.jpg)
Καθημερινή αθλητική στήλη,
αποκλειστικά για χουλιγκάνους, λοβοτομημένους και κάφρους
*** Χουλιγκάνοι, Λοβοτομημένοι και Κάφροι όλων των ομάδων,
όλων των κομμάτων
και όλων των θρησκειών,
σάς χαιρετώ…
*** Ας υποθέσουμε ότι είσαι εξωγήϊνος και πέφτεις στη Γη.
Σε βρίσκουν οι αυτόχθονες τού πλανήτη μας να μοιάζεις χαμένος
και προκειμένου να μπορείς να συνεννοείσαι με τούς γήϊνους
σού εμφυτεύουν ένα τσιπάκι που περιέχει όλες τις ανθρώπινες συμπεριφορές.
Στη συνέχεια, για να διαπιστώσουν αν η επέμβαση ήταν επιτυχημένη,
σού δείχνουν ετούτην εδώ τη φωτογραφία
και σε ρωτούν γιατί πιστεύεις ότι πανηγυρίζει τόσο έξαλλα ο Μαρτίνς…
Εσύ, λοιπόν, σκέφτεσαι απολύτως δικαιολογημένα,
ότι ο προπονητής τού Ολυμπιακού έχει αυτήν την αντίδραση
επειδή η ομάδα έχει βάλει γκολ
που τής δίνει πρόκριση ή τίτλο στο τελευταίο λεπτό.
Χαχαχα, ακόμη κι αν δεν ήσουν ένα καταπράσινο ον με κεραίες,
πάλι θα καταλαβαίναμε ότι είσαι εξωγήϊνος…
*** Ο απρόσμενος -επιστημονικής φαντασίας- πρόλογός μου
είναι ο πλέον αντιπροσωπευτικός τρόπος που ενεπνεύσθην,
ώστε να καταγράψω την παθογενή νοοτροπία που κρατάει πίσω τον Ολυμπιακό.
Ο Βαγγέλης Μαρινάκης και άπαντες οι συνεργάτες του
διατυμπανίζουν από την αρχή τής σεζόν ότι
«Πρώτος στόχος είναι το πρωτάθλημα.».
Η αρχοντοχωριάτικη και βλαχοδημαρχιώτικη εμμονή
για πρωτιές εσωτερικής κατανάλωσης,
συνεχίζει να κάνει τεράστια ζημιά σε έναν μεγάλο σύλλογο
και τον οδηγεί να αντιμετωπίζει το «Τσάμπιονς Λιγκ»
(και εν’ γένει τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις)
ως «αφροδισιακό» για την τσέπη τού ιδιοκτήτη του.
Το Όραμα, όχι μόνο απουσιάζει, αλλά επί τής ουσίας ξορκίζεται.
Το Όραμα που μετατρέπει την Υπέρβαση σε υπέροχη βάση,
που μετατρέπει το Ανέφικτο σε Εφικτό,
το Απίθανο σε Πιθανό,
κρατάει -διά τής απουσίας του- εγκλωβισμένον τον Ολυμπιακό
σε έναν μεγαλοϊδεατισμό και μανταμσουσουδισμό,
που όπως είναι φυσικό
δεν προκαλεί τον παραμικρό σεβασμό στους εγχώριους αντιπάλους του.
Οι Παναθηναϊκοί, οι Αεκτζήδες, οι Παοκτζήδες,
χρησιμοποιούν ένα ατράνταχτο επιχείρημα που σφύζει λογικής..:
«Τα πρωταθλήματά σου από το ’97 και εντεύθεν
είναι τα κλοπιμαία που τοποθέτησαν στην τροπαιοθήκη σου
η “Παράγκα” και η “Εγκληματική Οργάνωση” (μετέπειτα “Συμμορία”).
Αν ήσουν αληθινός πρωταθλητής,
θα είχες κάνει αξιόλογες πορείες στην Ευρώπη…».
Και τι απαντάει ο Μαρινάκης στο απολύτως λογικό επιχείρημα;
«Πρώτος στόχος το Πρωτάθλημα.».
Γιατί το κάνει αυτό;
Δεν θέλει το καλό τής ομάδας του,
αλλά και τα ακόμη περισσότερα οφέλη για την τσέπη του..;
Φυσικά και τα θέλει·
γνωρίζει, όμως, ότι η υποδομή που έχει δημιουργήσει,
και ιδίως η τεράστια βιασύνη που συνοδεύει την απληστία του,
αποτελούν τροχοπέδες στην πολυδεκαετή προσπάθεια που κάνει ο Ολυμπιακός
για να πετύχει το «κάτι παραπάνω»
(διόλου τυχαίο
ότι στα δώδεκα τελευταία παιχνίδια του
στο πλαίσιο των ομίλων τού «Τσάμπιονς Λιγκ»,
δεν έχει νίκη, παρά μόνον τρεις ισοπαλίες και εννέα ήττες).
