε να το διαβάσετε εδώ..:
https://www.zougla.gr/sports/article/to-stisimo-tou-eona).
Η απόφαση που εξέδωσε η «Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού»
αξιολογήθηκε για μία ακόμη φορά ως δεσμευτική
και ως εκ τούτου η Επιτροπή Εφέσεων δεν μπήκε στην ουσία τής υπόθεσης.
Είναι απολύτως δυστοπικό·
να θέλεις να δικαστείς,
να ζητάς μετ’ επιτάσεως να κριθείς με βάση την Ουσία
και αντ’ αυτού η «Δικαιοσύνη» να αποφασίζει
ότι το μόνο που παίζει ρόλο στην περίπτωσή σου είναι ο Τύπος, οι Τύποι.
*** Λέξη πολυποίκιλη και πολυσήμαντη ο Τύπος·
σπανίως συνειδητοποιούμε τη δυναμική της,
αλλά η υπόθεση τού Π.Α.Ο.Κ. (και τής Ξάνθης) έρχεται να μάς την τονίσει.
Ο Τύπος σημαίνει (και) τη Δημοσιογραφία·
όπου «Δημοσιογραφία» στην τεταρτοκοσμική νεοελληνική μπανανία,
ένας συρφετός που αποτελείται από τσάτσους, γλείφτες, εγκάθετους,
πληρωμένους κονδυλοφόρους, εκτελεστές χαρακτήρων
(βεβαίως, υπάρχουν και φωτεινές εξαιρέσεις).
Ο Τύπος σημαίνει (και) την Τυπικότητα·
όπου «Τυπικότητα» στην τεταρτοκοσμική νεοελληνική μπανανία,
η δουλική και απολύτως υποκριτική προσήλωση στο (εκάστοτε) Πρωτόκολλο.
Και κάπως έτσι, το Πρωτόκολλο καταντάει… Ξέκωλο.
Ο Τύπος σημαίνει (και) τον Χαρακτήρα·
όπου «Χαρακτήρας»,
ο άνθρωπος που ξεχωρίζει λόγω ενός ή περισσοτέρων στοιχείων
στην εμφάνιση και κυρίως στη συμπεριφορά του.
*** Στην υπόθεση με την «πολυϊδιοκτησία» τού Π.Α.Ο.Κ. και τής Ξάνθης,
είχαμε την απόλυτη μείξη των τριών προαναφερθέντων σημασιών.
Τσάτσοι, γλείφτες, εγκάθετοι,
πληρωμένοι κονδυλοφόροι, εκτελεστές χαρακτήρων,
όλοι τους κρυπτόμενοι υπό την ευφημιστική «δημοσιογραφική» ιδιότητα,
σε αγαστή συνεργασία με υποκριτές τυπολάτρες δικαστικούς
και με τούς μολιερικούς χαρακτήρες
που συνεκρότησαν την «Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού».
Ιδίως ο αχταρμάς των μελών τής «Ε.Ε.Α.» ήταν εκρηκτικά αποτρόπαιος.
Ο δοτός πρόεδρος Τζουλάκης είχε κατηγορηθεί παλαιότερα-και εν’ τέλει απαλλάχθηκε-
για συμμετοχή σε «παραδικαστικό κύκλωμα»,
για δωροδοκία και για παράβαση καθήκοντος,
ενώ έχει και στενές σχέσεις με τον Χείριστο Υφυπουργό Αθλητισμού·
δεν φτάνει που διορίσθηκε απ’ αυτόν, είναι και κουμπάρος με τον αδελφό του.
Ο Αρκούδης κατονομάζεται από τον Γιώργο Παναγόπουλο
-ο οποίος είναι αντιπρόεδρος στο «Ι.Δ.Ε.Α.Δ.»
(«Ινστιτούτο Διεθνούς και Ελληνικού Αθλητικού Δικαίου»)-
ότι σε υπόθεση αδειοδότησης ομάδας τής «Football League»
αυτοπροτεινόταν για δωροληψία,
ενώ κατηγορείται και από το έτερο μέλος τής «Ε.Ε.Α.», την Ειρήνη Μαρούπα,
ότι προσήλθε στην κρίσιμη συνεδρίαση
με ήδη έτοιμη και γραμμένη την εισήγηση για υποβιβασμό τού Π.Α.Ο.Κ. και τής Ξάνθης.
Τα νέα μέλη, ο Νικόλαος Φαραντούρης και η Αριστέα Σινανιώτη,
που αντικατέστησαν την ύστατη ώρα,
τούς αποχωρήσαντες Γιώργο Τριανταφυλλάκη και Δημήτρη Αυγητίδη
(αμφότεροι, καθηγητές Νομικής στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης),
ήταν -οποία σύμπτωσις- από το Πανεπιστήμιο Πειραιά·
και οι δύο, όπως ήταν αναμενόμενο,
εψήφισαν υπέρ τής προσφυγής τού Ολυμπιακού και κατά τού Π.Α.Ο.Κ. (και τής Ξάνθης).
Όσο για την Ειρήνη Μαρούπα,
τη φανατική οπαδό τού Γκαντέμη Ψώρρα
και θιασώτρια τής ύπαρξης των 600 δις που θα έσωναν εν’ μία στιγμή την Ελλάδα,
ήταν μνημειώδης η «στοιχειοθέτηση» τής κατηγορίας εκ μέρους της·
με μία πρόχειρη εξωτερική παρατήρηση τού ξενοδοχείου
στο αθλητικό κέντρο τής Ξάνθης
που θα την εζήλευε μέχρι και ο Πίτερ Σέλερς
ως «επιθεωρητής Κλουζό» στην ντετεκτιβίστικη παρωδία «Ροζ Πάνθηρας»,
αλλά και με μερικές ερωτήσεις στα καφενεία τής ακριτικής πόλης,
εσχημάτισε την ακλόνητον πεποίθησιν ότι υπήρχε πράγματι πολυϊδιοκτησία.
Επιμύθιο:
Η τεταρτοκοσμική νεοελληνική μπανανία αποτελεί
-μαζί με τις αδελφές μπανανίες εκ Λατινικής Αμερικής-
την απόδειξη ότι η Σαπίλα δύναται να έχει στέρεες βάσεις
(έως και χαλύβδινες).
Φυσική συνέπεια τής επικρατούσας κατάστασης,
όχι μόνο να βασιλεύουν η Διαπλοκή, η Διαφθορά και η Εγκληματικότητα,
αλλά και να διατυμπανίζουν -σε κάθε ευκαιρία- απροσχημάτιστα την κυριαρχία τους.
Όπερ μεθερμηνευόμενον,
η περίφημη ρήση τού Χαρίλαου Τρικούπη εξακολουθεί έως και σήμερα να ισχύει,
ούσα πιο επίκαιρη από κάθε άλλη φορά
και αποτυπώνουσα στον υπέρτατο βαθμό την κατάντια των Θεσμών και των Αξιών:
«Δυστυχώς επτωχεύσαμεν».
Ο Αθλητάμπουρας