Έτσι εξηγείται και ο έξαλλος πανηγυρισμός τού Μαρτίνς
όταν οι «ερυθρόλευκοι» -κόντρα στη ροή τού χθεσινού αγώνα με τη Μπάγερν-
προηγήθηκαν στο σκορ μόλις στο 23ο λεπτό
(σημειολογία:
στο 23΄ το πρώτο γκολ τού Ολυμπιακού, 2-3 το τελικό σκορ).
Έβλεπες, λοιπόν,
την εκτός ελέγχου έκφραση στο πρόσωπο τού Μαρτίνς
και τη λάμψη στα μάτια του να θυμίζει έντονα Τζακ Νίκολσον,
και αισθανόσουν σαν τον εξωγήϊνο
που (δεν) γνωρίζει να αποκωδικοποιεί τις ανθρώπινες συμπεριφορές.
Όχι,
δεν ήταν έξαλλος πανηγυρισμός για γκολ τίτλου ή πρόκρισης
που επετεύχθη στο τελευταίο δευτερόλεπτο των καθυστερήσεων,
αλλά για το προσωρινό προβάδισμα σε ένα ματς που έληξε με ήττα.
Είναι αυτή φάτσα ανθρώπου που έχει ως πρώτο στόχο το πρωτάθλημα;
*** Η εκτός τόπου και χρόνου αντίληψη και η αντιφατικότητα
που έχει υϊοθετήσει -επί διοίκησης Μαρινάκη- ο οργανισμός που λέγεται «Ολυμπιακός»,
εκδηλώθηκε μετά το τέλος τής αναμέτρησης
από παραγοντικά, δημοσιογραφικά και οπαδικά χείλη
που ταυτίστηκαν ωσάν να ήταν… conditioner (δηλαδή, 3 σε 1)
και έκαναν λόγο για την -άκουσον, άκουσον- «τυχερή Μπάγερν».
Η Μπάγερν που από το πουθενά δέχθηκε το πρώτο γκολ
και στη συνέχεια είδε τούς γηπεδούχους να μειώνουν στο τέλος σε 2-3
μετά από εκκωφαντικά ευνοϊκή κόντρα σε καταδικασμένο σουτ τού Γκιγιέρμε,
ήταν -σύμφωνα με αυτούς που κρατούν πίσω τον σύλλογο- «τυχερή».
Όχι, ο Ολυμπιακός χθες δεν ήταν κακός·
τουναντίον, μεσοεπιθετικά ήταν από καλός έως εξαιρετικός.
Υπ’ αυτήν την οπτική, είναι αποτυχία του που ηττήθηκε,
καθώς έπεσε σε μία Μπάγερν εμφανώς ράθυμη αλλά και υπεροπτική
(ιδίως στο πρώτο ημίχρονο),
ενώ δύο από τα μεγάλα όπλα της, ο Μίλερ και ο Κουτίνιο,
ήταν εκτός τόπου και χρόνου.
Δηλαδή,
αν με αυτές τις άκρως ευνοϊκές συνθήκες ηττάσαι
-και μάλιστα, δεχόμενος τρία γκολ στην έδρα σου-
τι θα κάνεις όταν ο (εκάστοτε) ανώτερος αντίπαλος βρεθεί στη «μέρα» του;
Από το κέντρο και μπροστά ο Ολυμπιακός στάθηκε και πάλι αξιοπρεπέστατα,
παρ’ ότι ο -κατά τα λοιπά, παικταράς- Ποντένσε, μόνο αξιοπρεπής δεν ήταν,
όταν σε ένα αλληλοσπρώξιμο με παίκτη των φιλοξενουμένων έπεσε κάτω
και αφού κύλησαν αρκετά δευτερόλεπτα επιγρασίδιας χαλαρότητας,
ξάφνου εξεκίνησε να κάνει κάτι γελοίους σπασμούς
και να υποδύεται ότι σφαδάζει·
γι’ αυτό θα παραμείνει πάντα ένας «Νινιάδης πολυτελείας».
Όμως, για μία ακόμη χρονιά η πειραϊκή ομάδα
φαίνεται ότι θα πρέπει να ζήσει με την άκλειστη πληγή της·
η άμυνά της δεν αντέχει να δέχεται πίεση ψηλά
και είναι άκρως επιρρεπής στο λάθος.
Ιδίως ο πολυδιαφημισμένος Σεμέδο
αρχίζει πλέον να δείχνει ολοένα και πιο συχνά,
ότι προσφέρει το ίδιο αίσθημα ασφάλειας
που προσφέρουν τα σεμεδάκια όταν τα απλώνουν οι θειάδες μας πάνω στην τηλεόραση.
Όπερ μεθερμηνευόμενον, ο τύπος είναι «κίνδυνος-θάνατος»,
χάνει πολύ εύκολα την αυτοσυγκέντρωσή του
απέναντι σε αντιπάλους που τον πρεσάρουν,
πολλές μεταβιβάσεις του είναι «για τα μπάζα»
και καθίσταται πασίδηλο ότι ταλανίζεται από σαφές έλλειμμα αυτοπεποίθησης·
εχθές, στο πρώτο λεπτό, στην ίδια φάση, έκανε τρία απανωτά μεγάλα λάθη,
τα οποία κάλλιστα θα μπορούσαν να είχαν βάλει την Μπάγερν μπροστά στο σκορ.
Και όλοι γνωρίζουμε, πως (ότ)αν τέτοιες ομάδες προηγηθούν νωρίς,
η συντριβή είναι προ των πυλών.
*** Ο Ολυμπιακός, λοιπόν,
κάθε άλλο παρά άτυχος υπήρξε στην αναμέτρηση με την Μπάγερν·
η ποδοσφαιρική αλήθεια είναι,
ότι βρέθηκε πολύ πιο κοντά στον διασυρμό παρά στην ισοφάριση,
όσο και αν το τελικό 2-3 πιστοποιεί το αντίθετο.
Όμως,
ουδέν ξάφνιασμα προκαλεί αυτή η πλάνη
που εσκεμμένα συντηρεί ο «ερυθρόλευκος» μηχανισμός·
έτσι,
φτάσαμε -επί παραδείγματι-
να ακούμε τον Μπουχαλάκη να δηλώνει μετά τη λήξη τού αγώνα
ότι υπάρχουν ελπίδες μέχρι και για πρόκριση στους «16» τού «Τσάμπιονς Λιγκ».
*** Προσέξτε το παράλογο τού πράγματος:
Η ομάδα που δεν έχει σταυρώσει νίκη
στους τελευταίους δώδεκα αγώνες της για τη φάση των ομίλων,
η ομάδα που στα εντός έδρας ματς με την Τότεναμ και την Μπάγερν
κατέφερε μόλις μία ισοπαλία,
θα πάρει τουλάχιστον τέσσερεις βαθμούς
στις εκτός έδρας αναμετρήσεις με τούς ίδιους αντιπάλους.
Αντί, λοιπόν, να παρακαλάει ο Ολυμπιακός,
να μη νικήσει ο Ερυθρός Αστέρας την Τότεναμ στην επόμενη αγωνιστική
(διότι αν αυτό συμβεί,
θα τελειώνει και η όποια συζήτηση για διεκδίκηση τής 3ης θέσης),
οι «ερυθρόλευκοι» τρέφουν ψευδαισθήσεις
για συνέχιση τής παρουσίας τους στον θεσμό.
Μάλιστα, το εξόχως εντυπωσιακό στοιχείο είναι,
ότι αυτή η αστήριχτη και αίολη αισιοδοξία
κάνει λόγο για επίτευξη θετικών αποτελεσμάτων σε δύο αγώνες
όπου οι μεγάλοι αντίπαλοι τού Ολυμπιακού
θα έχουν επιπλέον κίνητρο να τον ισοπεδώσουν.
Η μεν Τότεναμ θα θέλει εκδίκηση για το κάζο τού 2-2 στο «Γ.Καραϊσκάκης»,
ενώ η Μπάγερν θα παίξει μπροστά στον κόσμο της
με σκοπό να αφιερώσει έναν ενδεχόμενο θρίαμβό της
στους φιλάθλους της που υπέστησαν εχθές το βράδυ ξυλοδαρμό
από τούς εγκληματίες που μαγαρίζουν τη φανέλα τού Νίκου Γόδα.
*** Πώς θα σεβαστεί η Ευρώπη έναν σύλλογο
που οι ανεξέλεγκτοι τραμπούκοι του εισβάλλουν σε αγώνα Νέων
και τον μετατρέπουν σε εμπόλεμη ζώνη..;
Πώς θα σεβαστεί η Ευρώπη έναν σύλλογο
που ευνοεί το χιτλερικού υπόβαθρου «No Politica»..;
Συνελόντι ειπείν,
η «Ευρώπη» που θέλουν
ο «Διδάκτωρ Ήθους» Μαρινάκης και τα ενεργούμενά του,
δεν βρίσκεται στην Ευρώπη,
αλλά στη Λατινική Αμερική και στην υποσαχάρια Αφρική.
Και οι νοούντες νοήτωσαν…
Ο Αθλητάμπουρας
